Hoe te spelen

Setup

Om te beginnen met For Sale, verdeel je de kaarten per soort (groene eigendomskaarten en blauwe valutakaarten) en schud je elke stapel. Leg de valutakaarten voorlopig opzij omdat ze later in de tweede helft van het spel worden gebruikt. Leg de eigendomskaarten met de beeldzijden naar beneden in het midden van de tafel. Geef elke speler vervolgens een gelijk bedrag, afhankelijk van hoeveel mensen er spelen. Voor spellen met drie of vier spelers,Geef elke speler twee munten van $2.000 en veertien munten van $1.000. Voor spellen met vijf of zes spelers geef je elke speler twee munten van $2.000 en tien munten van $1.000. Als je met drie of vier spelers speelt, moet je ook enkele eigendomskaarten en valutakaarten uit het spel verwijderen. Verwijder met drie spelers willekeurig zes groene eigendomskaarten en zes valutakaarten (zonder ze te bekijken of te onthullen).Als je vier spelers hebt, verwijder dan twee kaarten van elke soort. Deze kaarten moeten uit het spel worden verwijderd om ervoor te zorgen dat elke speler een gelijk aantal eigendomskaarten krijgt (één per ronde).

Doel van het spel

Het doel van het spel is om zo min mogelijk te bieden om de best mogelijke eigendomskaarten te krijgen (de kaarten met de hoogste waarde, er is een kaart voor elke waarde van één tot dertig). Vervolgens verkoop je je (hopelijk) zeer waardevolle eigendomskaarten voor de beste valutakaarten die je kunt krijgen in de tweede helft van het spel.

Eerste helft van het spel (Eigenschappen kopen)

For Sale is een spel met twee verschillende spelfasen. In de eerste fase bieden de spelers op eigendommen en kopen ze deze. Begin elke ronde met het omdraaien van een aantal groene eigendomskaarten die gelijk zijn aan het aantal spelers in het spel (bijvoorbeeld, voor een spel met vier spelers, draai de eerste vier kaarten om). Dit zijn de eigendommen waarop de spelers in deze ronde zullen bieden. In de eerste ronde is de speler diewoont in het grootste huis krijgt de eer om te beginnen met bieden. Ze hebben de optie om een willekeurig bedrag van hun munten te bieden of te passen. Het bieden gaat met de klok mee (spelers moeten altijd meer bieden dan het vorige bod, ze kunnen het niet gewoon evenaren of ze moeten passen) rond de tafel totdat iemand ervoor kiest om te passen. Zodra een speler past, neemt hij het eigendom met de laagste waarde op tafel, voegt erhet op hun hand (je wilt je eigendomskaarten geheim houden zodat andere spelers niet weten waarmee je biedt in de tweede helft van het spel), en zijn uit deze ronde. Het bieden gaat dan verder, tenzij de volgende speler ook wil passen (dit gebeurt vaak, zodra iemand past hebben andere spelers de neiging om ook uit het bieden te stappen). Als zij ook passen, nemen ze het eigendom met hetEen ronde eindigt als iedereen heeft gepast (de laatste speler past technisch gezien niet, maar hij heeft natuurlijk geen reden meer om nog te bieden omdat hij de hoogste bieder was).

Dit is een voorbeeld van een koopronde. De speler aan de rechterkant was de eerste die bood en bood $1.000. Elk van de volgende drie spelers voegde $1.000 toe aan het totaal (omdat ze niet wilden blijven zitten met de kartonnen doos).

Als een speler een bod uitbrengt, maar later in dezelfde ronde kiest om te passen, heeft hij het recht om een deel van het geld dat hij heeft geboden terug te vorderen. Zolang hij niet de laatste speler was die heeft gepast, krijgt hij de helft van zijn bod terug (naar beneden afgerond). Bijvoorbeeld, als hij $3.000 heeft geboden, maar toen hij weer aan de beurt was om te bieden, heeft hij besloten om te passen. Hij krijgt dan $1.000 terug ($3.000 naar beneden afgerond), naast de laagste waardering.De rest van het geld gaat terug naar de bank (oftewel de doos). De speler die uiteindelijk het meest biedt, krijgt deze luxe niet. Hij verliest al het geld dat hij voor de ronde heeft geboden (maar hij krijgt wel het eigendom met de hoogste waarde).

$5.000 (het volgende minimum biedbedrag) is te veel voor deze speler. Ze besluiten om af te zien van het bieden en het laagst gewaardeerde object te nemen (de kartonnen doos). Ze verliezen ook de $1.000 die ze eerder hadden geboden (omdat $1.000 afgerond naar beneden $0 is), maar als ze $2.000 hadden geboden, hadden ze $1.000 van dat bedrag teruggekregen.

