Hanabi, zdobywca nagrody Spiel Des Jahres 2013 (Gra Roku), to gra, którą chciałem wypróbować od jakiegoś czasu. To, co naprawdę zaintrygowało mnie w Hanabi, to oryginalny pomysł na grę karcianą. Zamiast grać samemu, wszyscy gracze współpracują, aby spróbować stworzyć idealny pokaz fajerwerków. W przeciwieństwie do większości gier karcianych, gracze nie widzą kart w swoich rękach.Dzięki wykorzystaniu wskazówek, gracze muszą wydedukować, jakie karty mają w swoich rękach, aby stworzyć idealny pokaz fajerwerków. Czasami Hanabi może być nieco łatwiejsze, ale jest godne wygrania Spiel Des Jahres 2013, ponieważ łączy prostą rozgrywkę z zaskakującą ilością strategii, tworząc naprawdę dobrą grę.oryginalne doświadczenie.

Jak grać w Hanabi

Konfiguracja

• Umieść na stole osiem niebieskich żetonów zegara awersem do góry.
• Ułóż cztery czarne żetony lontu na stole tak, aby najdłuższy lont znajdował się na górze, a eksplozja na dole.
• Jeśli nie grasz w jeden z wariantów gry, odłóż na bok karty wielokolorowe. Potasuj pozostałe karty i rozdaj karty (czarną i białą stroną do góry) każdemu z graczy w następujący sposób:
  • 2-3 graczy: 3 karty
  • 4-5 graczy: 4 karty
• Pozostałe karty są układane na stole (czarną i białą stroną do góry), tworząc stos dobierania.
• Kiedy gracze podnoszą swoje karty, mogą patrzeć tylko na czarną i białą stronę.
• Grę rozpoczyna ten z graczy, który ma na sobie najbardziej kolorowe ubranie. Następnie gra toczy się zgodnie z ruchem wskazówek zegara.

Grając w grę

W swojej turze gracz wykonuje jedną z poniższych akcji (nie może pominąć swojej tury):

• Przekazanie informacji innemu graczowi
• Odrzuć kartę
• Zagraj w kartę

Informacje o darowiznach

Aby przekazać innemu graczowi informację, musi on odłożyć jeden z niebieskich żetonów do pudełka. Jeśli nie pozostały żadne niebieskie żetony, gracze nie mogą wykonać tej akcji.

Następnie gracz wybiera innego gracza i przekazuje mu informacje o jednej lub kilku swoich kartach. Przekazując graczowi informacje, musi on wskazać wszystkie karty, których te informacje dotyczą. Gracze nie mogą więc powiedzieć graczowi, że nie mają żadnych kart określonego koloru lub numeru. Gracze mogą przekazać innemu graczowi jeden z dwóch różnych rodzajów informacji:

• Kolor Gracz może powiedzieć innemu graczowi, ile ma kart danego koloru, a następnie wskazać karty tego koloru.
• Liczba Gracz może powiedzieć innemu graczowi, ile ma kart z określoną liczbą, a następnie wskazać karty z tą liczbą.

Gracz trzyma te cztery karty. Pozostali gracze mogą powiedzieć temu graczowi, że ma dwie czerwone karty i wskazać na dwie karty po lewej stronie. Mogą również powiedzieć, że gracz ma dwie jedynki i wskazać na dwie jedynki.

Jeśli gracz podaje informacje o kolorze, musi wskazać wszystkie karty tego koloru. Jeśli gracz podaje informacje o liczbie, musi wskazać wszystkie karty tego koloru.

Odrzucanie kart

Gdy gracz zdecyduje się odrzucić kartę, umieszcza ją na stosie kart odrzuconych z boku stosu dobierania. Następnie dobiera nową kartę ze stosu dobierania, upewniając się, że nie patrzy na kolorową stronę.

Odrzucając kartę, gracz może wziąć jeden z niebieskich żetonów z pudełka i odłożyć go na stół. Jeśli w pudełku nie ma żadnych żetonów, gracze nie mogą wykonać tej akcji.

Ten gracz odrzucił kartę, więc może zabrać jeden z żetonów wskazówek.

Gra w karty

Gdy gracz jest pewien, że wie, czym jest dana karta i może ją zagrać, może zdecydować się na zagranie karty na stół. Podczas tworzenia fajerwerków w Hanabi każdy fajerwerk zaczyna się od karty numer jeden dla danego koloru. Następnie gracze muszą zagrać kartę numer dwa, trzy, cztery i wreszcie pięć. Gracze mogą stworzyć tylko jeden fajerwerk w każdym kolorze. W zależności od tego, jaką kartę zagrająwydarzy się jedna z dwóch rzeczy.

