همه خوانندگان معمولی Geeky Hobbies احتمالاً از قبل می دانند که ما از طرفداران بزرگ سبک بازی های مهمانی هستیم. برخی از بازی های مورد علاقه ما مانند Codenames از این ژانر هستند. به همین دلیل من همیشه علاقه مند به بررسی آخرین بازی حزب با یک ایده جالب هستم. با این اوصاف، هیجان زده بودم که بازی امروز Just One را امتحان کنم. من می گویم که نام بازی به نظر یکی از عمومی ترین نام های بازی تخته ای است که من تا به حال نام آن را شنیده ام، اما فرض پشت آن مانند یک بازی به نظر می رسد که می تواند درست در کوچه من باشد. ضرری نداشت که این بازی برنده Spiel Des Jahres 2019 نیز شد. Just One ممکن است در ظاهر بسیار ساده به نظر برسد، اما در زیر سطح پنهان یک پارتی بازی عمیق و واقعا رضایت بخش است که همه می توانند از آن لذت ببرند.

این گفت که من نمی گویم که بازی به خصوص آسان است. اگر می خواهید یکی از نمرات بالاتر را به دست آورید، گروه شما باید خیلی خوب با هم کار کنند. احتمالاً به چند عامل مختلف مربوط می شود، اما گروه من در مقایسه امتیاز ما با نمودار، عملکرد خوبی نداشت. این واقعاً به نوعی شگفت‌انگیز بود زیرا گروه ما معمولاً با این نوع بازی‌ها خیلی خوب عمل می‌کند. من می گویم که Just One از آن دسته بازی هایی است که گروه شما هر چه بیشتر آن را بازی کنید، احتمالاً بهتر می شود. این به این دلیل است که بازیکنان شروع به کشف انواع کلماتی می‌کنند که سایر بازیکنان معمولاً یادداشت می‌کنند.

یکی دیگر از عوامل مؤثر در دشواری بازی احتمالاً به تعداد بازیکنانی که ما در نهایت به پایان رساندیم برمی‌گردد.بازی با. این بازی از سه تا هفت بازیکن پشتیبانی می کند. بر اساس تجربه ما، احتمالاً بازی با گروه‌هایی را که به انتهای بالاتر آن طیف نزدیک‌تر هستند، توصیه می‌کنم. ما در نهایت فقط با چهار بازیکن بازی کردیم. بازی هنوز هم با چهار بازیکن واقعا سرگرم کننده است. بازی کمی سخت‌تر می‌شود، زیرا بازیکنان باید بر اساس سرنخ‌های کمتری حدس بزنند. با بازیکنان بیشتر شما این فرصت را دارید که سرنخ های بیشتری دریافت کنید که به شما در محدود کردن گزینه ها کمک می کند. نکته مهم این است که شما همچنین شانس بیشتری برای تطابق با سایر بازیکنان دارید، بنابراین بازیکنان باید مراقب سرنخ هایی باشند که در نهایت تصمیم می گیرند ارائه دهند. اگر این فرصت را داشته باشید، احتمالاً سعی می‌کنم بازی را با شش یا هفت بازیکن انجام دهم، زیرا Just One نوعی از بازی است که احتمالاً با بازیکنان بیشتر پیشرفت می‌کند.

آیا باید فقط یک نفر بخرید؟

Ultimately Just One یک بازی مهمانی فوق العاده است زیرا یکی از بازی های مورد علاقه من در این سبک است. در ابتدا بازی شبیه به بسیاری از بازی های پارتی به نظر می رسد. بازیکنانی که سرنخ‌های کلمه‌ای می‌دهند تا بازیکن دیگری را وادار به حدس زدن یک کلمه کنند، چندان اصلی نیست. پیچ و تاب حذف هر گونه سرنخ انطباق با این حال واقعاً بازی را متمایز می کند. این یک معضل واقعاً جالب برای بازیکنان ایجاد می کند که در آن آنها باید بین ارائه سرنخ واضحی که احتمالاً شخص دیگری نوشته است یا رفتن با یک سرنخ مبهم تصمیم بگیرند. سرنخ هایی که در نهایت به شما می دهید بسیار بزرگ استتفاوت در بازی من فقط این جنبه از بازی را واقعاً رضایت بخش یافتم. Just One تقریبا یک بازی مهمانی کامل است. بازی آسان است و آنقدر سریع اجرا می شود که احتمالاً بخواهید چند بازی پشت سر هم انجام دهید. من می گویم که ممکن است برای همه نباشد. گاهی اوقات بازی بیشتر شبیه یک تجربه است تا یک بازی، زیرا واقعاً بازی را نمی‌برید یا نمی‌بازید. در عوض شما فقط سعی می کنید امتیاز بالای قبلی خود را بهبود ببخشید. این بازی همچنین با بازیکنان بیشتر بهتر است، زیرا با بازیکنان کمتر می‌تواند بسیار سخت باشد.