Nu de afschuwelijke kartonnen doos weg is, is het bieden snel afgelopen (hoewel de volgende speler het bieden nog wat verhoogt om het mooie kasteel te bemachtigen). De speler links is de tweede speler die afhaakt, dus hij krijgt het op één na minst waardevolle eigendom (de oceaanhut). De bovenste speler is blij dat hij alleen de vuurtoren krijgt en de onderste speler krijgt het beste eigendom.De speler links krijgt $1.000 van zijn bod terug ($3.000 afgerond naar beneden), de bovenste speler krijgt $2.000 terug en de onderste speler verliest zijn hele bod (omdat hij de laatste speler was in het bieden).

Nadat de eerste biedronde is voltooid, begint de speler die in de vorige ronde het meest waardevolle eigendom heeft gekregen aan de nieuwe ronde. Elke ronde in de eerste fase van het spel is hetzelfde: je draait genoeg eigendomskaarten om zodat elke speler er een kan krijgen en dan bied je of pas je totdat iedereen een eigendom heeft gekregen. Het maakt niet uit hoeveel spelers je hebt (zolang je maar het bedrag hebt genomen dat je in de vorige ronde hebt gekregen).Elke speler krijgt één eigendom per ronde (zelfs als ze nooit geboden hebben en gewoon meteen passen) en geen enkele speler gaat ooit met lege handen naar huis. Je hoeft niet al je munten te gebruiken om eigendommen te kopen, alle ongebruikte munten uit de eerste fase zijn hun nominale waarde waard aan het einde van het spel (als je bijvoorbeeld $5.000 aan munten achterhoudt, krijg je $5.000 toegevoegd aan je totaal op het einde van het spel).Als alle eigendomsbewijzen genomen zijn, is het tijd voor de tweede fase van Te Koop.

Tweede helft van het spel (Eigenschappen verkopen)

Nu alle eigendommen zijn gekocht, is het tijd om ze te verkopen voor zo veel mogelijk geld. Spelers verkopen hun eigendomskaarten voor valutakaarten (waarvan de waarde varieert van $0 tot $15.000). Net als in de eerste fase wordt een aantal valutakaarten opengedraaid, net zoveel als het aantal spelers in het spel. Maar in plaats van je munten te gebruiken, gebruik je deze keer de eigendomskaarten die je in het spel hebt gekocht.die je in de eerste helft van het spel hebt verdiend als je munitie. Je speelt in deze fase evenveel rondes als in de vorige (je verkoopt al je eigendomskaarten). In elke ronde kiest elke speler in het geheim één van zijn eigendomskaarten (je kunt niet op meerdere kaarten bieden in één ronde en dat wil je waarschijnlijk ook niet) om te gebruiken om op de valutakaarten te bieden.Dan draaien alle spelers de kaart waarop ze geboden hebben om en vergelijken de eigenschappen.

Met zowel de beste als de slechtste valutakaarten beschikbaar, zijn de strategieën die deze spelers gebruiken heel verschillend. De onderste speler weet dat dit een goed moment is om de beste eigendomskaart in het spel te gebruiken om $ 15.000 te verzekeren. De bovenste en de linker speler bieden ook hoog om er zeker van te zijn dat ze geen slechte valutakaart krijgen. Ondertussen weet de speler rechts dat hij niet kan concurreren, dus hij heeft besloten om gewoon zijnkartonnen doos kaart in de wetenschap dat ze toch met de $0 valuta kaart zullen eindigen (of te veel moeten betalen voor een solide maar weinig spectaculaire $8.000 of $10.000 kaart).

De speler met de hoogst gewaardeerde eigendomskaart krijgt de hoogste valutakaart (de speler op de tweede plaats krijgt de op een na meest waardevolle valutakaart, etc.). De speler die het minst waardevolle eigendom biedt, zit opgescheept met de slechtste valutakaart (die zelfs $0 waard kan zijn, wat je winkansen echt schaadt). Aangezien de beschikbare valutakaarten willekeurig zijn, kun je de volgende situaties hebbenwaar ze allemaal binnen een paar duizend van elkaar liggen (in dat geval wil je waarschijnlijk een van je lage kaarten bieden zodat je geen kaart met een hogere waarde verspilt terwijl je weinig of niets te verliezen hebt) of één waar er één of twee kaarten zijn met een echt hoge waarde en twee vreselijke (je zult in deze situatie hoog moeten bieden tenzij je weet dat je niet kunt concurreren met de andere spelers). Eigendomskaartenworden uit het spel verwijderd zodra ze worden gebruikt om op een valutakaart te bieden.

De resultaten van deze verkoopronde. Omdat er een valutakaart van $15.000 was, besluit de onderste speler om zijn ruimtestation te verkopen. De bovenste speler heeft het op één na meest waardevolle object gespeeld en krijgt dus de op één na beste valutakaart. De linkerspeler (op twee na beste) en rechterspeler (slechtste) krijgen wat overblijft.

