Πώς να παίξετε

Πριν από την έναρξη του παιχνιδιού, οι παίκτες πρέπει να αποφασίσουν πόσους μήνες (φορές γύρω από το ταμπλό) πρόκειται να παίξουν. Στη συνέχεια, κάθε παίκτης τοποθετεί το πιόνι του στη θέση "1η του μήνα" και όλοι οι παίκτες ρίχνουν τα ζάρια για να δουν ποιος θα πάει πρώτος. Κάθε παίκτης ξεκινά το παιχνίδι με 500 δολάρια.

Η σειρά κάθε παίκτη ξεκινά με το ρίξιμο και των τριών ζαριών. Στη συνέχεια, ο παίκτης μετακινεί την ειρήνη του στο ταμπλό κατά τον αντίστοιχο αριθμό θέσεων. Το παιχνίδι διεξάγεται σε διάφορες πίστες που είναι οι εξής.

Μια εικόνα του ταμπλό του παιχνιδιού Δημόσια Βοήθεια.

Μονοπάτι πρόνοιας

Όσο βρίσκεται στο μονοπάτι της πρόνοιας ο παίκτης κερδίζει χρήματα κάθε φορά που περνάει το διάστημα "1η του μήνα". Λαμβάνει $500 συν $200 για το πρώτο του νόθο παιδί και $100 για κάθε άλλο νόθο παιδί. Οι παίκτες μπορούν να αποκτήσουν παιδιά προσγειώνοντας σε διαστήματα ή τραβώντας κάρτες που τους δίνουν παιδιά. Δεν υπάρχει όριο για το πόσα παιδιά μπορεί να αποκτήσει ένας παίκτης. Για κάθε παιδί που έχει ένας παίκτης, λαμβάνει $50από όλους τους άλλους παίκτες.

Εκτός από την απόκτηση παιδιών, οι άνθρωποι έχουν την ευκαιρία να διαπράξουν εγκλήματα. Όταν ένας παίκτης προσγειωθεί σε ένα χώρο "Σαββατόβραδο" ή μια κάρτα του το λέει, μπαίνει στην καθορισμένη πίστα εγκλημάτων. Ο παίκτης ρίχνει ένα ζάρι και ακολουθεί αυτό που γράφεται στους χώρους που προσγειώνεται. Ο παίκτης συνεχίζει να ρίχνει μέχρι να ολοκληρώσει την πίστα εγκλημάτων. Αν ένας παίκτης οδηγηθεί στη φυλακή, μπορεί να ρίξει ένα ζάρι ανά γύρο.έως ότου αποφυλακιστούν.

Κατά τη διάρκεια της διαδρομής της ευημερίας, ένας παίκτης μπορεί να επιλέξει να παίξει είτε στα άλογα είτε στην ημερήσια λοταρία. Ένας παίκτης μπορεί να στοιχηματίσει μέχρι και 500 δολάρια σε κάθε περίπτωση. Για να στοιχηματίσει στα άλογα ένας παίκτης επιλέγει έναν αριθμό από το 2 έως το 12. Ρίχνει δύο ζάρια. Αν δεν ταιριάζει με τον αριθμό που διάλεξε, ο παίκτης χάνει τα χρήματά του. Αν το σύνολο ταιριάζει με τον αριθμό που διάλεξε, ο παίκτης λαμβάνει πέντε φορές το στοίχημά του. Για να παίξει την λοταρία οο παίκτης πρέπει να διαλέξει έναν τριψήφιο αριθμό (1-6 για κάθε ψηφίο). Στη συνέχεια, ο παίκτης ρίχνει τρία ζάρια. Εάν ταιριάζει ο αριθμός του, λαμβάνει το δεκαπλάσιο του πονταρίσματός του. Διαφορετικά χάνει τα χρήματά του.

Εάν ένας παίκτης που λαμβάνει επίδομα πρόνοιας ξεμείνει από χρήματα, χάνει έναν γύρο. Στη συνέχεια μετακινείται στο χώρο "1η του μήνα" και εισπράττει 250 δολάρια αντί για τα κανονικά του επιδόματα.

Όταν ένας παίκτης προσγειωθεί σε ένα πεδίο "Βρες δουλειά", μετακινείται στην πίστα "Ρούτ του εργαζόμενου". Απαλλάσσεται από όλα τα εξώγαμα παιδιά του και όλες τις κάρτες του με τα επιδόματα πρόνοιας.