توصیه‌های من برای Just One بسیار آسان است. اگر معمولاً از بازی‌های مهمانی متنفرید یا فکر نمی‌کنید که فرضیه پشت Just One آنقدر جالب به نظر می‌رسد، احتمالاً این بازی برای شما مناسب نخواهد بود. اگر از طرفداران بازی‌های مهمانی هستید یا فکر می‌کنید که این مقدمه اصلاً جالب به نظر می‌رسد، احتمالاً Just One را دوست خواهید داشت و باید واقعاً آن را انتخاب کنید.

Just One را آنلاین بخرید: Amazon, eBay

واژه رمزآلود خود را انتخاب کنید

هر دور با برداشتن کارت بالایی از عرشه توسط بازیکن فعال شروع می شود. آنها آن را در سه پایه خود قرار می دهند تا سایر بازیکنان بتوانند آن را ببینند و آنها نتوانند. برای دریافت بهترین هدفون برای بازی، به وب‌سایت headphonage.com نگاهی بیندازید.

سپس پخش‌کننده فعال عددی بین یک تا پنج را انتخاب می‌کند. شماره ای که انتخاب می کنند با یکی از کلمات روی کارت مطابقت دارد.

برای این کارت بازیکن فعلی دو مورد را انتخاب کرده است. بنابراین سایر بازیکنان باید سرنخ‌هایی ارائه دهند تا سعی کنند بازیکن را به حدس زدن اسپیلبرگ وادار کنند.

Clue Selection

همه بازیکنان به جز بازیکن فعال باید یک سرنخ یک کلمه‌ای برای آن بیابند. کلمه انتخاب شده توسط بازیکن فعال. هر بازیکن باید این سرنخ را بدون برقراری ارتباط با بازیکنان دیگر به دست آورد. وقتی سرنخ خود را پیدا کردند، آن را در پشت سه پایه خود می نویسند. هنگامی که به سرنخ خود می رسند، باید قوانین زیر را رعایت کنید:

• ارقام، اعداد، مخفف، یادداشت، یا کاراکترهای خاص کلمات در نظر گرفته می شوند.
• بازیکنان نمی توانند کلمه دور را بنویسند. اما به روشی متفاوت.
• کلمه دور ممکن است فقط به زبان دیگری نوشته نشود.
• شما ممکن است از کلمه ای از همان خانواده به عنوان کلمه دور استفاده نکنید. برای مثال شاهزاده خانم را نمی توان برای کلمه شاهزاده استفاده کرد.
• شما نمی توانید کلمه خود را بسازید.
• کلماتکه از نظر آوایی یکسان هستند، اما املای متفاوتی دارند، قابل استفاده نیستند. به عنوان مثال، آنها آنجا هستند.

مقایسه سرنخ ها

زمانی که همه بازیکنان سرنخ های خود را نوشتند، آنها را با هم مقایسه می کنند. بازیکن فعال باید در حین انجام این کار چشمان خود را ببندد تا نتوانند سرنخ‌ها را زودتر ببینند.

همه سرنخ‌های منطبق از دور حذف می‌شوند. برای اینکه دو سرنخ با هم مطابقت داشته باشند، باید یکی از موارد زیر رعایت شود:

• هر دو سرنخ دقیقاً یک کلمه هستند
• هر دو سرنخ از یک خانواده کلمات هستند. شاهزاده و پرنسس
• انواع مختلف کلمات یکسان مانند جمع، تفاوت های جنسیتی و اشتباهات املایی. شاهزاده/شاهزاده ها، بازیگر/بازیگر

بازیکنان سرنخ های خود را برای اسپیلبرگ یادداشت کرده اند. دو نفر از بازیکنان استیون را یادداشت کردند تا هر دوی این سرنخ ها کنار گذاشته شوند. سپس بازیکن فعال باید اسپیلبرگ را بر اساس آرواره ها، ژوراسیک، کارگردان و ET حدس بزند.

