نقد و بررسی بازی تخته پیتزا پارتی

Kenneth Moore 12-10-2023
Kenneth Moore

فهرست مطالب

چگونه بازی کنیمشما باید برش خود را با بازیکن دیگری تغییر دهید، اما می توانید انتخاب کنید که با چه کسی می خواهید سوئیچ کنید. پس از تعویض برش ها، نوبت شما تمام می شود و دیسک سوییچ از بازی حذف می شود.

وقتی یک بازیکن با موفقیت تمام تکه پیتزا خود را با همان رویه پر کرد، برنده اعلام می شود.

افکار من

وقتی بچه بودم عاشق بازی پیتزا پارتی بودم. یادم می آید که بازی را زیاد بازی می کردم و از آن لذت می بردم. پیتزا پارتی در واقع یکی از بازی های مورد علاقه من در دوران کودکی بود. با این حال، وقتی بزرگ می‌شوید، به سرعت یاد می‌گیرید که بسیاری از بازی‌هایی که در دوران کودکی انجام داده‌اید، تقریباً آنقدر که به یاد می‌آورید خوب نبوده‌اند و در واقع معمولاً احمقانه هستند. به دلیل دلتنگی تصمیم گرفتم پیتزا پارتی را امتحان کنم، و متأسفانه پیتزا پارتی مانند بسیاری دیگر از بازی‌های مورد علاقه کودکان شکست خورد.

به ساده‌ترین عبارت، پیتزا پارتی بازی حافظه معمولی شماست. شما یک دیسک رو به پایین را انتخاب می کنید که سعی می کند با رویه تکه پیتزا مطابقت داشته باشد. موضوع ساخت پیتزا تقریباً به آن پرداخته شده است. شما می توانستید هر موضوعی را که می خواستید اعمال کنید و بازی به گونه ای متفاوت اجرا نمی شد. در حالی که موضوع مورد بحث قرار گرفته است، واقعاً نمی‌توانید کار بیشتری با یک بازی حافظه انجام دهید. من به سازندگان به خاطر تلاش برای اضافه کردن تم به ژانری از بازی‌ها که اساساً هرگز چنین تمی ندارند، اعتبار می‌دهم.

همچنین ببینید: Decks با مضمون UNO: فهرست کامل

من خودم را طرفدار حافظه نمی‌دانم.بازی ها. من فکر نمی‌کنم یک بازی با تکیه کامل به مکانیک حافظه، خیلی سرگرم‌کننده باشد. مکانیک حافظه می تواند در بازی ها کار کند اما نه به عنوان تنها مکانیک گیم پلی. اکثر بازی های حافظه نیز آسان هستند و به شدت به شانس متکی هستند. پیتزا پارتی بسیار آسان است و نتیجه بازی به شدت به شانس بستگی دارد.

Pizza Party در مجموع تنها 32 دیسک دارد. هر تاپینگ دارای شش دیسک است، بنابراین در ابتدای بازی شما در واقع شانس زیادی برای انتخاب تصادفی یکی از تاپینگ های خود دارید. اینجاست که عامل شانس واقعاً مطرح می شود. مگر اینکه کسی حافظه بدی داشته باشد یا بچه های کوچک در حال بازی کردن باشند، برنده بازی با شانس مشخص می شود. بزرگسالان و حتی کودکان بزرگتر نباید در به خاطر سپردن مواد رویه مورد نیاز خود دچار مشکل شوند. به راحتی می توان به خاطر داشت که تاپینگ های خاص کجا هستند، زیرا تاپینگ ها باید دقیقاً در همان نقطه ای قرار گیرند که از آن برداشته شده اند. این کار بازی را آنقدر آسان کرد که گروه من به سرعت تصمیم گرفتند که بعد از هر بار یک نفر یک تاپینگ بکشد که همه آنها را با هم مخلوط کنیم. این در اصل بازی را به یک بازی حدس زدن تبدیل کرد، اما در غیر این صورت بسیار آسان بود.

