NYAF Indie videogame-overzicht

Kenneth Moore 12-10-2023
Kenneth Moore

Toen ik eind jaren tachtig en in de jaren negentig opgroeide, was ik een grote fan van de Where's Waldo? franchise. In principe was het uitgangspunt van de franchise dat je specifieke personages moest vinden die verborgen waren tussen een heleboel andere personages en voorwerpen die er alleen maar waren om je af te leiden. Ik heb altijd genoten van dit verborgen voorwerp uitgangspunt. In het verleden heb ik een paar videogames bekeken die dit uitgangspunt gebruiktenIk heb van beide behoorlijk genoten omdat ze aanvoelden als interactieve Where's Waldo? spellen. Vandaag kijk ik naar een ander spel waarvan ik hoopte dat het goed in dit kleine genre zou passen. NYAF is een interessante kijk op het verborgen voorwerpgenre dat best leuk kan zijn, ook al wordt het iets te snel repetitief.

NYAF is in de kern een verborgen voorwerpenspel. Het spel is opgedeeld in een aantal levels met verschillende achtergrondafbeeldingen. In elk level zitten ongeveer 100 verschillende personages verborgen die proberen op te gaan in de achtergrond. Het doel is om te proberen alle personages te vinden die op elk scherm verborgen zijn. Dit ontgrendelt de volgende achtergrond waar je meer personages moet vinden.

Ik wil graag beginnen met te zeggen dat NYAF niet precies hetzelfde is als een typisch verborgen voorwerpenspel. In de meeste van dit soort spellen krijg je een lijst of een set plaatjes met daarop de voorwerpen/figuren die je zoekt. Je krijgt dan de opdracht om die voorwerpen/figuren te vinden die in de achtergrond verborgen zijn. In NYAF gaat het er een beetje anders aan toe. In plaats van een lijst metJe hoeft alleen maar de afbeeldingen te analyseren om te zien welke tekens niet op hun plaats zijn of andere delen van de afbeelding overlappen. Je doel is om al deze elementen te vinden die niet op hun plaats zijn. Het spel geeft je de mogelijkheid om deze tekens semi-transparant te maken zodat ze meer opvallen, of voor meer uitdaging kun je deze optie uitschakelen.

Over het algemeen had ik liever een lijst gehad met dingen die ik zocht, omdat dat naar mijn mening uitdagender zou zijn geweest. Desondanks vond ik het vinden van de misplaatste personages nog steeds erg leuk. Wat interessant is aan de manier waarop NYAF wordt gespeeld, is dat je regelmatig nieuwe personages vindt om op te klikken. Soms vind je een flink aantal personages binnen slechts een paar minuten.Dit is best spannend omdat je in korte tijd veel personages van de lijst kunt schrappen. Degenen die graag verborgen voorwerpen zoeken, zullen waarschijnlijk genieten van het vinden van de verborgen personages in het spel.

Wat betreft de moeilijkheidsgraad van het spel zal ik zeggen dat het er een beetje van afhangt. Het spel heeft namelijk een flink aantal verschillende moeilijkheidsgraden om uit te kiezen. De verschillende moeilijkheidsgraden lijken het spel op twee belangrijke manieren te beïnvloeden. Hogere moeilijkheidsgraden geven je meer personages die je moet vinden en de personages kunnen veel kleiner zijn. Deze twee factoren maken het spel een beetje moeilijker, maar ik vond het spel nog steedsDe moeilijkere moeilijkheidsgraden zorgen er alleen voor dat het langer duurt om een level uit te spelen. De belangrijkste reden waarom ik het spel zo makkelijk vond, was dat veel van de personages gemakkelijk te herkennen zijn, waardoor je ze vrij snel kunt elimineren, vooral als je de tijd neemt om het plaatje te analyseren. Als je moeite hebt om de laatste paar personages te vinden, is het spel ookJe kunt ook helperfiguren kopen die je helpen om de resterende personages in de afbeelding te vinden.

Hoewel ik zeker kan zien dat spelers verschillende meningen hebben over het thema en de vormgeving van het spel, vond ik het best goed. De vormgeving in het spel is gebaseerd op schilderijen van Sébastien Lesage. Ik vond dat de vormgeving zijn eigen unieke stijl had en het werkt goed voor het spel. De achtergrondmuziek van het spel is ook best goed. Net als de andere verborgen voorwerpenspellen die ik hier op Geeky heb beoordeeldHobby's, het spel bevat ook een heleboel verschillende geluidseffecten. Elk verborgen personage waar je op klikt, speelt een willekeurig geluidsfragment af. Sommige kunnen heel vreemd zijn en andere kunnen je aan het lachen maken. Ik moet zeggen dat sommige na een tijdje een beetje irritant kunnen worden, maar ze brengen ook een soort charme aan het spel.