حدس بزنید

بعد از اینکه همه سرنخ ها مقایسه شدند و موارد منطبق حذف شدند، سرنخ ها به پخش کننده فعال نشان داده می شود. سپس بازیکن فعال فقط یک حدس زدن مجاز است.

اگر آنها به درستی حدس بزنند، کارت دور فعلی در کنار عرشه رو به بالا خواهد بود.

اگر آنها اشتباه حدس بزنند، کارت دور فعلی و کارت بالایی از عرشه بازی به جعبه انداخته می شود. اگر این حدس اشتباه در دور پایانی اتفاق بیفتد، آنها این کار را خواهند کرددر عوض یکی از کارت‌های صحیح قبلی را دور بیندازید.

اگر بازیکن فعال تصمیم بگیرد که حدس نزند، کارت دور فعلی را در کادر دور می‌اندازد.

بازیکن سمت چپ کارت فعلی فعال بازیکن بازیکن فعال بعدی خواهد شد. تمام سرنخ ها از سه پایه ها پاک می شوند. سپس دور بعدی شروع می‌شود.

پایان بازی

بازی زمانی به پایان می‌رسد که کارت دیگری در عرشه بازی باقی نماند.

سپس بازیکنان تعداد را می‌شمارند کارت هایی که در طول بازی به درستی حدس زده اند. آنها این عدد را با نمودار زیر مقایسه می کنند تا مشخص کنند که چقدر خوب بوده اند.

• 13: امتیاز عالی! آیا می توانید آن را دوباره انجام دهید؟
• 12: باور نکردنی! دوستان شما باید تحت تاثیر قرار بگیرند؟
• 11: عالی! این امتیازی است که ارزش جشن گرفتن را دارد!
• 9-10: وای، اصلاً بد نیست!
• 7-8: شما در حد متوسط ​​هستید. آیا می توانید بهتر عمل کنید؟
• 4-6: این شروع خوبی است. دوباره امتحان کنید!
• 0-3: دوباره و دوباره و دوباره و دوباره امتحان کنید.

در پایان بازی بازیکنان هشت کارت به دست آوردند. آنها نمره "شما در حد متوسط ​​هستید" دریافت خواهند کرد. آیا می‌توانید بهتر انجام دهید؟».

بازی سه نفره

اگر فقط با سه بازیکن بازی می‌کنید، بازی عمدتاً مانند بازی معمولی انجام می‌شود. تنها تفاوت این است که هر بازیکن دو سه پایه می گیرد. در هر دور بازیکنانی که سرنخ می دهند، دو سرنخ متفاوت می دهند. سرنخ های یکسان داده شده بین دو بازیکن درست مانند بازی معمولی حذف می شوند.

منافکاری در مورد Just One

در نگاه اول Just One ممکن است شبیه بازی معمولی شما باشد. بازیکنان به نوبت سرنخ می دهند در حالی که یکی از بازیکنان سعی می کند حدس بزند کلمه راند چیست. در ظاهر این خیلی عمیق به نظر نمی رسد. هزاران بازی پارتی دیگر با فضاهای بسیار مشابه وجود دارد. به جز یک پیچ کوچک که بازی را کاملاً تغییر می دهد، این اتفاق می افتد. از آنجایی که بازیکنان نمی توانند در مورد سرنخ هایی که قرار است ارائه کنند بحث کنند، در نهایت دو یا چند بازیکن به همان سرنخ می رسند. در اکثر بازی‌ها این فقط یکی از سرنخ‌ها را هدر می‌دهد، زیرا حدس‌زن فقط دوبار همان سرنخ را دریافت می‌کند. در Just One اینطور نیست، زیرا همه سرنخ‌های منطبق هرگز به حدس‌زن نشان داده نمی‌شوند.

این مکانیک ساده در نهایت Just One را از یک بازی مهمانی عمومی دیگر به یکی از بهترین بازی‌های مهمانی که من دارم تبدیل می‌کند. تا به حال بازی کرده است. در ظاهر ممکن است گیم پلی بازی واقعاً ساده به نظر برسد زیرا شما فقط یک کلمه سرنخ می دهید. این واقعیت که پاسخ‌های منطبق حذف می‌شوند، بنابراین حدس‌زن نمی‌تواند آنها را ببیند، اگرچه کل بازی را تغییر می‌دهد. در بیشتر موارد معمولاً حداقل یک یا دو کلمه وجود دارد که برای کلمه دور کاملاً واضح است. ارائه این سرنخ‌ها به حدس‌زن بسیار مفید خواهد بود، زیرا یا برای دستیابی به حدس صحیح کافی است، یا حداقل یک نقطه شروع محکم برای وادار کردن بازیکن به حدس زدن کلمه درست ایجاد می‌کند.

