Jak grać

Cel

Zbierz jak najwięcej punktów, zabijając najważniejszych szlachciców.

Konfiguracja

Potasuj osobno dwie talie kart (szlachty i akcji). Rozdaj każdemu graczowi po pięć kart akcji. Umieść pierwszych dwunastu szlachciców w rzędzie od lewej do prawej. Umieść gilotynę po lewej stronie z przodu rzędu, aby wskazać, która strona jest z przodu rzędu. Losowo wybierz gracza, który będzie pierwszy.

Na początku dnia grupa dwunastu szlachciców ustawia się w rzędzie obok gilotyny. Szlachcic znajdujący się najbliżej gilotyny będzie następnym zabitym szlachcicem, chyba że zostanie zagrana karta, która zmieni kolejność kart.

Tura gracza

Podczas swojej tury gracz wykonuje następujące trzy kroki:

1. Zagraj kartę akcji (opcjonalnie).
2. Zbierz pierwszego szlachetnego w kolejce.
3. Dobierz nową kartę akcji.

Zagraj kartę akcji

Na początku swojej tury każdy gracz ma możliwość zagrania jednej z kart akcji z ręki. Jeśli gracz nie zdecyduje się na zagranie karty, nie musi tego robić. Kiedy karta akcji zostanie zagrana, gracze postępują zgodnie z tekstem wydrukowanym na karcie. Zagrywanie kart akcji może przynieść ci punkty, zmienić kolejność szlachciców, pozwolić ci dobrać dodatkowe karty i wiele więcej.

Obecny gracz zagrał kartę majestatu, która pozwala mu przesunąć Marię Antoninę na przód linii, co da mu 5 punktów.

Obecny gracz zagrał kartę wsparcia wojskowego. Ta karta jest warta 1 punkt za każdą czerwoną kartę szlachcica, którą gracz zbierze. W tej sytuacji karta byłaby warta 3 punkty.

Zbierz pierwszego szlachcica w kolejce

Obecny gracz zbiera pierwszego szlachcica w kolejce po zagraniu karty (lub nie zagraniu karty). Każda karta szlachcica jest warta liczbę punktów wydrukowaną na karcie (niektóre karty są warte punkty ujemne). Niektóre karty szlachciców mają napisany tekst, którego należy przestrzegać, gdy zostaną zabici lub jak wskazano na karcie. Szlachcic, który został zabity, jest dodawany do obecnego gracza.szlachciców i będzie się liczyć w punktach na koniec gry.

Oto przykład kilku specjalnych zdolności niektórych kart szlachciców. Karta tragicznej postaci jest warta -1 punkt za każdą inną szarą kartę posiadaną przez gracza. Niepopularny sędzia uniemożliwia graczom zagrywanie jakichkolwiek kart w swojej turze, jeśli jest szlachcicem stojącym na czele kolejki. Strażnicy Pałacu są warci tyle punktów, ilu Strażników Pałacu znajduje się na twoim stosie punktacji. Dlatego też możeszchcę spróbować zebrać karty Straży Pałacowej.

Dobierz nową kartę akcji

Na koniec swojej tury gracz dobiera kartę akcji, nawet jeśli nie zagrał żadnej karty podczas swojej tury.

Koniec dnia

Po dobraniu przez gracza nowej karty akcji, gra przechodzi na gracza po lewej stronie. Gra toczy się do momentu, aż wszyscy szlachcice w kolejce zostaną zabici lub specjalna zdolność przedwcześnie zakończy dzień. Następny dzień rozpoczyna się, gdy gracze zachowują wszystkie karty akcji w swoich rękach, a także wszystkich szlachciców w swoim stosie punktów. Dwunastu nowych szlachciców jest umieszczanych w kolejce, tak jak na początku dnia.Gracz siedzący po lewej stronie gracza, który rozpoczął grę poprzedniego dnia, rozpoczyna grę następnego dnia.

Koniec gry

Po zakończeniu trzeciego dnia gra się kończy. Gracze podliczają wszystkie punkty na swoim stosie punktów, uwzględniając wszelkie punkty bonusowe wynikające z tekstu zapisanego na kartach szlachty lub kart akcji zagranych przez gracza. Ten, kto ma najwięcej punktów, wygrywa grę.