Διαδρομή εργαζόμενου ατόμου

Στο μονοπάτι του εργαζόμενου ο παίκτης ρίχνει τρία ζάρια σε κάθε γύρο. Οι παίκτες πληρώνονται 150 δολάρια κάθε φορά που προσγειώνονται ή περνούν από ένα πεδίο "Ημέρα Πληρωμής". Οι παίκτες δεν μπορούν να στοιχηματίσουν στα άλογα ή να παίξουν λοταρία ενώ βρίσκονται στο μονοπάτι του εργαζόμενου.

Αν ένας παίκτης βρεθεί σε ένα πεδίο "Βρες μια συνδικαλιστική δουλειά" ή σε μια κάρτα που τον κατευθύνει να βρει μια συνδικαλιστική δουλειά, ο παίκτης μετακινεί το πιόνι του στην αντίστοιχη πίστα. Ο παίκτης ρίχνει ένα ζάρι και μετακινεί το πιόνι του κατά μήκος της πίστας ακολουθώντας τις οδηγίες που αναγράφονται στα πεδία. Η σειρά του συνεχίζεται μέχρι να διανύσει ολόκληρη την πίστα.

Εάν ένας παίκτης προσγειωθεί σε χώρο "Go Into Business" ή τραβήξει μια κάρτα που τον κατευθύνει προς τα εκεί, ο παίκτης μετακινεί το πιόνι του στην αντίστοιχη πίστα. Ο παίκτης ρίχνει ένα ζάρι και ακολουθεί τις οδηγίες στους χώρους στους οποίους προσγειώνεται. Συνεχίζει να ρίχνει μέχρι να βγει από την πίστα.

Εάν ένα άτομο που βρίσκεται στο μονοπάτι του εργαζόμενου ξεμείνει από χρήματα, πρέπει να πάρει δάνειο. Μπορεί να δανειστεί όσα χρήματα θέλει, αλλά χρεώνεται με 50% επιτόκιο.

Κυβερνητική διαδρομή εργασίας

Όταν ένας παίκτης προσγειώνεται σε ένα χώρο κυβερνητικής εργασίας ή παίρνει μια κάρτα που τον κατευθύνει προς τα εκεί, ο παίκτης τοποθετεί το δεύτερο πιόνι του στο μονοπάτι κυβερνητικής εργασίας. Ο παίκτης ρίχνει ένα ζάρι και κάνει ό,τι υποδεικνύει ο χώρος στον οποίο προσγειώνεται. Στις μελλοντικές στροφές, όποτε ένας παίκτης είτε ρίχνει διπλά ή τρία ίδια, προσγειώνεται σε ένα χώρο κυβερνητικής εργασίας ή μια κάρτα τον κατευθύνει προς μια κυβερνητική εργασία, ο παίκτης παίρνει να ρίξει έναΤο πιόνι παραμένει στο μονοπάτι κυβερνητικών θέσεων εργασίας έως ότου το πιόνι προσγειωθεί στο πεδίο "χτυπημένη συνείδηση". Τότε το πιόνι αφαιρείται από το μονοπάτι κυβερνητικών θέσεων εργασίας. Εάν ένας παίκτης λάβει στη συνέχεια άλλη κυβερνητική θέση εργασίας, το πιόνι τοποθετείται ξανά στο μονοπάτι κυβερνητικών θέσεων εργασίας.

Τέλος του παιχνιδιού

Τα παιχνίδια τελειώνουν όταν ο πρώτος παίκτης συμπληρώσει τον αριθμό των μηνών που συμφωνήθηκε πριν από την έναρξη του παιχνιδιού. Οι παίκτες μετρούν το ποσό των χρημάτων που έχουν. Οι παίκτες που βρίσκονται στο μονοπάτι της κοινωνικής πρόνοιας όταν τελειώνει το παιχνίδι δεν πληρώνουν φόρους. Οι παίκτες που βρίσκονται στο μονοπάτι του εργαζόμενου πληρώνουν φόρους με βάση τον ακόλουθο πίνακα.

• $0-$4,999: 10%
• $5,000-$9,999: 20%
• $10,000-$19,999: 30%
• $20,000-$34,999: 40%
• 35.000 δολάρια και άνω: 50%

Μετά την αφαίρεση των φόρων, όποιος έχει τα περισσότερα χρήματα ανακηρύσσεται νικητής.

Οι σκέψεις μου

Το 1980 δημιουργήθηκε ένα παιχνίδι με το όνομα Public Assistance από τον Robert Bowie Johnson, Jr. και την Hammerhead Enterprises Inc. Το παιχνίδι γρήγορα απέκτησε τη φήμη ότι ήταν πολιτικά μη ορθό. Σύμφωνα με το Board Game Geek, το παιχνίδι αποσύρθηκε από τα ράφια. Αφού βρήκα το παιχνίδι σε ένα κατάστημα μεταχειρισμένων ειδών, ήθελα να δω πόσο προσβλητικό ήταν το παιχνίδι. Αφού έπαιξα το παιχνίδι, πρέπει να πω ότιείναι το πιο πολιτικά μη ορθό παιχνίδι που έχω παίξει και είναι ίσως ένα από τα πιο προσβλητικά επιτραπέζια παιχνίδια στην ιστορία.

