Het Uncle Wiggily-spel is een van die bordspellen die veel mensen zich herinneren uit hun kindertijd. Het spel is over het algemeen een van de eerste bordspellen die kinderen spelen en dat is al heel lang het geval. Afgezien van de publieke dobbelstenen en kaartspellen is het Uncle Wiggily-spel misschien wel het oudste bordspel dat ik hier op Geeky Hobbies ooit heb besproken. Het spel werd in feite voor het eerstHet spel werd al in 1916 uitgebracht, waardoor het nu al meer dan 100 jaar oud is. Hoewel ik niet zo'n nostalgie naar het spel heb als sommige mensen, herinner ik me dat ik het spel een paar keer heb gespeeld toen ik nog heel jong was. Het is dan ook geen verrassing dat ik het spel sindsdien niet meer heb gespeeld. Hoewel ik weinig tot geen verwachtingen had van het spel, besloot ik het toch een kans te geven, omwille van de goede oude tijd. Het Uncle Wiggily-spel mag dan welHet wordt beschouwd als een bordspelklassieker waar jonge kinderen waarschijnlijk dol op zullen zijn, maar voor alle anderen is het een saaie puinhoop waarvoor je een goed argument kunt bedenken dat het niet eens als bordspel beschouwd zou moeten worden.

Het spel van oom Wiggily spelen

Setup

• Elke speler kiest een Uncle Wiggily speelfiguur en plaatst deze op het startveld.
• Schud de konijnenkaarten en de rode kaarten afzonderlijk. Elke stapel wordt met de beeldzijden naar beneden naast het speelbord gelegd.
• Kies welke speler het spel start.

Het spel spelen

Als een speler aan de beurt is, trekt hij de bovenste kaart van de stapel konijnen en leest deze hardop voor. Op elke kaart staat een rijmpje dat je hardop moet voorlezen. Als er een getal op de kaart staat, verplaatst de speler zijn markeersteen een overeenkomstig aantal plaatsen naar voren.

De gele speler trekt een vijfkaart en zet zijn konijn vijf plaatsen vooruit.

Als er op de kaart staat dat je een rode kaart moet trekken, doe je wat er staat. Je trekt de bovenste rode kaart en volgt de aanwijzingen op de kaart.

De kaart links is de eerste kaart die deze speler trok. De kaart vertelt hem om een rode kaart te trekken, dat is de kaart rechts. De rode kaart vertelt hem om zijn speelfiguur drie velden terug te zetten.

Als je over het bord beweegt, zijn er een paar speciale regels:

• Meerdere Uncle Wiggily-stukken kunnen tegelijkertijd op hetzelfde veld staan.
• Als je op een van de rood/oranje velden komt (6, 26, 33, 43, 80, 90) moet je je speelfiguur drie velden terugzetten.

  Het groene konijn trok een kaart die hem zes plaatsen vooruit zette. Omdat hij daardoor op veld zes terechtkwam, wat een rood veld is, moet hij zijn speelfiguur drie plaatsen terugzetten.

• Als je op het groene veld (58) komt, zet je je speelfiguur drie velden vooruit.

Nadat je je kaart(en) hebt gelezen en je speelfiguur hebt verplaatst, leg je de kaart(en) open op de aflegstapel(s). Als een van de trekstapels geen kaarten meer heeft, schud je de bijbehorende aflegstapel om een nieuwe trekstapel te maken.

Het spel gaat dan met de klok mee naar de volgende speler.

Het spel winnen

Om het spel te winnen moet je exact geteld op het laatste veld (veld 100) terechtkomen. De eerste speler die dat doet, wint het spel.

De blauwe speler heeft veld 100 bereikt en heeft daarom het spel gewonnen.

Als je een kaart trekt die je voorbij het laatste veld brengt, laat je je speelfiguur op het huidige veld staan.

De rode speler is zeven velden verwijderd van het finishveld. Deze speler heeft een tien getrokken waarmee hij voorbij het finishveld zou zijn. Daarom kan deze speler zijn speelfiguur deze beurt niet verplaatsen.