مشکل است که از آن زماناین کلمات واقعا واضح هستند، این احتمال وجود دارد که همه سرنخ دهندگان دیگر دقیقاً به همان کلمه فکر کنند. با حذف هر کلمه منطبق، این یک معضل واقعا جالب در بازی ایجاد می کند. شما می خواهید سرنخ واضحی را ارائه دهید، اما نمی دانید که یکی از بازیکنان دیگر دقیقاً همین ایده را دارد یا خیر. در حالت ایده آل بهترین نتیجه این است که فقط یک بازیکن آن را یادداشت کند تا بتوان آن را به حدس دهنده داد. از آنجایی که سرنخ‌دهنده‌ها نمی‌توانند ارتباط برقرار کنند، اگرچه نمی‌توانید هماهنگ کنید که چه کسی آن را بنویسد. این یک تصمیم جالب برای همه بازیکنان ایجاد می کند. آیا با این سرنخ واضح که بازیکن دیگری نیز ممکن است هر دو سرنخ را بنویسد، پیش می‌روید یا سرنخ مبهم‌تر/غیر مستقیم‌تری را دنبال می‌کنید که احتمال کمتری دارد توسط بازیکن دیگری انتخاب شود؟ شما واقعاً باید در مورد اینکه چه سرنخی می دهید خوب فکر کنید زیرا همه بازیکنان می توانند سرنخ های مشابهی را انتخاب کنند یا همه بازیکنان می توانند از سرنخ آشکاری که واقعاً می تواند کمک کند اجتناب کنند. انتخاب سرنخ برای ارائه می‌تواند گاهی تصمیم بسیار سختی باشد.

این مکانیک ساده در ابتدا زیاد به نظر نمی‌رسد، اما در حال تغییر بازی است. من پارتی بازی های زیادی با مکانیک های مشابه انجام داده ام. بازی‌هایی که با ارائه سرنخ‌هایی به هم‌تیمی‌هایتان برای حدس زدن یک کلمه ساخته شده‌اند، بسیار رایج هستند. در حالی که من از اکثر این بازی ها لذت می برم، آنها واقعاً خود را از سایر بازی های مشابه متمایز نمی کنند. اینهر چند پیچ ​​و تاب کوچک همه تفاوت را ایجاد می کند. به نوعی Just One احساس می کند که اگر بازی مانند Codenames را با بازی مانند Scattergories ترکیب کنید، چه چیزی به دست می آورید. این بازی کاملاً به ارتفاعات Codenames نمی رسد، اما به طور قابل توجهی در Scattergories پیشرفت می کند. توضیح دقیق دلیل آن دشوار است، اما این مکانیک بسیار راضی کننده است. اگر عموماً از این نوع بازی‌های سرنخ دادن لذت می‌برید، دلیلی نمی‌بینم که واقعاً از وقت خود با Just One لذت نبرید.

غیر از این پیچیدگی در پارتی بازی معمولی شما، Just One به دلیل چند عامل دیگر.

در حالی که برخی استثناها وجود دارد، اکثر بازی های پارتی به بازیکنانی بستگی دارد که به تیم هایی تقسیم می شوند که در نهایت یک تیم برنده بازی است. Just One از این نظر متفاوت است که یک بازی واقعاً مشارکتی است. هیچ بازیکنی برنده یا بازنده بازی نیست زیرا همه بازیکنان با هم کار می کنند تا بالاترین امتیاز ممکن را به دست آورند. من فکر می کنم که Just One به عنوان یک بازی همکاری بسیار خوب عمل می کند. این بازی به‌عنوان چیزی عمل می‌کند که می‌توانید به جای نگرانی در مورد تک تک سرنخ‌ها، راحت بنشینید و از آن لذت ببرید.