Πολιτικά λάθος

Με τον πλήρη τίτλο Public Assistance Why Bother Working for a Living When You Can Play This Great Welfare Game, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι το παιχνίδι είναι πολιτικά μη ορθό/προσβλητικό. Εκτός από τους πλούσιους Ρεπουμπλικάνους που θεωρούν ότι όλοι όσοι παίρνουν επίδομα πρόνοιας είναι τεμπέληδες, προσβάλλει λίγο πολύ όλους τους άλλους:

• Άνθρωποι που λαμβάνουν κοινωνική πρόνοια
• Φτωχοί άνθρωποι
• Άνθρωποι της μεσαίας τάξης
• Μειονότητες
• Γυναίκες
• Ανύπαντροι γονείς
• Ομοφυλόφιλοι άνθρωποι
• Κυβερνητικοί εργαζόμενοι
• Εργαζόμενοι του Συνδικάτου
• Ιδιοκτήτες μικρών επιχειρήσεων
• Η νοημοσύνη των ανθρώπων λόγω των παραπλανητικών πληροφοριών/ψευδών στοιχείων.

Ο κατάλογος μπορεί να συνεχιστεί και να συνεχιστεί. Τώρα το ερώτημα είναι αν αυτό το παιχνίδι έγινε ως σάτιρα και είναι υπερβολικό επίτηδες ή αν ο δημιουργός πιστεύει πραγματικά τα σκουπίδια που ξεστομίζει σε αυτό το παιχνίδι. Δεν μπορώ να γνωρίζω τις προθέσεις του δημιουργού, αλλά δεδομένου ότι ο δημιουργός έχει κάνει και άλλα παρόμοια παιχνίδια τείνω να πιστέψω ότι πραγματικά πιστεύει τις πληροφορίες που παρουσιάζονται στο παιχνίδι. Με βάση κάποιο από το υλικό του παιχνιδιού,αν δεν ήξερα καλύτερα, θα πίστευα ότι το παιχνίδι θα είχε φτιαχτεί τη δεκαετία του 1960 ή και νωρίτερα αντί για το 1980.

Έτσι, κάποιοι από εσάς μπορεί να είστε επιφυλακτικοί και να πείτε ότι το παιχνίδι δεν μπορεί να είναι τόσο κακό ή ότι υπερβάλλω. Λοιπόν, εδώ είναι μερικά πραγματικά πράγματα από το παιχνίδι που μπορεί να σας αλλάξουν γνώμη. Αφού τα διαβάσετε αυτά, ελπίζω τουλάχιστον να συμφωνήσετε ότι το παιχνίδι έγινε με κακό γούστο.

Ας ξεκινήσουμε με τους χώρους στο ταμπλό του παιχνιδιού που περιλαμβάνουν την πορνεία, τη ληστεία, την πώληση ναρκωτικών σε παιδιά και την μετατροπή εφήβων σε πόρνες.

Επιπλέον, υπάρχουν κάρτες όπως οι ακόλουθες (τα παρακάτω είναι λέξη προς λέξη όσα αναγράφονται στις κάρτες). Δεν υποστηρίζω προσωπικά τίποτα από όσα αναγράφονται σε οποιαδήποτε από αυτές τις κάρτες.

"Η αδελφή σας βιάστηκε από έναν βιαστή που βγήκε με αναστολή. Χάνετε μια στροφή".

"Ο γιος σου χτυπήθηκε από ethnic συμμορία ενώ μεταφερόταν με λεωφορείο στο σχολείο. Πληρώστε το λογαριασμό του νοσοκομείου. $200″

" Εθνοτική ο δικηγόρος γλιστράει στο πεζοδρόμιο σας".

"Η κόρη σας φέρνει στο σπίτι νέα ethnic φίλος. Πληρώστε το λογαριασμό του νοσοκομείου ως αποτέλεσμα του συμβάντος. $150″.

"Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση προσφέρεται να αποζημιώσει τον εργοδότη σας για τους μισθούς, αν προσλάβει εθνοτικούς μετανάστες. Η επιχείρηση είναι επιχείρηση, απολύεστε".

"Είστε υποψήφιος για προαγωγή με υψηλές αποδοχές, αλλά οι κυβερνητικοί κανόνες "θετικής δράσης" απαιτούν να προαχθεί πάνω από εσάς μια "μειονεκτική" μειονότητα, ομοφυλόφιλη, βουδίστρια γυναίκα. Χάνετε 500 δολάρια".