Karta zostaje pomyślnie dodana do fajerwerku, jeśli spełnia jedno z poniższych kryteriów:

• Karta jest przeznaczona dla koloru, który nie został jeszcze uruchomiony.
• Karta przedłuża fajerwerk, który został już zagrany, na przykład zagranie dwóch zielonych na jeden zielony.
• Karta kończy fajerwerk, na przykład umieszczając piątkę na czwórce tego samego koloru.

Gdy fajerwerk zostanie pomyślnie dodany, albo uruchamia nowy fajerwerk (jeśli był to jeden), albo jest dodawany pod kartami tego samego koloru.

Ten gracz zagrał czerwoną kartę. Ponieważ nie zagrano żadnych innych czerwonych kart, ta karta jest zagrywana na środek stołu.

Jeśli karta została już zagrana lub nie jest następną w kolejności kartą odpowiedniego koloru, jest ona odrzucana. Gracz bierze wierzchni żeton fusek i odkłada go do pudełka.

Na dole znajdują się dwie karty, które nie mogły zostać zagrane. Czerwona piątka nie mogła zostać zagrana, ponieważ czerwona czwórka nie została zagrana. Biała trójka nie mogła zostać zagrana, ponieważ biała trójka została już zagrana.

W obu przypadkach gracz, który zagrał kartę, dobiera wierzchnią kartę ze stosu dobierania, upewniając się, że nie widzi kolorowej strony karty.

Gdy gracze ukończą fajerwerk (pomyślnie zagrywając piątkę), mogą zabrać jeden z niebieskich żetonów z pudełka.

Gracze ukończyli czerwony fajerwerk i będą mogli zabrać jeden ze swoich żetonów wskazówek.

Koniec gry

Gra może zakończyć się na jeden z trzech sposobów.

Jeśli gracze odrzucą trzy żetony bezpieczników, odkrywając żeton eksplozji, wszyscy gracze natychmiast przegrywają grę.

Ci gracze stracili swoje trzy żetony bezpieczników, więc przegrali grę.

Jeśli graczom uda się ukończyć wszystkie pięć fajerwerków, gra kończy się natychmiast. Gracze zdobywają 25 punktów, co stanowi maksymalny wynik.

Ten zespół pomyślnie ukończył wszystkie pięć fajerwerków i zdobył 25 punktów.

Wreszcie, jeśli graczom skończą się karty w stosie dobierania, każdy gracz otrzymuje jedną ostatnią akcję. Po tym, jak każdy gracz wykona swoją turę, gra się kończy. Gracze podliczają najwyższą liczbę dla każdego koloru, który udało im się zagrać. To jest ich ostateczny wynik w grze.

Gra zakończyła się. Gracze ukończyli trzy fajerwerki, 4/5 jednego fajerwerku i 3/5 jednego fajerwerku. Drużyna zdobyła 22 punkty (5+5+5+4+3).

Zasady wariantu

Istnieją cztery warianty zasad, których można użyć w Hanabi, a które głównie utrudniają rozgrywkę. Warianty zasad są następujące:

Dodaj szósty kolor kart (wielokolorowy) do gry. Wielokolorowe fajerwerki są traktowane jako osobne fajerwerki przy podawaniu informacji o kolorze. Gracze próbują skompletować wszystkie sześć fajerwerków, aby uzyskać maksymalny wynik 30 punktów.

Dodaj szósty kolor kart, ale tylko po jednym z każdego numeru dla wielokolorowego fajerwerku. Gracze starają się skompletować wszystkie sześć fajerwerków, aby uzyskać maksymalny wynik 30 punktów.

Karty wielokolorowe są teraz traktowane jak karty dzikie. Podczas dawania wskazówek gracze nie mogą dawać wskazówek dotyczących koloru wielokolorowego. Jednak w przypadku wskazówek dotyczących innych kolorów karty wielokolorowe liczą się jako karty każdego innego koloru. Wielokolorowe fajerwerki są jednak nadal używane do budowania własnych fajerwerków.

Gra nie kończy się w momencie dobrania ostatniej karty. Gracze kontynuują zagrywanie kart, odrzucanie kart i udzielanie wskazówek. W tym wariancie są tylko dwa wyniki. Gracze przegrywają, jeśli skończą im się żetony bezpieczników lub nie są w stanie ukończyć fajerwerku, ponieważ odrzucili ostatnią kopię karty potrzebnej do fajerwerku. Gracze mogą wygrać grę tylko wtedy, gdy w pełni ukończą wszystkie żetony bezpieczników.fajerwerki.

