Ανασκόπηση του επιτραπέζιου παιχνιδιού Pizza Party

Kenneth Moore 12-10-2023
Kenneth Moore
Πώς να παίξετε

Πώς να παίξετε

Κάθε παίκτης παίρνει ένα κομμάτι πίτσα για να ξεκινήσει το παιχνίδι. Αν παίζουν μόνο 2 ή 3 άτομα, τα υπόλοιπα κομμάτια τοποθετούνται στην άκρη, αλλά εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται στο παιχνίδι. Όλοι οι δίσκοι γαρνιτούρας τοποθετούνται ανάποδα στο τραπέζι και ανακατεύονται.

Δείτε επίσης: Family Feud Platinum Edition επιτραπέζιο παιχνίδι: Κανόνες και οδηγίες για τον τρόπο παιχνιδιού

Στη σειρά ενός παίκτη επιλέγει έναν από τους κλειστούς δίσκους με το πάνω μέρος του. Ο δίσκος που επιλέγει θα ταιριάζει σε ένα από τα τρία παρακάτω σενάρια:

  1. Αν διαλέξατε την επικάλυψη που ταιριάζει με την επικάλυψη στο κομμάτι της πίτσας σας, μπορείτε να βάλετε την επικάλυψη στο κομμάτι της πίτσας σας και η σειρά σας τελειώνει.Αν δεν έχετε ακόμα καμία επικάλυψη στην πίτσα σας και κανένας άλλος παίκτης δεν έχει ήδη πάρει την επικάλυψη, βάζετε την επικάλυψη στο κομμάτι της πίτσας σας και αυτή γίνεται η επικάλυψη για το συγκεκριμένο κομμάτι πίτσας για το υπόλοιπο του παιχνιδιού.
  2. Εάν επιλέξετε μια επικάλυψη που έχει διεκδικήσει άλλος παίκτης ή δεν ταιριάζει με την επικάλυψη του δικού σας κομματιού πίτσας, τοποθετείτε την επικάλυψη πίσω στο σημείο που την πήρατε κλειστή. Η σειρά σας τότε τελειώνει.
  3. Αν επιλέξετε ένα δίσκο αλλαγής θα αλλάξετε το κομμάτι της πίτσας σας. Αν επιλέξετε ένα δίσκο αλλαγής διαφορετικού χρώματος από το χρώμα στη λαβή του κομματιού της πίτσας σας, θα πρέπει να αλλάξετε το κομμάτι της πίτσας σας με το κομμάτι του δίσκου του χρώματος που επιλέξατε. Αν ο δίσκος αλλαγής είναι ενός χρώματος που δεν κατέχει κάποιος παίκτης, θα πρέπει και πάλι να αλλάξετε με αυτό το κομμάτι της πίτσας. Αν επιλέξετε ένα δίσκο αλλαγής του χρώματός σας, θα πρέπει να αλλάξετε τοφέτα με έναν άλλο παίκτη, αλλά μπορείτε να επιλέξετε με ποιον θα θέλατε να ανταλλάξετε. Αφού γίνει η ανταλλαγή των φετών, η σειρά σας τελειώνει και ο δίσκος ανταλλαγής αφαιρείται από το παιχνίδι.

Όταν ένας παίκτης γεμίσει με επιτυχία ολόκληρο το κομμάτι της πίτσας με την ίδια γέμιση, ανακηρύσσεται νικητής.

Οι σκέψεις μου

Όταν ήμουν μικρό παιδί λάτρευα το παιχνίδι Pizza Party. Θυμάμαι ότι έπαιζα το παιχνίδι πολύ και περνούσα πολύ καλά. Το Pizza Party ήταν στην πραγματικότητα ίσως ένα από τα αγαπημένα μου παιχνίδια ως παιδί. Καθώς μεγαλώνεις όμως, τείνεις να μαθαίνεις γρήγορα ότι πολλά από τα παιχνίδια που έπαιζες ως παιδί δεν ήταν τόσο καλά όσο θυμάσαι και στην πραγματικότητα είναι συνήθως αρκετά ηλίθια. Αποφάσισα να δώσω μια ευκαιρία στο Pizza Party εξαιτίας τουστη νοσταλγία, και δυστυχώς το Pizza Party έπεσε έξω, όπως τόσα άλλα αγαπημένα παιδικά παιχνίδια.