"Ο αδελφός σας σκοτώθηκε από έναν "αποκαταστημένο" δολοφόνο. Χάνετε έναν γύρο για πένθος".

"Έκπληξη! 20.000 άνθρωποι του σκάφους εκτρέπονται από την πορεία τους σε τυφώνα που προσγειώνεται κατά λάθος στη Ρωσία, μειώνοντας τις αναμενόμενες δαπάνες πρόνοιας κατά 1/10 του 1%. Κάθε παίκτης στο ρουτ "Εργαζόμενος" λαμβάνει 100 δολάρια".

"Μια μέρα χάνετε την προοπτική σας και κάνετε αίτηση για δουλειά. Σας την αρνούνται. Υποστηρίζετε διάκριση λόγω φυλής. Ο δικηγόρος που προσλαμβάνετε μέσω του δωρεάν προγράμματος "Judicare" σας εξασφαλίζει χρηματικό διακανονισμό 1000 δολαρίων."

"Συγχαρητήρια! Είστε ένας πολύ νέος παππούς και γιαγιά. Το μεγαλύτερο εξώγαμο παιδί σας έχει τώρα ένα δικό του εξώγαμο παιδί. Συλλέξτε 100 δολάρια επίδομα όταν φτάσετε ή περάσετε την 1η του μήνα." (Στο παιχνίδι παίζετε μόνο μέχρι ένα έτος, οπότε το "εξώγαμο παιδί σας θα ήταν μικρότερο από ένα έτος).

"Ενώ βρίσκεσαι στο πάρκινγκ του γραφείου πρόνοιας, ρουφάς βενζίνη από το Pinto της κοινωνικής λειτουργού στο Lincoln σου".

"Ένας σύντροφος της Πρόνοιας συμφωνεί να χτυπήσει το αυτοκίνητό σας από πίσω στο δρόμο προς το γραφείο πρόνοιας. Προσλαμβάνετε έναν εθνικό δικηγόρο μέσω του δωρεάν προγράμματος "Judicare", εισπράττετε 1000 δολάρια για τον διακανονισμό του αυχενικού τραυματισμού και τον μοιράζεστε με τον πλησιέστερο παίκτη στον περίπατο της Πρόνοιας."

"Κάντε διακοπές με την Πρόνοια! Δηλώστε ότι είστε "άπορος" σε πέντε διαφορετικά γραφεία πρόνοιας στο δρόμο σας προς το Ατλάντικ Σίτι. Συλλέξτε έκτακτες επιχορηγήσεις συνολικού ύψους 700 δολαρίων".

"Πεθαίνει η μεγάλη σας θεία Σοφία. Δεν αναφέρετε τον θάνατό της και την θάβετε στο υπόγειο. Εισπράττετε την επιταγή πρόνοιας των 500 δολαρίων κάθε φορά που φτάνετε στην 1η του μήνα".

Το κακό πνεύμα πίσω από αυτό το παιχνίδι τονίζεται πραγματικά στον τελευταίο "πρόσθετο κανόνα" που περιλαμβάνεται στις οδηγίες και έχει ως εξής (λέξη προς λέξη):

" Προσθέτοντας περισσότερο ρεαλισμό

Δύο παίκτες μπορούν να αποφασίσουν να μεταφέρουν αυτό το σπουδαίο παιχνίδι στην αίθουσα αναμονής του τοπικού γραφείου πρόνοιας και να προσκαλέσουν δύο πραγματικούς δικαιούχους πρόνοιας να συμμετάσχουν στο παιχνίδι, ενώ περιμένουν τα κουπόνια τροφίμων και τις επιταγές πρόνοιας".

Όπως μπορείτε να καταλάβετε, το παιχνίδι δεν ντρέπεται για τις απόψεις του σχετικά με τους δικαιούχους κοινωνικής πρόνοιας, τις μειονότητες, τις γυναίκες, τα παιδιά και τους κυβερνητικούς υπαλλήλους. Αυτό το παιχνίδι δημιουργήθηκε αποκλειστικά και μόνο για να διαδώσει τις πολιτικές πεποιθήσεις κάποιου, αφού όπως θα εξηγήσω σύντομα δεν υπάρχει απολύτως τίποτα στο παιχνίδι. Δεν βοηθάει το γεγονός ότι το παιχνίδι είναι γεμάτο ψέματα και χονδροειδείς υπερεκτιμήσεις.