Moje przemyślenia na temat Hanabi

Kiedy po raz pierwszy usłyszałem o Hanabi, była to gra, którą wiedziałem, że chcę wypróbować. Zawsze byłem fanem gier, które próbują czegoś nowego. W tym momencie grałem w ponad 700 różnych gier i jest zbyt wiele gier planszowych, które w zasadzie robią dokładnie to samo. Zamiast grać bezpiecznie, Hanabi chciało spróbować czegoś nowego, co naprawdę mnie zaintrygowało. Bycie fanem gier kooperacyjnych było kolejnym plusem.Chociaż uważam, że Hanabi jest nieco przereklamowane, zasługuje na pochwały, ponieważ jest naprawdę oryginalnym doświadczeniem.

Zasadniczo założeniem Hanabi jest zbudowanie pokazu fajerwerków poprzez zagrywanie kart w kolejności numerycznej w pięciu lub sześciu kolorach. Na pierwszy rzut oka wydaje się to dość proste i zostało zrobione w wielu innych grach karcianych. To, co jest wyjątkowe w tej grze, to fakt, że jest to gra kooperacyjna, w której wszyscy gracze muszą współpracować. Jest też fakt, że nie możesz zobaczyć, co jest na twoich własnych kartach, aleW związku z tym gracze muszą ze sobą współpracować, aby dowiedzieć się, które karty posiada każdy z graczy, tak aby karty mogły być zagrywane we właściwej kolejności.

Jedną z rzeczy, które najbardziej podobają mi się w Hanabi, jest to, że pomimo tego, że jest to bardzo oryginalna gra, jest ona dość przystępna nawet dla osób, które nigdy wcześniej nie grały w podobną grę. Szczerze mówiąc, myślę, że można nauczyć gry nowych graczy w ciągu zaledwie kilku minut. Chociaż gra ma zalecany wiek 8+, myślę, że dzieci nieco młodsze mogą grać w tę grę, nawet jeśli nie rozumieją wszystkich szczegółów.Powodem, dla którego gra jest tak prosta, jest to, że zasadniczo wybierasz jedną z trzech prostych akcji dla każdej tury. Możesz przekazywać informacje, które dzielą się na dwa rodzaje, odrzucać karty lub zagrywać karty. Gra jest tak prosta, że nawet osoby, które rzadko grają w gry karciane / planszowe, nie powinny mieć problemów z grą.

Pomimo tego, że jest tak przystępna, pod powierzchnią kryje się całkiem sporo. Hanabi nie jest najbardziej strategiczną grą, ale twoja strategia prawdopodobnie zadecyduje o tym, czy odniesiesz sukces. Kluczem do strategii w Hanabi jest przekazywanie innym graczom odpowiednich informacji. Łatwo jest przekazać innemu graczowi informacje, które mu pomogą. Aby jednak naprawdę dobrze radzić sobie w grze, musiszMusisz podawać wartościowe informacje, ponieważ istnieje limit informacji, które możesz podać w grze. Musisz przeanalizować wszystkie różne informacje, które możesz przekazać innym graczom, a następnie wybrać tę, która jest najbardziej pomocna. Zdziwiłbyś się, jak wiele informacji gracz może uzyskać z informacji o tym, ile ma kart określonego rodzaju.kolor lub numer.

Zastanawiając się nad tym, jakie informacje przekazać, należy pamiętać, że chodzi o coś więcej niż tylko przekazanie graczowi informacji o kolorze lub liczbie. Jeśli obaj gracze nadają na tych samych falach, można uzyskać o wiele więcej informacji z podpowiedzi. O ile gracze są ostrożni, można umieścić pewien kontekst w podawanych wskazówkach. Na przykład, jeśli podam informację o liczbie jedynek, które gracz ma na swoim koncie, może to oznaczać, że nie jest w stanie ich podać.Jeśli wszystkie karty zostały już zagrane, przekazałem im tę informację, aby wiedzieli, że mogą odrzucić te karty. To tylko jeden z przykładów wykorzystania wskazówek kontekstowych wraz z rzeczywistymi informacjami, aby spróbować przekazać koledze z drużyny więcej informacji.niż tylko sama wskazówka.