Obecny gracz zdobywałby punkty w następujący sposób: za każdego Strażnika Pałacu otrzymywałby 3 punkty; za tragiczną postać otrzymywałby -1 punkt; za pozostałe karty otrzymywałby liczbę punktów wskazaną w prawym dolnym rogu; za każdego Strażnika Pałacu otrzymywałby 20 punktów.

Recenzja

W 1998 roku Wizards of the Coast wymyśliło interesujący temat dla gry karcianej. Guillotine to gra karciana, której akcja rozgrywa się podczas rewolucji francuskiej i skupia się na ściętych szlachcicach. Każdy gracz wciela się w innego wściekłego obywatela, który chce zemścić się na złych szlachcicach, którzy ich wykorzystali. Celem gry jest zebranie głów najbardziej znienawidzonych szlachciców.Choć temat może niektórych zniechęcić, Guillotine to prosta do opanowania gra karciana, w którą świetnie się gra.

Porozmawiajmy najpierw o temacie, aby mieć to z głowy. Ponieważ gra opiera się na wydarzeniach, które faktycznie miały miejsce, nie mogę winić ludzi, którzy są urażeni tematem. Celem gry jest przecież zabicie grupy ludzi poprzez odcięcie im głów. Gra stara się spojrzeć na temat komicznie / niepoważnie, ale nadal będzie obrażać niektórych ludzi. Gra jest bardziej PG-13Powinno być dość oczywiste, że Guillotine nie jest grą dla dzieci. Przemoc w grze jest tylko zasugerowana i można sobie wyobrazić, że dzieje się coś innego niż odcinanie ludziom głów.

To prowadzi mnie do pytania, jaki był cel stojący za motywem. Motyw naprawdę nie ma żadnego wpływu na rozgrywkę. Możesz łatwo wkleić dowolny inny motyw do gry i nie grałbyś inaczej. Jedynym powodem, dla którego mogłem wymyślić motyw, jest okazja do humoru. Chociaż nie uważałem gry za szczególnie obraźliwą, tak naprawdę nie uważałem jej też za zabawną, więc japytanie, dlaczego w ogóle wybrano ten temat.

Pomimo wątpliwego motywu, Guillotine jest dobrą grą karcianą. Gra jest łatwa do grania i nauki. Prawdopodobnie możesz nauczyć gry nowego gracza w ciągu kilku minut, ponieważ najtrudniejszą częścią gry są specjalne zdolności wydrukowane na kartach. Gracze mogą po prostu przeczytać karty, aby zobaczyć, co robią, więc gra nie ma dużej krzywej uczenia się. Prostota sprawia, że Guillotine jest świetną grą karcianą.gra wypełniająca.

Chociaż nie jest to najbardziej strategiczna gra, Guillotine ma w sobie pewną strategię. Gracze muszą wymyślić, jak najlepiej wykorzystać swoje karty, aby ustawić szlachtę tak, aby zdobyć jak najwięcej punktów. Chociaż strategii byłoby więcej, gdybyś mógł zagrać wiele kart w swojej turze (więcej na ten temat później), to sposób, w jaki wykorzystasz swoje karty, będzie miał wpływ zarówno na to, jakich szlachciców weźmiesz, jak i na innych graczy.

W tym miejscu do gry wkraczają karty akcji. Karty akcji są jednak w pewnym sensie trafione lub chybione. Chociaż podoba mi się większość kart, kilka z nich jest moim zdaniem nieco zbyt potężnych. Chociaż wszystkie karty mogą pomóc w odpowiedniej sytuacji, oczywiste jest, że niektóre karty są potężniejsze od innych. Niestety ta nierówność między kartami dodaje do gry sporo szczęścia.

Przykładowo, jedna z kart pozwala graczowi powstrzymać pozostałych graczy przed zagraniem karty, która zmieni kolejność szlachciców. Zasadniczo daje to jednemu graczowi możliwość wpływania na wszystkich innych graczy, zmuszając ich do wzięcia kart szlachciców, których inaczej by nie wzięli. Ten gracz może wybrać, jak długo karta pozostanie w grze, więc może ją usunąć, gdy przestanie mu pomagać.