Συμφωνώ ότι μερικοί άνθρωποι που λαμβάνουν πρόνοια είναι πολύ τεμπέληδες για να βρουν δουλειά, αλλά αυτοί οι άνθρωποι είναι μια μικρή μειοψηφία. Αντί να προσπαθήσει να διορθώσει το σύστημα, ο δημιουργός αυτού του παιχνιδιού αποφάσισε ότι ήταν καλύτερη ιδέα να προσβάλει όλους τους ανθρώπους της πρόνοιας. Ο δημιουργός του παιχνιδιού πιστεύει ότι όλοι οι άνθρωποι που λαμβάνουν πρόνοια είναι τεμπέληδες ηλίθιοι εγκληματίες που είναι εθισμένοι στον τζόγο. Οι περισσότεροι άνθρωποι που λαμβάνουν πρόνοια έχουν περάσει δύσκολες στιγμές και γι' αυτό βρίσκονται σεπρόνοιας και απλώς προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα. Δεν τους αξίζει να τους γελοιοποιούν και να τους συμπεριφέρονται όπως τους συμπεριφέρονται σε αυτό το παιχνίδι.

Αυτό που επίσης "αγαπώ" σε αυτό το παιχνίδι είναι ότι το παιχνίδι αναφέρεται συνεχώς στις μειονότητες ως "εθνοτικές" και "boat people". Πρώτον, δεν ξέρω γιατί η φυλή του ατόμου έχει καν σημασία στο πλαίσιο των καρτών και του ταμπλό. Κάθε "κακό/ανήθικο" άτομο στο παιχνίδι είναι πάντα "εθνοτικό", όπως αρέσκεται να επαναλαμβάνει το παιχνίδι ξανά και ξανά. Γιατί δεν θα μπορούσαν κάποιοι από τους ανήθικους ανθρώπους να είναι λευκοί; Τοο δημιουργός μπορεί να μην προσπαθούσε να δημιουργήσει ένα ρατσιστικό επιτραπέζιο παιχνίδι, αλλά το τελικό αποτέλεσμα είναι αρκετά ρατσιστικό κατά τη γνώμη μου.

Ας περάσουμε στις γυναίκες. Πρώτον, η κάρτα "βιασμός" που αναφέρθηκε παραπάνω είναι αρκετά αυτονόητη. Πόσα επιτραπέζια παιχνίδια έχετε παίξει ποτέ που έχουν μια γυναίκα να βιάζεται; Και η τιμωρία για τον βιασμό της αδελφής σας είναι να χάσετε μόνο έναν γύρο; Αυτή η κάρτα είναι αηδιαστική και δεν μπορώ να πιστέψω ότι βρίσκεται πράγματι σε ένα επιτραπέζιο παιχνίδι που έγινε το 1980. Επιπλέον, υπάρχουν αρκετές κάρτες και θέσεις στο ταμπλό πουουσιαστικά υπονοούν ότι οι γυναίκες πρέπει να είναι νοικοκυρές από τη δεκαετία του '50. Δεν έχω ιδέα γιατί αυτό το επιτραπέζιο παιχνίδι έχει τόσο οπισθοδρομικές αντιλήψεις σχετικά με τις γυναίκες.

Τα παιδιά των ανθρώπων που λαμβάνουν κοινωνική πρόνοια είναι ο επόμενος στόχος αυτού του παιχνιδιού. Όταν αποκτάς παιδί στο παιχνίδι είναι πάντα ένα νόθο παιδί. Καμία στιγμή κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού δεν μπορείς να έχεις ένα μη νόθο παιδί. Υποθέτω ότι σύμφωνα με τον δημιουργό αυτού του παιχνιδιού, κανένας που λαμβάνει κοινωνική πρόνοια δεν είναι παντρεμένος όταν έχει παιδιά. Επίσης ένας από τους κανόνες του παιχνιδιού είναι ότι μόλις βρεις δουλειά, ξεφορτώνεσαι όλα τα νόθα σουπαιδιά. Υποθέτω ότι απλά εγκαταλείπεις όλα τα παιδιά σου αφού βρεις δουλειά, αφού όταν έχεις δουλειά είσαι πολύ απασχολημένος για να τα φροντίσεις. Με κανόνες όπως αυτός, τα παιδιά αντιμετωπίζονται ουσιαστικά ως αντικείμενα. Στο παιχνίδι τα παιδιά χρησιμοποιούνται απλά για να βγάλουν χρήματα. Πραγματικά εκπλήσσομαι που το παιχνίδι δεν σε αφήνει να πουλήσεις τα παιδιά σου σε άλλους παίκτες ή να τα κάνεις σκλάβους. Δίνω συγχαρητήρια στον δημιουργό που δεν έκανεότι ένας κανόνας.