Możliwość wskazania dokładnej tożsamości karty lub momentu, w którym karta powinna zostać zagrana w ramach jednej wskazówki, ma ogromne znaczenie w Hanabi. W grze masz ograniczoną liczbę wskazówek, więc nie chcesz ich marnować. Technicznie rzecz biorąc, możesz zidentyfikować każdą kartę w grze za pomocą dwóch wskazówek, ale jest to korzystne, jeśli musisz użyć tylko jednej wskazówki. W sytuacjach, w których musisz użyć dwóch wskazówek dla karty, jest to bardzo ważne.Dobrym pomysłem jest sformułowanie przynajmniej jednej ze wskazówek w sposób, który da graczowi informacje o jego innych kartach. Możesz odzyskać żetony wskazówek, ale musisz odrzucić karty, aby je odzyskać. Ponieważ jest tylko tyle kart, które możesz odrzucić, nie chcesz marnować możliwości przekazywania informacji, gdy tylko jest to możliwe.

Przez większość czasu będziesz chciał dawać wskazówki, gdy nie będziesz znał dokładnej tożsamości niektórych kart w swojej ręce. Czasami jednak możesz zostać zmuszony do odrzucenia lub zagrania karty. Musisz być bardzo ostrożny przy zagrywaniu lub odrzucaniu karty, co do której nie masz pewności. Nie chcesz zagrywać karty, której nie możesz zagrać, ponieważ stracisz jeden z żetonów bezpieczników, straciszKiedy jesteś zmuszony zgadywać tożsamość karty, zwykle lepiej jest odrzucać karty. Chcesz uniknąć odrzucania piątek, ale w przeciwnym razie możesz odrzucić kartę, wiedząc, że w talii wciąż znajduje się inna kopia karty. Zasadniczo, jeśli chodzi o zagrywanie i odrzucanie kart, prawdopodobnie będziesz chciałJeśli gracze są ostrożni, gra staje się o wiele łatwiejsza, ponieważ nie trzeba marnować kart i podejmować niepotrzebnego ryzyka.

Oprócz dawania dobrych wskazówek, w grze występuje lekki aspekt pamięciowy. Gracze muszą pamiętać, które wskazówki otrzymali i do jakich kart się one odnoszą. Muszą zapamiętać wszystkie te informacje podczas wykonywania innych czynności. Na początku myślałem, że będzie to problem, ale w akcji zapamiętywanie informacji jest o wiele łatwiejsze, niż mogłoby się wydawać. Jest dośćŁatwo jest zapamiętać wszystkie informacje z kilku powodów. Po pierwsze, gracze będą mieli tylko trzy lub cztery karty w ręku na raz. Oznacza to, że prawdopodobnie będziesz musiał zapamiętać tylko kilka różnych wskazówek. Większym powodem jest to, że możesz układać karty w ręku w dowolny sposób. Aby oznaczyć karty, o których masz informacje, możesz trzymać je wyżej lub niżej niż inne.Chociaż zwykle dość łatwo jest zapamiętać otrzymane wskazówki, nie chcesz ich zapomnieć, ponieważ bardzo cię to zniechęci. Jeśli masz w grupie kilku zapominalskich graczy, znacznie trudniej będzie ci dobrze radzić sobie w grze.

Mówiąc o sukcesie, jedną z rzeczy, która jest w pewnym sensie wyjątkowa w Hanabi, jest to, że istnieją różne stopnie sukcesu, które można odnieść w grze. Jeśli jesteś nieostrożny lub zmuszony do zgadywania, możesz po prostu przegrać grę. W większości przypadków jednak zdobędziesz różny stopień punktów. Gra zawiera skalę, która określa, jak dobrze radziła sobie twoja grupa na podstawie liczby punktów.Twój sukces jest ostatecznie określany przez to, jak blisko byłeś uzyskania idealnego wyniku. Chociaż podobał mi się system punktacji, ilustruje on jeden z problemów, które miałem z Hanabi.

Może moja grupa miała po prostu szczęście, ale wydaje się, że w Hanabi całkiem łatwo jest dobrze sobie radzić. O ile nie popełniasz wielu nieostrożnych błędów, powinieneś być w stanie zdobyć całkiem sporo punktów w grze. Na przykład w pierwszej grze, w którą wszyscy w naszej grupie kiedykolwiek grali, zdobyliśmy 22 punkty. Trzy punkty brakuje do idealnej gry, co jest imponujące jak na pierwszy raz w grze. Podczas gdy togra jest fajna, ale myślę, że gra mogłaby być trochę trudniejsza. Podstawowa gra wydaje się dość łatwa, co trochę szkodzi doświadczeniu.

Dobrą wiadomością jest to, że gra zawiera cztery różne warianty zasad, które powinny znacznie zwiększyć poziom trudności. Większość wariantów wykorzystuje szósty kolor wielokolorowych fajerwerków. Samo dodanie kolejnego koloru do gry sprawi, że będzie ona trudniejsza, ponieważ będziesz musiał poradzić sobie z budowaniem większej liczby fajerwerków. Jednak to, co naprawdę zwiększa trudność gry, to wariant, w którym wielokolorowe fajerwerkiKarty muszą być liczone jako każdy inny kolor podczas udzielania wskazówek. To sprawia, że znacznie trudniej jest określić, czym jest konkretna karta. Oznacza to, że albo będziesz musiał podać więcej wskazówek, albo podjąć większe ryzyko, które może przynieść odwrotny skutek.