Elke ronde van de tweede fase van het spel wordt op dezelfde manier gespeeld (hoewel je elke ronde natuurlijk minder eigendomskaarten hebt om uit te kiezen). Er worden nieuwe valutakaarten getrokken en op tafel gelegd, waarna de spelers hun eigendomskaarten bieden en de valutakaart pakken die ze voor die ronde hebben gewonnen.

Einde spel

Te koop eindigt als alle spelers al hun eigendommen hebben verkocht. De spelers tellen de waarde van al hun valutakaarten en de overgebleven munten bij elkaar op en de rijkste speler wint het spel. Als twee of meer spelers aan het eind van het spel gelijk staan, verbreekt de speler met de meeste overgebleven munten de gelijkstand en wint het spel. Als twee of meer spelers nog steeds gelijk staan, zegt het spel niet wat ze moeten doen.over het gelijkspel (ik denk dat je het gewoon een gelijkspel kunt noemen, nog een wedstrijd kunt spelen om als beslisser te dienen of andere criteria kunt bedenken die je wilt).

Het spel is afgelopen en alle spelers tellen de valutakaarten op die ze hebben verworven (samen met de munten die ze nog hebben). De speler met het meeste geld wint.

Beoordeling

Gemakkelijk te leren, snel en leuk om te spelen

Zelfs voordat ik For Sale kocht (voor een zeer goede prijs zoals je kunt zien in mijn Thrift Store Haul post), had ik er al van gehoord en wist ik dat het een geweldig spel was waar ik zeker van zou genieten. Het spel staat in de top 250 op Board Game Geek en verschijnt op veel "beste spellen lijsten" voor een zeer goede reden, het is een zeer eenvoudig en elegant spel dat zeer gemakkelijk te leren is en gemakkelijk gespeeld kan worden in tien minuten.For Sale is zeer goed ontworpen voor een klein kaartspel.

Het spel is zo makkelijk te leren dat zelfs mijn vader, die vaak moeite heeft met het leren van de regels van zelfs relatief eenvoudige spellen, wist wat hij deed. Ik denk dat kinderen vanaf acht jaar het spel al zouden moeten kunnen leren en het leert ze een waardevolle financiële les over laag kopen en hoog verkopen (en proberen om zoveel mogelijk waarde uit je zuurverdiende geld te halen). Sommige jongere kinderen zouden moeite kunnen hebben metDe regels zijn wat minder duidelijk of vereisen wat meer uitleg, maar over het algemeen is For Sale een erg goed spel voor gezinnen (maar ook strategisch genoeg voor hardcore gamers).

For Sale is een spel waar vrijwel iedereen plezier aan kan beleven. Het is geweldig voor onervaren gamers of als opstapspel om je familie kennis te laten maken met spellen die niet Monopoly, Clue of Scrabble heten. Zelfs je oma kan het waarschijnlijk leren spelen en zou er plezier aan moeten beleven.

Een ander groot voordeel van For Sale is dat de spellen heel snel zijn (tien tot vijftien minuten). Omdat het zo makkelijk te leren is en de spellen heel snel voorbij gaan, is het zo ongeveer het perfecte opvulspel. Ik moet je echter waarschuwen dat het spel erg verslavend is. Als je het speelt als opwarmspel voor je hoofdspel op je spelavond, kun je zeven spellen For Sale spelen en heb je geen tijd meer...voor je andere spel(len).

Beslissingen, beslissingen

Voor een klein kaartspel biedt For Sale spelers zeker veel interessante beslissingen om te maken en maakt het gebruik van veel verschillende vaardigheden. In elke ronde moet je beslissen of het de moeite waard is om op de eigendommen te bieden (of dat het een betere deal is om gewoon je geld te houden en een van de eigendommen met een lage waarde te nemen), hoeveel je wilt bieden, wat je denkt dat je tegenstanders zullen doen (alsAls je denkt dat ze echt het meeste willen bieden in de ronde, kun je misschien beter je verlies nemen, je geld sparen en ze met de zak opzadelen), en probeer te onthouden welke eigendommen al zijn gekocht (als veel eigendommen met een hoge waarde nog ergens in het deck liggen, is het misschien een goed idee om je geld te bewaren voor later).

Als je eenmaal in de tweede fase van het spel bent aanbeland, worden je vaardigheden om je tegenstanders te lezen en je geheugen extreem belangrijk voor het spel. Als er na verschillende biedrondes een valutakaart van $15.000 tevoorschijn komt, is het erg waardevol om te onthouden welke eigendomskaarten al gespeeld zijn (en welke er nog steeds liggen te wachten om gespeeld te worden) omdat je er misschien voor gaat overbieden (of iemand anders).een krachtigere eigendomskaart heeft en je uiteindelijk een geweldige eigendomskaart verspilt en er slechts de op één na beste valutakaart voor krijgt). Als je je tegenstanders goed kunt lezen (en kunt voorspellen wat ze gaan doen) en je een goed geheugen hebt, heb je een aanzienlijk voordeel in de tweede fase.