Ο τελευταίος μεγάλος στόχος του παιχνιδιού είναι οι κυβερνητικοί υπάλληλοι. Σύμφωνα με τον δημιουργό αυτού του παιχνιδιού, όλοι όσοι εργάζονται για την κυβέρνηση (όχι οι πολιτικοί) είναι απατεώνες και εγκληματίες. Στο κομμάτι της κυβερνητικής εργασίας κάθε φορά που κερδίζεις χρήματα είναι επειδή κλέβεις κάποιον ή πληρώνεσαι για να μην κάνεις τίποτα. Χάνεις χρήματα όταν πραγματικά κάνεις τη δουλειά σου. Με προσβάλλει πολύ αυτό, αφού και οι δύο μουοι γονείς είναι/ήταν κυβερνητικοί υπάλληλοι και εργάζονται το ίδιο σκληρά και είναι το ίδιο ηθικοί με οποιονδήποτε εργαζόμενο στον ιδιωτικό τομέα. Όπως και με τους δικαιούχους πρόνοιας, το παιχνίδι αποφασίζει να πάρει ένα πρόβλημα με ένα πολύ μικρό αριθμό κυβερνητικών υπαλλήλων και να το κάνει να φαίνεται ότι όλοι οι κυβερνητικοί υπάλληλοι είναι το ίδιο.

Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να είναι αρκετά προφανές ότι αυτό το παιχνίδι δεν θα πρέπει να παίζεται με παιδιά. Το παιχνίδι δεν έχει συνιστώμενη ηλικία, αλλά με βάση όσα έχω ήδη εξηγήσει, δεν πιστεύω ότι κάποιος κάτω των 18 ετών θα πρέπει να παίξει το παιχνίδι. Το παιχνίδι περιέχει εξαιρετικά αμφισβητήσιμο θέμα στο οποίο δεν θα πρέπει να εκτίθενται τα παιδιά. Επιπλέον, τα παιδιά δεν θα πρέπει να εκτίθενται στα κατάφωρα ψέματα που είναισε όλο το παιχνίδι.

Το πιο λυπηρό είναι ότι το Public Assistance δεν είναι το πιο πολιτικά μη ορθό επιτραπέζιο παιχνίδι. Υπάρχουν επιτραπέζια παιχνίδια υπέρ των Ναζί και υπάρχουν αρκετά εξαιρετικά ρατσιστικά επιτραπέζια παιχνίδια που έγιναν στις αρχές του 1900. Αυτά τα παιχνίδια έγιναν πριν από πολύ καιρό όμως. Το Public Assistance έγινε τη δεκαετία του 1980. Ελπίζω το παιχνίδι να έγινε ως αστείο γιατί διαφορετικά είναι εξαιρετικά λυπηρό ότι κάποιος θαπιστεύουν πραγματικά όλα τα στερεότυπα που χρησιμοποιούνται σε αυτό το παιχνίδι.

Gameplay

Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι το Public Assistance είναι πολιτικά μη ορθό/προσβλητικό. Το ερώτημα είναι λοιπόν αν το gameplay είναι καλύτερο; Αφού έπαιξα το παιχνίδι, μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι δεν είναι πολύ καλύτερο. Το gameplay είναι βαρετό, χαλασμένο και βασίζεται αποκλειστικά στην τύχη.

Η Δημόσια Βοήθεια είναι το τυπικό σας παιχνίδι ρίψης και μετακίνησης. Ρίχνετε τα ζάρια και μετακινείστε τον αντίστοιχο αριθμό χώρων. Στη συνέχεια ακολουθείτε τις οδηγίες που αναγράφονται στο χώρο στον οποίο προσγειωθήκατε. Ξεπλένετε και επαναλαμβάνετε ξανά και ξανά. Η Δημόσια Βοήθεια είναι το είδος του παιχνιδιού στο οποίο μπορείτε να απενεργοποιήσετε το μυαλό σας και να είστε ακόμα σε θέση να το παίξετε.

Αυτό είναι εμφανές στο γεγονός ότι υπάρχουν μόνο δύο αποφάσεις που μπορείτε να πάρετε κατά τη διάρκεια ολόκληρου του παιχνιδιού. Οι μόνες δύο αποφάσεις που μπορείτε να πάρετε είναι σχετικά με τον τζόγο. Ο τζόγος στο παιχνίδι είναι όμως αρκετά άσκοπος, αφού θα χάσετε τις περισσότερες φορές και αν δεν είστε τυχεροί δεν θα κερδίσετε ποτέ χρήματα από τον τζόγο. Δεδομένου ότι δεν υπάρχουν αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν, το παιχνίδι καταλήγει στο να ρίξετε το ζάρι και να ακολουθήσετεΔεν ξέρω αν φταίω μόνο εγώ, αλλά ένα παιχνίδι στο οποίο δεν παίρνεις αποφάσεις δεν είναι πολύ διασκεδαστικό.