در همین راستا، Just One یک بازی است که قرار است توسط هر کسی انجام شود. من صادقانه فکر می کنم بازی را می توان در عرض چند دقیقه به بازیکنان جدید آموزش داد. بازی اساساً به ارائه سرنخ به بازیکن فعال خلاصه می شود و در عین حال از سرنخ های مشابه اجتناب می کند. بازی دارای سن توصیه شده 8+ است که به نظر درست می رسد. کودکان الفکوچکترها احتمالاً می‌توانند بازی را درک کنند، اما احتمالاً سرنخ‌های خوبی ارائه نمی‌دهند. کلید یک پارتی بازی خوب این است که به اندازه کافی ساده است که هر کسی بتواند آن را بازی کند. این فقط وان را کاملاً توصیف می کند. بازی تا حدی ساده شده است که هیچ مکانیک غیر ضروری در بازی وجود ندارد. نتیجه بازی بسیار آسانی است که می‌توانید آن را در عرض چند دقیقه انتخاب کنید، و افرادی که به ندرت بازی‌های رومیزی بازی می‌کنند، همچنان می‌توانند از آن لذت ببرند.

با آسان بودن بازی، به این معناست که که بازی واقعاً سریع اجرا می شود. هر بازی حداکثر سیزده راند طول می کشد. مگر اینکه تیم شما در حدس زدن خیلی خوب باشد یا بسیار محتاط باشد، احتمالاً کمتر از آن دوام خواهد داشت. اکنون طول بازی تا حدودی به مدت زمانی که بازیکنان برای رسیدن به سرنخ های خود نیاز دارند بستگی دارد. اگر چه بازیکنان از فلج شدید آنالیز رنج نمی برند، اکثر راندها باید حداکثر چند دقیقه طول بکشد. واقعاً حتی فرصت های زیادی برای هدر دادن زمان وجود ندارد زیرا هرگز در بازی چیزهای زیادی برای در نظر گرفتن وجود ندارد. بین همه این عوامل، حدس می‌زنم اکثر بازی‌ها می‌توانند در حدود 20 دقیقه به پایان برسند، در حالی که برخی از بازی‌ها زمان کمتری می‌برند. این طول برای Just One کاملاً کار می کند و آن را به یک بازی مهمانی بسیار سریع تبدیل می کند که به عنوان یک بازی پرکننده نیز به خوبی کار می کند. موفق باشید که فقط در یک بازی متوقف شوید، اگرچه احتمالاً می خواهید بازی های بیشتری انجام دهید تا بتوانید امتیاز قبلی خود را شکست دهید.

همانطور کهبرای کامپوننت‌های Just One در بیشتر موارد بسیار خوب هستند. مولفه هایی که با بازی دریافت می کنید بسیار ابتدایی هستند. شما تقریباً 110 کارت، سه پایه و برخی نشانگرهای پاک کردن خشک دریافت می کنید. از لحاظ فنی می‌توانید به راحتی نسخه خود را از بازی بسازید، اما من فکر می‌کنم کیفیت کامپوننت آنقدر خوب است که همچنان خرید یک نسخه از بازی را تضمین می‌کند. ایده پشت سه پایه ها بسیار هوشمندانه است زیرا آنها هم به عنوان نگهدارنده کارت ها و هم به عنوان سطحی برای نوشتن سرنخ ها عمل می کنند. نشانگرهای پاک کردن خشک به خوبی روی سه پایه کار می کنند و به خوبی پاک می شوند. کارت ها بسیار خوب هستند زیرا دارای طیف گسترده ای از موضوعات هستند. با این نوع کارت‌ها، من همیشه آرزوی کارت‌های بیشتری را دارم، اما با پنج گزینه در هر یک از 110 کارت، می‌توانید قبل از اینکه تکرار کنید، چند بازی را انجام دهید. اگر کارت‌های بیشتری می‌خواهید، فکر نمی‌کنم استفاده از کارت‌های بازی‌های مشابه چندان دشوار باشد.

بزرگ‌ترین مشکل اکثر مردم با Just One احتمالاً باید با سیستم امتیازدهی سر و کار داشته باشند. از آنجایی که Just One یک بازی مشارکتی است، واقعاً نمی توانید بازی را برنده یا ببازید. در عوض امتیازات خود را محاسبه کرده و آن را با نمودار مقایسه می‌کنید تا ببینید چقدر خوب انجام داده‌اید. به جای برد یا باخت، فقط به شما این ایده داده می شود که چقدر خوب عمل کرده اید. من شخصاً هیچ مشکل مهمی با این موضوع نداشتم، زیرا واقعاً هیچ چیز دیگری وجود ندارد که بازی پس از تبدیل شدن به یک تعاونی انجام دهد.