Ik heb dus veel plezier beleefd aan NYAF, maar het heeft wel één groot minpunt. Het grootste probleem dat ik met het spel had, is dat het vrij snel repetitief wordt. Het hoofdspel bevat een aantal verschillende modi. Ik juich het toe dat er verschillende modi zijn, maar geen van hen voegt echt veel toe aan de eigenlijke gameplay. De hoofdgameplay verandert niet echt veel in het spel. De tweede modus in het spel is bijvoorbeeldAls je een bepaald aantal karakters op een bepaalde achtergrond hebt gevonden, word je automatisch naar een andere achtergrond gebracht waar je er nog meer kunt zoeken. Het speltype eindigt pas als je een groot aantal karakters op alle achtergronden hebt gevonden. Voor de rest verschilt de gameplay niet van het eerste speltype.Hoewel de zoek-gameplay best leuk is, wordt het na een tijdje repetitief.

Zie ook: Overzicht en regels van Unstable Unicorns kaartspel

Naast het hoofdspel bevat NYAF nog een paar minispellen. De eerste is MMPG. Dit is eigenlijk een zeer minimalistische gevechtssimulator. Het komt erop neer dat je leger van kleine pixels vecht tegen de andere legers van kleine pixels met als winnaar het team dat aan het einde nog eenheden over heeft. Het tweede minispel is YANYAF. Dit is vergelijkbaar met het basisspel, behalve dat je op zoek bent naar kleine symbolen in eenDe derde minigame bestaat uit het steeds opnieuw luiden van een kerkklok om de inwoners van de stad wakker te maken. Ik was persoonlijk geen fan van de minigames, omdat ik niet het gevoel had dat ze veel aan de ervaring toevoegden.

Wat betreft de lengte van het spel kan ik je geen definitieve lengte geven. Dit is te wijten aan twee factoren. Ten eerste had ik niet genoeg interesse in een van de minispellen om ze langer dan een paar minuten te spelen. Wat betreft het hoofdspel moest ik stoppen toen ik bij de derde modus kwam. Ik weet niet of dit te wijten is aan een bug, maar ik kon gewoon niet doorgaan met het spelen van de derde modus omdat ik er echt hoofdpijn van kreeg.Dit komt omdat het scherm snel schudde alsof ik het spel tijdens een aardbeving aan het spelen was. Hierdoor was het bijna onmogelijk om de verborgen personages te vinden en kreeg ik al snel hoofdpijn. Op dit moment heb ik het spel iets minder dan twee uur gespeeld. Er zijn nog ongeveer drie hoofdmodes die ik nog niet heb gespeeld, samen met de minispellen die nog wat tijd moeten toevoegen aan het spel.spel.

Ik had uiteindelijk wat gemengde gevoelens over NYAF. Aan de oppervlakte heeft het redelijk veel gemeen met een typisch verborgen voorwerp-spel. De gameplay heeft een kleine twist, omdat je probeert personages te vinden die niet op hun plaats zijn in plaats van specifieke dingen van een lijst. Dit kan best leuk zijn, vooral omdat je snel achter elkaar een heleboel personages kunt vinden die niet op hun plaats zijn. De sfeer van het spel isIk heb het spel met plezier gespeeld, maar het werd een beetje te snel repetitief. Het spel heeft een aantal verschillende modi, maar geen van hen heeft een drastische invloed op de hoofdgameplay. Het spel heeft een aantal minispellen, maar ik vond geen van hen bijzonder interessant.

Eigenlijk hangt mijn aanbeveling af van wat je van verborgen voorwerpspellen vindt. Als je nooit een grote fan bent geweest van verborgen voorwerpspellen, zal NYAF je niets te bieden hebben. Degenen die echt van het genre houden, zullen echter genoeg in het spel vinden om het een kans te geven.

NYAF online kopen: Steam

Wij van Geeky Hobbies willen Alain Becam - TGB bedanken voor het recensie-exemplaar van NYAF dat we voor deze recensie hebben gebruikt. Behalve het ontvangen van een gratis recensie-exemplaar van het spel, hebben we bij Geeky Hobbies geen andere compensatie ontvangen voor deze recensie. Het gratis ontvangen van het recensie-exemplaar heeft geen invloed gehad op de inhoud van deze recensie of de uiteindelijke score.

Zie ook: De complete geschiedenis en lijst van Tiger Electronics handheld games

Kenneth Moore

Kenneth Moore is een gepassioneerde blogger met een diepe liefde voor alles wat met gaming en entertainment te maken heeft. Met een bachelordiploma in Schone Kunsten heeft Kenneth jarenlang zijn creatieve kant verkend, waarbij hij zich bezighield met alles, van schilderen tot knutselen. Zijn ware passie is echter altijd gamen geweest. Van de nieuwste videogames tot klassieke bordspellen, Kenneth leert graag alles over alle soorten games. Hij creëerde zijn blog om zijn kennis te delen en inzichtelijke recensies te geven aan andere enthousiastelingen en informele spelers. Als hij niet aan het gamen is of erover schrijft, is Kenneth te vinden in zijn kunststudio, waar hij graag media mixt en experimenteert met nieuwe technieken. Hij is ook een fervent reiziger en ontdekt elke kans die hij krijgt nieuwe bestemmingen.