Δεδομένου ότι ουσιαστικά δεν παίρνετε καμία απόφαση που να έχει αντίκτυπο στο παιχνίδι, ο νικητής θα καταλήξει στο ποιος είναι ο πιο τυχερός. Δεδομένου ότι η ρίψη των ζαριών είναι το μόνο πράγμα που ο παίκτης μπορεί να ελέγξει, όποιος ρίξει τα ζάρια καλύτερα θα κερδίσει το παιχνίδι. Αν δεν έχετε μια καλή στρατηγική για το πώς να ρίξετε τρία ζάρια και να πάρετε τον αριθμό που θέλετε, οι ενέργειές σας δεν θα έχουν αντίκτυπο στο παιχνίδι.και το αποτέλεσμά της.

Το Public Assistance είναι επίσης απλά μια περίεργη εμπειρία που σπάνια βγάζει νόημα. Το παιχνίδι για κάποιο λόγο χρησιμοποιεί τρία ζάρια αντί για δύο με αποτέλεσμα να κινείσαι πολύ γρήγορα στο ταμπλό. Η κίνηση στο ταμπλό σπάνια βγάζει νόημα. Για παράδειγμα στο παιχνίδι που έπαιξα ένας παίκτης πήγε γύρω από την πίστα της πορνείας και στην ίδια σειρά κατέληξε να βρει δουλειά. Ένας άλλος παίκτης πήγε μέσα από τοκομμάτι ληστείας και επίσης προσλήφθηκε στο τέλος της στροφής.

Με βάση το παιχνίδι που έπαιξα, υπάρχουν δύο βασικοί τρόποι για να κερδίσετε τη Δημόσια Βοήθεια.

Το κύριο κλειδί για να κερδίσεις το παιχνίδι είναι τα παιδιά. Αν δεν έχεις καθόλου ή πολύ λίγα παιδιά κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού είσαι σε μεγάλο μειονέκτημα. Τα παιδιά είναι το κλειδί του παιχνιδιού γιατί είναι ο ευκολότερος τρόπος για να βγάλεις χρήματα. Παίρνεις 50 δολάρια από κάθε παίκτη κάθε φορά που έχεις ένα παιδί και παίρνεις τουλάχιστον 100 δολάρια περισσότερα σε κάθε γύρο γύρω από το ταμπλό για κάθε παιδί. Ο τελικός νικητής στο παιχνίδι που έπαιξα είχε 9παιδιά σε ένα σημείο. Ο παίκτης πήρε πάνω από $1.300 από τους άλλους παίκτες. Ο παίκτης έβγαζε επίσης $1.500 ανά φορά γύρω από το ταμπλό, ενώ οι άνθρωποι που βρίσκονταν στο μονοπάτι εργασίας μπορούσαν να πάρουν μόνο $600 ανά φορά γύρω από το ταμπλό. Δεν αποτελεί έκπληξη, αλλά ο παίκτης αυτός είχε περισσότερα χρήματα από ό,τι δύο από τους άλλους παίκτες μαζί στο τέλος του παιχνιδιού.

Το άλλο κλειδί για να κερδίσετε το παιχνίδι είναι να τοποθετήσετε ένα από τα πιόνια σας στην πίστα κυβερνητικών θέσεων εργασίας. Βγάζετε πολλά χρήματα στην κυβερνητική πίστα, αφού οι περισσότερες θέσεις σας δίνουν χρήματα, ενώ μόνο μία ή ίσως δύο σας παίρνουν χρήματα. Μόλις τοποθετήσετε ένα πιόνι στην κυβερνητική πίστα, αυτό σχεδόν απλά τυπώνει χρήματα για εσάς, μέχρι να είστε άτυχοι και να προσγειωθείτε στη θέση όπου αφαιρείται το πιόνι.Ουσιαστικά, κάθε φορά που προσγειώνεστε σε κυβερνητικό χώρο, παίρνετε μια κάρτα κυβερνητικής εργασίας ή ρίχνετε διπλά ή τριπλά (πράγμα που συμβαίνει αρκετά συχνά) θα παίρνετε χρήματα, τα οποία συνήθως είναι μερικές εκατοντάδες δολάρια.