Innymi kartami akcji, które nie do końca przypadły mi do gustu, były karty dające dodatkowe punkty w zależności od koloru zebranych kart. Właściwie podoba mi się pomysł tych kart, ponieważ sprawiają, że grasz bardziej strategicznie, ale w talii jest ich za mało. Nie sugeruję, że talia powinna być wypełniona tymi kartami, ale z tak małą ich liczbą, którykolwiek gracz je otrzyma.Szkoda, że te karty mają tak duży wpływ na rozgrywkę, ponieważ podoba mi się ich idea i chciałbym, aby gra miała więcej powodów do zbierania kart w określonych kolorach.

Największym problemem, jaki miałem z grą, jest to, że możesz zagrać tylko jedną kartę w swojej turze. Chociaż domyślam się, że twórcy uznali, że pozwolenie graczom na zagrywanie wielu kart w swojej turze byłoby zbyt potężne, myślę, że znacznie poprawiłoby to rozgrywkę. Mając możliwość zagrania tylko jednej karty na turę, gracze są zbytnio zdani na łaskę wylosowanych kart. Jeśli dobierzesz dobre karty akcji lub karty akcji, możesz zagrać tylko jedną kartę.Szlachetne karty układają się dobrze dla ciebie, będziesz miał przewagę nad innymi graczami.

Gdyby gracze mogli zagrywać wiele kart w swojej turze, myślę, że wiele problemów związanych ze szczęściem mogłoby zostać rozwiązanych, a w grze byłoby znacznie więcej strategii. W grze, w którą grałem, było wiele przypadków, w których chciałem zagrać kilka kart, ponieważ dobrze by ze sobą współpracowały. Ponieważ jednak nie można było zagrać wielu kart w turze, skończyło się na tym, że nie zagrałem żadnej z nichponieważ same nie działały tak dobrze.

Limit jednej karty jest trochę dziwny, ponieważ nie ma powodu, aby nie zagrać karty w swojej turze, chyba że wszystkie karty cię zranią. Ponieważ zawsze dobierzesz kartę na koniec swojej tury, twój rozmiar ręki nigdy się nie zmniejszy. Jeśli nie zagrasz kart, wszystko co robisz, to zwiększanie rozmiaru ręki, co jest bezcelowe, ponieważ możesz zagrać tylko jedną kartę na turę. Następnym razem, gdy zagram w grę, myślę, żeZamierzam spróbować i zobaczyć, jak gra się, jeśli możesz zagrać kilka kart na turę.

Kilka innych krótkich przemyśleń:

• Grafika na kartach jest naprawdę dobrze wykonana. Chociaż niektóre grafiki mogą urazić niektórych ludzi, żaden z obrazów nie jest szczególnie brutalny.
• Ostatnia rozgrywka w Guillotine, w którą grałem, wydawała się toczyć zbyt szybko. Wydawało się, że gra dopiero się rozkręca, a potem nagle się skończyła. Myślę, że gra byłaby lepsza, gdybyś grał cztery lub pięć dni, ale nie ma wystarczającej liczby szlachetnych kart, aby to poprzeć.

Werdykt końcowy

Pomimo nieco chorobliwego tematu, Guillotine jest dobrą grą karcianą. Gra jest szybka i prosta w obsłudze, co czyni ją świetną grą wypełniającą. Chociaż szczęście odgrywa dużą rolę w grze, gracze mają pewien wpływ na swój los w oparciu o to, jak zdecydują się zagrać swoje karty. Chciałbym tylko, abyś mógł zagrać wiele kart na turę, co uczyniłoby grę bardziej strategiczną.

Jeśli uważasz, że temat gry jest wątpliwy lub ogólnie nie lubisz gier karcianych, prawdopodobnie nie spodoba ci się Guillotine. Jeśli lubisz bardziej tradycyjne gry karciane polegające na zbieraniu punktów / zestawów i nie przeszkadza ci temat, myślę, że gra ci się spodoba. W tej chwili gra jest również dość tania i kosztuje tylko około 12 USD.