Δείτε επίσης: Take 5 AKA 6 Nimmt! Card Game: Κανόνες και οδηγίες για το πώς να παίξετε

Με τους πιο απλούς όρους, το Pizza Party είναι το τυπικό παιχνίδι μνήμης σας. Διαλέγετε έναν κλειστό δίσκο προσπαθώντας να ταιριάξετε με την επικάλυψη του κομματιού της πίτσας σας. Το θέμα της κατασκευής μιας πίτσας είναι λίγο πολύ απλά προσκολλημένο. Θα μπορούσατε να είχατε εφαρμόσει οποιοδήποτε θέμα θέλατε και το παιχνίδι δεν θα έπαιζε διαφορετικά. Ενώ το θέμα είναι προσκολλημένο, πραγματικά δεν υπάρχουν πολλά περισσότερα που μπορείτε να κάνετε με ένα παιχνίδι μνήμης. Δίνω τοδημιουργούς κάποια εύσημα που προσπάθησαν να προσθέσουν ένα θέμα σε ένα είδος παιχνιδιών που ουσιαστικά δεν έχουν ποτέ.

Δεν θα θεωρούσα τον εαυτό μου οπαδό των παιχνιδιών μνήμης. Δεν νομίζω ότι ένα παιχνίδι μπορεί να είναι πολύ διασκεδαστικό, βασιζόμενο εξ ολοκλήρου στον μηχανισμό της μνήμης. Ο μηχανισμός της μνήμης μπορεί να λειτουργήσει στα παιχνίδια, αλλά όχι ως ο μοναδικός μηχανισμός του παιχνιδιού. Τα περισσότερα παιχνίδια μνήμης τείνουν επίσης να είναι εύκολα και να βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στην τύχη. Το Pizza Party είναι πολύ εύκολο και η έκβαση του παιχνιδιού βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην τύχη.

Το Pizza Party έχει συνολικά μόνο 32 δίσκους. Κάθε επικάλυψη έχει έξι δίσκους, οπότε στην αρχή του παιχνιδιού έχετε πραγματικά καλές πιθανότητες να επιλέξετε τυχαία μία από τις επαλείψεις σας. Εδώ είναι που μπαίνει πραγματικά στο παιχνίδι ο παράγοντας τύχη. Εκτός αν κάποιος έχει τρομερή μνήμη ή παίζουν μικρά παιδιά, ο νικητής του παιχνιδιού θα καθοριστεί από την τύχη. Οι ενήλικες και ακόμη και τα μεγαλύτερα παιδιά δεν θα πρέπει να έχουνδυσκολία να θυμηθούν πού βρίσκονται οι γαρνιτούρες που χρειάζονται. Είναι εύκολο να θυμηθεί κανείς πού βρίσκονται οι συγκεκριμένες γαρνιτούρες, αφού οι γαρνιτούρες πρέπει να τοποθετηθούν ακριβώς στο ίδιο σημείο από το οποίο τις πήρε. Αυτό έκανε το παιχνίδι τόσο εύκολο που η ομάδα μου αποφάσισε γρήγορα ότι αφού κάθε φορά κάποιος τραβούσε μια γαρνιτούρα, θα τις ανακατεύαμε όλες. Αυτό ουσιαστικά έκανε το παιχνίδι ένα παιχνίδι μαντεψιάς, αλλά ήτανπάρα πολύ εύκολο αλλιώς.

Με την πτυχή της μνήμης να είναι ελάχιστα παρούσα, το παιχνίδι προσθέτει επιπλέον τύχη στην εξίσωση με τους δίσκους εναλλαγής. Υποθέτω ότι οι δίσκοι εναλλαγής προστέθηκαν προκειμένου να προσθέσουν κάποια ποικιλία στο παιχνίδι και ήταν επίσης ένας τρόπος να βοηθηθούν οι παίκτες που δυσκολεύονταν με το παιχνίδι. Οι δίσκοι εναλλαγής δεν είναι δίκαιοι κατά τη γνώμη μου όμως και καταστρέφουν το παιχνίδι. Μπορώ να δω την προσθήκη ενός μικρού μηχανισμού προπλήρωσης ώστε οι παίκτες που πέφτουνπίσω μπορεί να εξακολουθεί να είναι στο παιχνίδι, αλλά οι δίσκοι εναλλαγής το παρατραβάνε. Ένας παίκτης θα μπορούσε να παίζει πολύ καλύτερα από όλους τους άλλους παίκτες και με μια λάθος τυχαία επιλογή θα μπορούσε να χάσει το μεγαλύτερο μέρος της προόδου που έκανε και ένας παίκτης θα μπορούσε να ανταμειφθεί για να μην κάνει τίποτα. Σε μια ακραία περίπτωση ένας παίκτης θα μπορούσε να είναι ένα topping μακριά από τη νίκη και μπορεί να πρέπει να αλλάξει με έναν παίκτη που δεν έχει καμίαγαρνιτούρες.