Το παιχνίδι δεν είναι καλό και τα εξαρτήματα δεν είναι πολύ καλύτερα. Οι κάρτες και τα παιδικά σημεία είναι κατασκευασμένα από αρκετά φτηνό χαρτόνι. Το ταμπλό είναι άχαρο και αδιάφορο. Το ταμπλό είναι λίγο πολύ απλά τετράγωνα με κείμενο γραμμένο πάνω τους. Το κείμενο στο ταμπλό είναι αρκετά μικρό. Αν δεν έχετε καλή όραση θα έχετε κάποια προβλήματα να διαβάσετε κάποια από τα κενά. Θα θεωρούσα τον εαυτό μου ναέχω πολύ καλή όραση και ακόμη και εγώ έπρεπε να πλησιάσω πολύ κοντά στον πίνακα για να διαβάσω κάποια από τα κενά.

Αυτά τα ζητήματα είναι άσχημα, αλλά μακράν το χειρότερο ζήτημα με τα συστατικά είναι τα χρήματα παιχνιδιού. Δεν πίστευα ότι θα μπορούσες να μπερδέψεις τα χρήματα παιχνιδιού, αλλά η Δημόσια Βοήθεια με κάποιο τρόπο το κάνει. Για κάποιο ηλίθιο λόγο η Δημόσια Βοήθεια αποφάσισε ότι ήταν καλή ιδέα να κάνει τρεις από τις ονομαστικές αξίες ($10, $100, $1.000) των χρημάτων το ίδιο χρώμα (βαρετό γκρι). Το παιχνίδι έχει μόνο πέντε συνολικές ονομαστικές αξίες, οπότε δεν είναι σαν τοτο παιχνίδι ξέμεινε από χρώματα που θα μπορούσαν να είχαν χρησιμοποιήσει. Με τρεις ονομαστικές αξίες του ίδιου χρώματος, είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσεις τη διαφορά μεταξύ των τριών τύπων χρημάτων. Η ομάδα με την οποία έπαιξα το παιχνίδι κατέληξε να τα κάνει θάλασσα μερικές φορές χρησιμοποιώντας τη λάθος ονομαστική αξία. Το θέμα του νομίσματος δεν καταστρέφει το παιχνίδι, αλλά θα ήταν τόσο εύκολο να αποφευχθεί που η μόνη εξήγηση που μπόρεσα να βρω ήταν η εξήςήθελαν να εξοικονομήσουν κάποια χρήματα κάνοντας το παιχνίδι.

Τελική ετυμηγορία

Το Public Assistance έχει αποκτήσει τη φήμη ότι είναι ένα αμφιλεγόμενο παιχνίδι. Κατά τη γνώμη μου είναι δικαιολογημένο. Το παιχνίδι είναι πολιτικά μη ορθό/προσβλητικό. Ποιο άλλο παιχνίδι προσβάλλει τόσες πολλές διαφορετικές ομάδες ανθρώπων. Ίσως το παιχνίδι να φτιάχτηκε ως αστείο, αλλά κατά τη γνώμη μου δεν έχει σημασία, αφού εξακολουθεί να είναι προσβλητικό για πολλούς ανθρώπους.

Το παιχνίδι δεν είναι απλά πολιτικά μη ορθό. Είναι απλά ένα απαίσιο παιχνίδι σε όλο το φάσμα. Θα μπορούσατε σοβαρά να πείτε απλά το παιχνίδι roll and obey αφού αυτό είναι το μόνο που κάνετε στο παιχνίδι. Αν δεν θέλετε να παίξετε, δεν θα πάρετε ούτε μια απόφαση σε όλο το παιχνίδι. Απλά ρίχνετε τα ζάρια, μετακινείτε τον αντίστοιχο αριθμό θέσεων και ακολουθείτε τις οδηγίες που σας δίνονται. Ένα παιχνίδι δεν μπορεί να είναι διασκεδαστικό αν εσείςΗ δημόσια βοήθεια είναι ουσιαστικά ένα ανέκδοτο που υπάρχει μόνο για να κοροϊδεύει τους ανθρώπους.

Τη στιγμή που γράφεται αυτή η κριτική, το Public Assistance είναι το χειρότερο παιχνίδι που έχω παίξει ποτέ και πιθανότατα θα παραμείνει το χειρότερο παιχνίδι που έχω παίξει ποτέ. Η μόνη διασκέδαση που πήρα από το παιχνίδι ήταν να σκέφτομαι ξανά και ξανά στον εαυτό μου πώς φτιάχτηκε ποτέ αυτό το παιχνίδι. Προσωπικά δεν μπορώ να συστήσω αυτό το παιχνίδι σε κανέναν. Ο μόνος τρόπος που θα μπορούσα να δω κάποιον να παίρνει οποιαδήποτε απόλαυση από αυτό το παιχνίδι είναι είτε να παίζειτο για να κοροϊδέψουν λιγότερο τυχερούς ανθρώπους ή ανθρώπους που το παίζουν για να δουν πόσο πραγματικά απαίσιο είναι.