Drugim problemem, jaki miałem z Hanabi, jest to, że jest to jedna z tych gier, w których, gdy już masz dobrą strategię, prawdopodobnie będziesz ją powtarzać w każdej grze. Kiedy już dobrze poradzisz sobie z tym, jakie wskazówki powinieneś dawać w określonych momentach, gra sprawia wrażenie, jakby zaczynała grać sama. Czasami gra sprawia wrażenie, jakby brakowało jej elastyczności, ponieważ istnieją określone wskazówki, które należy podawać w określonych momentach.To sprawia, że Hanabi po pewnym czasie staje się nieco powtarzalne. Nie rujnuje to gry, ale sprawia, że Hanabi jest jedną z tych gier, w które prawdopodobnie nie chcesz grać przez cały czas.

Ostatnią kwestią, którą miałem w Hanabi, jest to, że zaskakująco łatwo jest nieumyślnie oszukiwać w grze. W każdej grze zdarzają się sytuacje, w których przekazujesz innemu graczowi więcej informacji niż możesz i nawet tego nie zauważasz. W rzeczywistości dość łatwo jest oszukiwać w grze, nawet jeśli nie próbujesz.daje graczom pewne rodzaje wskazówek. Na przykład możesz użyć sposobu, w jaki wypowiadasz swoją wskazówkę, aby wskazać dodatkowe informacje. Ponieważ wszyscy grają razem, nie jest to duży problem, ponieważ każdy albo wygrywa, albo przegrywa. Odbiera to jednak trochę z gry, gdy możesz przypadkowo oszukać i dać sobie ogromną przewagę w grze.

Ponieważ wydano kilka różnych wersji Hanabi, jakość komponentów będzie w pewnym stopniu zależeć od tego, którą wersję wybierzesz. Większość wersji gry wykorzystuje karty, ale niektóre wersje deluxe używają kafelków. Moja wersja (edycja 2015) ma przyzwoite, ale nie spektakularne komponenty. Karty mają przyzwoitą grubość, dzięki czemu powinny wytrzymać. Grafika jest całkiem dobra, ale jest toŻetony nie są niczym szczególnym, ale spełniają swoją rolę. Najlepszą rzeczą w komponentach Hanabi jest to, że gra jest dostarczana w małym pudełku, dzięki czemu można ją łatwo zabrać ze sobą w podróż.

Czy warto kupić Hanabi?

W ostatecznym rozrachunku Hanabi ma kilka wad, ale nadal jest świetną grą. Była naprawdę oryginalna w momencie jej wydania i zasługuje na nagrodę Spiel Des Jahres, którą zdobyła. Zasadniczo w Hanabi gracze muszą współpracować, aby zagrywać karty w kolejności numerycznej. Ponieważ jednak gracze nie widzą swoich kart, muszą dawać sobie nawzajem wskazówki, które pomogą im dowiedzieć się, co jest dla nich najważniejsze.Istnieje jednak ograniczenie liczby wskazówek, które gracze mogą podać, więc gracze muszą być sprytni i dawać tylko te wskazówki, które dają graczowi przydatne informacje. Hanabi jest naprawdę łatwe do grania, ale wciąż ma wystarczająco dużo strategii, aby utrzymać rzeczy interesujące. Hanabi jest świetną zabawą i jest interesującym doświadczeniem kooperacyjnym, które warto sprawdzić, jeśli lubisz kooperację.Jedyne problemy, jakie miałem z Hanabi, to to, że czasami może być dość łatwo, zwłaszcza że można nieumyślnie oszukiwać. Ponadto, gdy już opracujesz dobrą strategię, prawdopodobnie będziesz ją powtarzać w każdej grze.

Poleciłbym Hanabi większości ludzi. Jeśli nienawidzisz gier kooperacyjnych lub nie obchodzi cię założenie gry, może to nie być dla ciebie. Jeśli jednak ogólnie lubisz gry kooperacyjne lub uważasz, że gra brzmi fajnie, gorąco polecam ją sprawdzić. Fakt, że zazwyczaj można znaleźć grę za całkiem tanio, jest kolejnym dobrym powodem, aby kupić kopię Hanabi.

Jeśli chcesz kupić Hanabi, możesz znaleźć go online: Amazon, eBay