Mijn gedachten over het Uncle Wiggily-spel

Dus voordat ik naar de rest van deze recensie ga, wil ik eerst zeggen dat The Uncle Wiggily Game een spel is voor jonge kinderen. Ik bedoel dit niet dat het spel het beste is voor jonge kinderen, maar dat het alleen een spel is voor jonge kinderen. Daarom wil ik zeggen dat deze recensie is gebaseerd op het perspectief van een volwassene. Jonge kinderen en volwassenen met veel nostalgie voor de tijd van toen.spel misschien veel hoger inschat dan ik.

Dat gezegd hebbende is The Uncle Wiggily Game objectief gezien een verschrikkelijk spel. Ik weet eerlijk gezegd niet eens of ik het wel als een spel zou beschouwen. In principe draait het hele spel om het trekken van een kaart, het lezen van het rijmpje en het verplaatsen van je speelfiguur naar het corresponderende aantal velden. Dat is letterlijk alles wat er in het spel zit. The Uncle Wiggily Game is een van de weinige spellen die letterlijk vertrouwt opIn feite wordt je lot alleen bepaald door hoe de kaarten worden geschud, tenzij je verkeerd telt of vals speelt. Je kunt letterlijk iemand anders al je beurten voor je laten doen en gewoon terugkomen als het spel voorbij is om te zien of je hebt "gewonnen". Het is echt moeilijk om The Uncle Wiggily Game een spel te noemen. Je doet letterlijk niets in het spel behalve kaarten lezen enDat is alles wat er in het spel zit.

Dit leidt tot een heel saai spel. Hoewel het duidelijk zou moeten zijn dat het spel een aanbevolen leeftijd heeft van 4-7 jaar, zou ik het spel niet spelen tenzij je kinderen/kleinkinderen/etc. in die leeftijdscategorie hebt. De enige manier waarop ik zou kunnen zien dat een volwassene plezier aan het spel beleeft, is door het plezier van de kinderen met wie ze het spel spelen. Er is ook een kans dat mensen die zich het spel met liefde herinnerenIk herinner me het spel uit mijn kindertijd en toch kan ik objectief zeggen dat The Uncle Wiggily Game geen goed spel is, behalve voor jonge kinderen.

Als volwassene vind ik de achtergrond van het spel eigenlijk het interessantst. Sommige mensen weten het misschien niet, maar The Uncle Wiggily Game is misschien wel een van de eerste spin-off merchandise. Het spel is gebaseerd op een reeks verhalen over Uncle Wiggily Longears. Uncle Wiggily Longears was een serie verhalen van Howard R. Garis die zes dagen per jaar werd gedrukt.van 1910 tot 1962 wekelijks in de plaatselijke krant. De populariteit van de serie leidde tot een reeks boeken. Uiteindelijk trok het de aandacht van Milton Bradley, die de eerste versie van het spel maakte in 1916. Door de jaren heen zijn het bord en de kaarten opnieuw ontworpen, maar de belangrijkste gameplay is hetzelfde gebleven. Het meest interessante dat ik vond in mijn onderzoek naar het spel is dat De OomWiggily Game kreeg eigenlijk een vervolg. Uitgebracht in 1920 was Uncle Wiggily's New Airplane Game in feite hetzelfde spel met een nieuw thema en een herontworpen bord. Dit vervolg verkocht duidelijk niet goed want het leek maar één versie te krijgen en werd meestal vergeten.

Hoewel The Uncle Wiggily Game een verschrikkelijk spel is voor volwassenen, denk ik dat jonge kinderen er echt van kunnen genieten. Dit komt omdat het spel zo is ontworpen dat het heel gemakkelijk is. Elk kind dat een beetje basisvaardigheden heeft op het gebied van rekenen en lezen (of een ouder heeft die de kaarten voorleest) kan het spel gemakkelijk spelen. Het spel heeft een zekere educatieve waarde omdat het een van de eerste spellen is die kinderen kunnen spelen en hetversterkt de basisvaardigheden lezen en rekenen. Ik zie het algemene thema ook heel goed werken voor jonge kinderen. Dit hangt een beetje af van de versie van het spel dat je hebt, maar het artwork is schattig/charmant en het dierenthema zal jonge kinderen waarschijnlijk erg aanspreken.