Het leuke aan For Sale is dat er verschillende combinaties van eigendommen en valutakaarten uitkomen, waardoor elke ronde en elk spel dat je speelt andere strategieën vereist. Sommige rondes hebben eigendommen die qua waarde allemaal dicht bij elkaar liggen, dus je zult waarschijnlijk conservatiever willen zijn (omdat je niet veel verliest door niet veel te bieden). Soms zullen de eigendommenhebben sterk verschillende waarden en je zult agressief moeten zijn (maar niet te agressief) zodat je niet eindigt met verschrikkelijke eigenschappen.

Vanwege de willekeurigheid van het spel zijn er situaties waarin je meer geld kunt verdienen aan het slechtste eigendom (de kartonnen doos) dan aan de herenhuizen met een hoge waarde. Laten we bijvoorbeeld zeggen dat een ronde als volgt verloopt: er is een valutakaart van $15.000, maar de rest is $3.000 of minder. De meeste spelers zullen hierop bieden met hun hoogste kaart, vanwege het enorme verschil inwaarde, kan een speler zijn 29-kaart spelen, maar als een andere speler de beste kaart in het spel gebruikt (die van het ruimtestation met een waarde van 30), krijgt hij er maar $3.000 van. Ondertussen kunnen alle valutakaarten in de volgende ronde elk minstens $10.000 waard zijn. In dit geval moet de speler die de kartonnen doos thuis heeft gekocht, deze hier gebruiken en zal hij meer geld verdienen dan de speler die het ruimtestation heeft gekocht.met de 29 kaart van de vorige ronde (aangezien alle valutakaarten in deze ronde meer dan $3.000 waard waren). Sommige mensen houden misschien niet van alle willekeur die het spel je voorschotelt, maar ik vind het leuk dat het je dwingt om moeilijke maar interessante beslissingen te nemen. De verschillende situaties die het spel je voorschotelt, geven het spel veel pit.

Solide productiewaarde

Ook al krijg je maar 60 kaarten en 72 "munten" in het (erg kleine) doosje, de productiewaarde is over het algemeen erg goed. De kunst van de eigendomskaarten is vooral geweldig met een aantal zeer hoge kwaliteit afbeeldingen van huizen in alle maten en soorten (waaronder een huis in een kartonnen doos, verschillende herenhuizen en een huis op een ruimtestation). De kunst op de eigendomskaarten is zo geweldig dat ik voorbij derelatief glansloos ontwerp van de valutakaarten en munten (ze zien er goed uit, maar een beetje saai). Een kleine klacht die ik heb over de onderdelen is dat de munten van zulk dun papier zijn gemaakt dat ze soms moeilijk van tafel te krijgen zijn. Maar aangezien het spel vrij goedkoop is (het wordt verkocht voor ongeveer $15) en je er waarschijnlijk veel mee zult spelen (dus het scoort erg hoog op mijn speeltijd naardollars uitgegeven ratio), is dit niet zo'n groot probleem.

Eén (kleine) klacht

Hoewel For Sale een geweldig spel is dat hoogstwaarschijnlijk mijn top 100 van spellen aller tijden zal halen, is het niet helemaal perfect. Er is één ding dat bepaalde spelers kan irriteren. Aangezien het spel een mix is van een veilingspel en blind bieden, komt er duidelijk veel geluk bij kijken. Hoewel ik het persoonlijk niet erg vind en spelers die andere spelers kunnen lezen en onthouden welke kaarten er zijn geweestIk weet zeker dat er gamers zijn die een hekel hebben aan spellen met een relatief hoge geluksfactor. Die gamers zullen For Sale misschien niet leuk vinden, omdat de geluksfactor nog steeds vrij groot is. Dit heeft echter geen enkele invloed op mijn beoordeling, omdat ik denk dat de geluksfactor in dit spel meer dan redelijk is.

Eindoordeel

Een klassieker waar iedereen van zou moeten genieten

For Sale is een klassiek spel dat alle lof en lofbetuigingen die het heeft ontvangen zeker heeft verdiend. Het is een van de beste kaart-, familie- en veilingspellen die ik ooit heb gespeeld en zal vrijwel zeker mijn top 100-spellen aller tijden-lijst halen. Ik raad iedere gamer aan om het in ieder geval eens te proberen en ik vermoed dat een grote meerderheid het leuk zal vinden. For Sale is geweldig voor zowel hardcore gamers alsEen echte aanrader voor alle gamers.