Συνολικά το περιεχόμενο είναι σταθερής ποιότητας. Όλα τα κομμάτια είναι κατασκευασμένα από χοντρό χαρτόνι, αλλά λόγω του ότι είναι παλαιότερο καθώς και ένα παιδικό παιχνίδι, τα κομμάτια θα μπορούσαν να καταλήξουν να έχουν κάποια μέτρια έως έντονη φθορά όμως. Το εικαστικό έργο είναι αρκετά καλό και προσδίδει κάποια γοητεία στο παιχνίδι.

Για τους ενήλικες και ακόμη και για τα μεγαλύτερα παιδιά, το Pizza Party δεν είναι ένα καλό παιχνίδι. Είναι πάρα πολύ εύκολο και έτσι δεν είναι πραγματικά διασκεδαστικό. Αν το παιχνίδι δεν ήταν τόσο εύκολο, θα μπορούσα να το δω να είναι αρκετά πιο διασκεδαστικό. Θα μπορούσα να δω το Pizza Party να είναι διασκεδαστικό για τα παιδιά όμως, αφού ξέρω ότι μου άρεσε το παιχνίδι όταν ήμουν μικρός. Το παιχνίδι θα βοηθήσει επίσης τα παιδιά να δουλέψουν τις δεξιότητες μνήμης και αφού το παιχνίδι είναι αρκετά εύκολο θα είναι λιγότεροαπογοητευτικό από άλλα παιχνίδια μνήμης. Το Pizza Party θα λειτουργούσε καλύτερα ως το είδος του παιχνιδιού που θα αφήνατε τα μικρά παιδιά να παίξουν μόνα τους, καθώς οι ενήλικες πιθανότατα θα βαρεθούν εύκολα και λόγω της πολύ εύκολης δυσκολίας οι ενήλικες θα πρέπει να προσποιηθούν ότι τα κάνουν θάλασσα για να κρατήσουν το παιχνίδι κοντά.

Τελική ετυμηγορία

Όταν ήμουν παιδί λάτρευα το Pizza Party. Δυστυχώς η νοσταλγία δεν αντισταθμίζει ένα ελαττωματικό και πολύ εύκολο παιχνίδι. Αν είστε σαν κι εμένα και απολαμβάνατε το Pizza Party όταν ήσασταν παιδί, η νοσταλγία του πιθανότατα δεν θα κρατήσει. Το παιχνίδι είναι πάρα πολύ εύκολο για ενήλικες και ακόμη και για μεγαλύτερα παιδιά και θα το κουραστείτε γρήγορα. Όταν βαθμολόγησα το παιχνίδι, βασίστηκα στη βαθμολογία με βάση το πώς ένας ενήλικας θα αντιλαμβανόταν το παιχνίδικαι γι' αυτό η βαθμολογία είναι τόσο χαμηλή. Ίσως όμως να θέλετε να εξετάσετε το παιχνίδι αν έχετε μικρά παιδιά. Ξέρω ότι μου άρεσε το παιχνίδι όταν ήμουν παιδί και νομίζω ότι τα μικρά παιδιά θα το απολάμβαναν και σήμερα.

Kenneth Moore

Ο Kenneth Moore είναι ένας παθιασμένος blogger με βαθιά αγάπη για όλα τα παιχνίδια και την ψυχαγωγία. Με πτυχίο στις Καλές Τέχνες, ο Kenneth έχει περάσει χρόνια εξερευνώντας τη δημιουργική του πλευρά, ασχολούμενος με τα πάντα, από τη ζωγραφική μέχρι τη χειροτεχνία. Ωστόσο, το αληθινό του πάθος ήταν πάντα το gaming. Από τα πιο πρόσφατα βιντεοπαιχνίδια μέχρι τα κλασικά επιτραπέζια παιχνίδια, στον Kenneth αρέσει να μαθαίνει ό,τι μπορεί για όλους τους τύπους παιχνιδιών. Δημιούργησε το ιστολόγιό του για να μοιράζεται τις γνώσεις του και να παρέχει διορατικές κριτικές σε άλλους ενθουσιώδεις και περιστασιακούς παίκτες. Όταν δεν παίζει ή δεν γράφει για αυτό, ο Kenneth βρίσκεται στο στούντιο τέχνης του, όπου του αρέσει να ανακατεύει μέσα και να πειραματίζεται με νέες τεχνικές. Είναι επίσης άπληστος ταξιδιώτης, εξερευνώντας νέους προορισμούς κάθε ευκαιρία που του δίνεται.