Iets anders dat de discrepantie tussen kinderen en volwassenen laat zien, is het feit dat alle kaarten in het spel op rijm zijn geschreven. Ik denk dat kinderen dol zullen zijn op de rijmpjes, omdat ze simpel en pakkend zijn. Als volwassene zijn ze echter een beetje afgezaagd. In sommige opzichten zijn de rijmpjes wel slim, maar tegelijkertijd zijn ze oubollig. Het grootste probleem met de rijmpjes is dat ze je beginnen te drijvenDit geldt misschien niet voor elke versie, maar in elk geval bij mijn versie (1988) zijn de kaarten erg repetitief. Elk nummer in het spel heeft geloof ik maar één rijmpje, wat betekent dat je steeds dezelfde rijmpjes opzegt. Jonge kinderen vinden dit misschien leuk, maar na een tijdje wordt het behoorlijk repetitief.

Wat betreft de onderdelen zal het waarschijnlijk afhangen van de versie van het spel. Met een spel dat meer dan 100 jaar oud is, is het niet verwonderlijk dat er in de loop der jaren een aantal verschillende versies zijn gemaakt. In feite zijn er minstens 15 verschillende versies van het spel geweest. De versie die ik voor deze recensie heb gebruikt, is de versie van 1988. In principe heeft het jaar van het spel verschillende gevolgen voorTen eerste lijken de oudere versies van het spel een veel beter bordontwerp te hebben met beter artwork. Het lijkt erop dat veel mensen de nieuwste versies van het spel niet leuk vinden omdat het artwork lang niet zo goed is en het bord vereenvoudigd is. Verder bepaalt de leeftijd of de speelstukken van karton of plastic gemaakt zijn. De versie van 1988 gebruikt kartonnen stukken dieHet aantal kaarten hangt ook af van de versie. De versie van 1988 heeft 54 konijnenkaarten en 18 rode poot kaarten. Andere versies kunnen een ander aantal kaarten hebben of andere rijmpjes op de kaarten.

Moet je het Uncle Wiggily-spel kopen?

Het Uncle Wiggily Game is een van die spellen die een heel specifiek publiek heeft. Objectief gezien is het spel niet erg goed, want je kunt goed beargumenteren dat het niet eens als een spel beschouwd zou moeten worden. Je trekt gewoon kaarten en verplaatst het corresponderende aantal velden. Het spel heeft letterlijk geen vaardigheid of strategie, want de winnaar wordt bepaald door hoe de kaarten worden geschud. Dit leidt tot een echtSaai spel voor volwassenen en oudere kinderen omdat er in het hele spel geen beslissingen te nemen zijn. Tenzij je veel nostalgie hebt voor The Uncle Wiggily Game of jonge kinderen hebt om het spel mee te spelen, is er geen reden om het te spelen. Dat gezegd hebbende denk ik dat jonge kinderen echt van het spel zouden kunnen genieten. Het spel is heel gemakkelijk te spelen, het thema zou jongere kinderen moeten aanspreken en er is wateducatieve waarde.

Zoals ik al eerder aangaf is mijn uiteindelijke score voor het spel gebaseerd op mijn mening als volwassene met niet bijzonder veel nostalgie voor het spel. In dit geval is het geen goed spel. Als je geen jonge kinderen hebt om het spel mee te spelen of als je niet veel nostalgie voor het spel hebt, zie ik geen reden waarom je het spel zou moeten spelen. Jonge kinderen zullen echter waarschijnlijk een heel andere mening over het spel hebben.Voor jonge kinderen zou ik dus een aantal sterren aan de beoordeling toevoegen, omdat ze best veel plezier aan het spel zouden moeten beleven. Voor een goede prijs denk ik dat het de moeite waard is om het spel te kopen als je van plan bent het met jonge kinderen te spelen. Degenen die nostalgie hebben voor het spel, maar geen jonge kinderen hebben, zijn het moeilijkst in te schatten. Het spel zelf is niet erg goed, maar je kunt wel wat plezier beleven aan de nostalgiefactor. Of je nuhangt af van hoeveel nostalgie je hebt voor het spel.

Het Uncle Wiggily-spel online kopen: Amazon, eBay