با توجه به اینکه جنبه حافظه به سختی وجود دارد، بازی شانس بیشتری را به معادله دیسک های سوئیچ اضافه می کند. من فرض می‌کنم دیسک‌های سوئیچ برای افزودن تنوع به بازی و همچنین راهی برای کمک به بازیکنانی هستند کهدر حال مبارزه با بازی دیسک های سوییچ به نظر من منصفانه نیستند و بازی را خراب می کنند. می‌توانم ببینم که یک مکانیک کوچک به‌دست‌آمده اضافه می‌شود تا بازیکنانی که عقب مانده‌اند همچنان بتوانند در بازی حضور داشته باشند، اما دیسک‌های سوئیچ آن را خیلی دور می‌کنند. یک بازیکن می تواند بسیار بهتر از همه بازیکنان دیگر بازی کند و با یک انتخاب تصادفی اشتباه می تواند بیشتر پیشرفت خود را از دست بدهد و به یک بازیکن برای انجام هیچ کاری پاداش داده شود. در یک حالت شدید، یک بازیکن ممکن است یک نفر از برنده شدن فاصله داشته باشد و ممکن است مجبور شود بازیکنی را تغییر دهد که هیچ رویه‌ای ندارد.

به طور کلی محتویات کیفیت بالایی دارند. همه قطعات از مقوای ضخیم ساخته شده‌اند، اما به دلیل قدیمی‌تر بودن و همچنین بازی کودکانه، قطعات ممکن است فرسودگی متوسط ​​تا سنگین داشته باشند. آثار هنری بسیار خوب هستند و کمی جذابیت را به بازی می‌آورند.

همچنین ببینید: بررسی و قوانین بازی Kingdomino: The Court

برای بزرگسالان و حتی کودکان بزرگ‌تر، پیتزا پارتی بازی خوبی نیست. خیلی آسان است و بنابراین واقعاً سرگرم کننده نیست. اگر بازی چندان آسان نبود، می‌توانستم آن را کمی خنده‌دار ببینم. می‌توانستم مهمانی پیتزا را ببینم که برای بچه‌ها سرگرم‌کننده است، اما از آنجایی که می‌دانم در جوانی این بازی را دوست داشتم. این بازی همچنین به کودکان کمک می‌کند تا روی مهارت‌های حافظه کار کنند و از آنجایی که بازی بسیار آسان است، نسبت به سایر بازی‌های حافظه خسته‌کننده‌تر خواهد بود. پیتزا پارتی به عنوان نوعی از بازی که به کودکان کوچک اجازه می دهید خودشان بازی کنند بهتر عمل می کنداحتمالاً به راحتی خسته می شوند و به دلیل دشواری بسیار آسان، بزرگسالان باید وانمود کنند که به هم می ریزند تا بازی را نزدیک نگه دارند.

حکم نهایی

وقتی بچه بودم دوست داشتم پارتی پیتزا. متاسفانه نوستالژی یک بازی معیوب و بسیار آسان را جبران نمی کند. اگر شما هم مثل من هستید و در دوران کودکی از پیتزا پارتی لذت می بردید، به احتمال زیاد نوستالژی آن ادامه نخواهد داشت. این بازی برای بزرگسالان و حتی کودکان بزرگتر بسیار آسان است و شما به سرعت از آن خسته خواهید شد. هنگامی که به بازی امتیاز دادم، امتیاز را بر اساس نحوه درک یک بزرگسال از بازی قرار دادم و به همین دلیل است که امتیاز بسیار پایین است. اگر بچه های کوچک دارید، ممکن است بخواهید این بازی را در نظر بگیرید. می‌دانم که در کودکی از این بازی خوشم می‌آمد و فکر می‌کنم بچه‌های کوچک امروز هم از آن لذت می‌برند.

Kenneth Moore

کنت مور یک وبلاگ نویس پرشور با عشق عمیق به همه چیزهای بازی و سرگرمی است. کنت با مدرک لیسانس در هنرهای زیبا، سال‌ها جنبه خلاقیت خود را کاوش کرده و در همه چیز از نقاشی گرفته تا کاردستی مشغول بوده است. با این حال، علاقه واقعی او همیشه بازی بوده است. از جدیدترین بازی‌های ویدیویی گرفته تا بازی‌های رومیزی کلاسیک، کنت دوست دارد هر چیزی را که می‌تواند در مورد انواع بازی‌ها یاد بگیرد. او وبلاگ خود را برای به اشتراک گذاشتن دانش خود و ارائه نظرات روشنگرانه به سایر علاقه مندان و بازیکنان معمولی ایجاد کرد. وقتی کنت مشغول بازی یا نوشتن در مورد آن نیست، می‌توان کنت را در استودیوی هنری‌اش پیدا کرد، جایی که از ترکیب رسانه‌ها و آزمایش تکنیک‌های جدید لذت می‌برد. او همچنین یک مسافر مشتاق است و در هر فرصتی که به دست می آورد، مقاصد جدید را کاوش می کند.