1980 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰੈਸਮੈਨ ਟੋਏ ਕਾਰਪੋਰੇਸ਼ਨ ਨੇ ਥਿੰਕ ਸੀਰੀਜ਼ ਲਾਂਚ ਕੀਤੀ। ਥਿੰਕ ਸੀਰੀਜ਼ ਐਬਸਟਰੈਕਟ ਰਣਨੀਤੀ ਗੇਮਾਂ ਅਤੇ ਪਹੇਲੀਆਂ ਦੀ ਇੱਕ ਲਾਈਨ ਸੀ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਵਿਜ਼ੂਅਲ ਅਪੀਲ ਨਾਲੋਂ ਗੇਮਪਲੇ 'ਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਕੇਂਦ੍ਰਿਤ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਕਿ ਮੈਂ ਰਮੇਜ ਸੇਲਜ਼ ਅਤੇ ਥ੍ਰੀਫਟ ਸਟੋਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪਿਛਲੇ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਥਿੰਕ ਸੀਰੀਜ਼ ਦਾ ਕਾਫ਼ੀ ਹਿੱਸਾ ਹਾਸਲ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਮੈਂ ਅਜੇ ਤੱਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੋਈ ਵੀ ਖੇਡਣਾ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਖੈਰ ਅੱਜ ਮੈਂ ਡੇਵਿਲਜ਼ ਟ੍ਰਾਈਐਂਗਲ ਨਾਲ ਲੜੀ 'ਤੇ ਆਪਣੀ ਝਲਕ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ। ਪਹਿਲੀ ਨਜ਼ਰ 'ਤੇ ਡੇਵਿਲਜ਼ ਟ੍ਰਾਈਐਂਗਲ ਤੁਹਾਡੀ ਆਮ ਐਬਸਟਰੈਕਟ ਰਣਨੀਤੀ ਗੇਮ ਵਰਗੀ ਲੱਗਦੀ ਹੈ ਪਰ ਤੁਸੀਂ ਜਲਦੀ ਹੀ ਸਮਝ ਜਾਂਦੇ ਹੋ ਕਿ ਗੇਮ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਗੰਭੀਰ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਹਨ।

ਖੇਡ ਖੇਡਣਾ

ਕਿਸੇ ਖਿਡਾਰੀ ਦੇ ਵਾਰੀ ਆਉਣ 'ਤੇ ਉਹ ਗੇਮਬੋਰਡ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਤਿਕੋਣਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਨੂੰ ਚੁੱਕ ਲੈਣਗੇ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਗੇਮਬੋਰਡ 'ਤੇ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਖੁੱਲ੍ਹੀ ਥਾਂ 'ਤੇ ਲੈ ਜਾਣਗੇ। ਇੱਕ ਖਿਡਾਰੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਿਕੋਣ ਨੂੰ ਹਿਲਾਉਣ ਦੀ ਚੋਣ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਇੱਕ ਪਾਸਾ ਹੋਵੇ ਜਿਸਦੇ ਅੱਗੇ ਕੋਈ ਤਿਕੋਣ ਨਾ ਹੋਵੇ।

ਲਾਲ ਤਿਕੋਣ ਜੋ ਤਿਕੋਣਾਂ ਨਾਲ ਘਿਰਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਹਿੱਲ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਇਸਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਤਿਕੋਣਾਂ ਨੂੰ ਹਿਲਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਖੇਡ ਦਾ ਉਦੇਸ਼ ਦੂਜੇ ਖਿਡਾਰੀ ਦੇ ਤਿਕੋਣਾਂ ਨੂੰ ਹਾਸਲ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਖਿਡਾਰੀ ਆਪਣੇ ਤਿਕੋਣ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸਪੇਸ ਵਿੱਚ ਲਿਜਾ ਕੇ ਇੱਕ ਤਿਕੋਣ ਨੂੰ ਹਾਸਲ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਦੂਜੇ ਖਿਡਾਰੀ ਦੁਆਰਾ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਇੱਕ ਤਿਕੋਣ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਤਿਕੋਣ ਕੈਪਚਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਇਸਨੂੰ ਗੇਮਬੋਰਡ ਤੋਂ ਹਟਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਖਿਡਾਰੀ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਰੱਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸਨੇ ਇਸਨੂੰ ਕੈਪਚਰ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਤਿਕੋਣ ਪਲਟ ਗਿਆ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਤਿਕੋਣ 'ਤੇ ਨੰਬਰ ਦੂਜੇ ਖਿਡਾਰੀ ਦੇ ਸ਼ੈਤਾਨ ਨਾਲ ਮੇਲ ਖਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਤਿਕੋਣ ਨੂੰ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਖਿਡਾਰੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਹੀ ਗੇਮ ਹਾਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਖੇਡ ਆਮ ਵਾਂਗ ਜਾਰੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ।

ਇਹ ਲਾਲ ਤਿਕੋਣ ਪੀਲੇ ਤਿਕੋਣਾਂ ਨਾਲ ਘਿਰਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਇਸਲਈ ਇਸਨੂੰ ਕੈਪਚਰ ਕਰ ਲਿਆ ਗਿਆ ਹੈ।

ਤਿਕੋਣਾਂ ਨੂੰ ਉਦੋਂ ਹੀ ਕੈਪਚਰ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਕੈਪਚਰ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਖਿਡਾਰੀ ਆਪਣੇ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਨੂੰ ਹਿਲਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕੈਪਚਰ ਕੀਤੇ ਤਿਕੋਣ ਦੇ ਅੱਗੇ ਖਾਲੀ ਥਾਂਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਦਾ ਤਿਕੋਣ। ਇੱਕ ਖਿਡਾਰੀ ਆਪਣੇ ਖੁਦ ਦੇ ਤਿਕੋਣਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਨੂੰ ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਜਗ੍ਹਾ ਵਿੱਚ ਲੈ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜੋ ਘਿਰਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਕੈਪਚਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ।ਇਸ ਤਿਕੋਣ ਨੂੰ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਲਿਜਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਤਿਕੋਣਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਨੂੰ ਹਿਲਾਇਆ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਖਿਡਾਰੀ ਆਪਣੇ ਤਿਕੋਣਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਨੂੰ ਹਿਲਾਉਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਦੂਜਾ ਖਿਡਾਰੀ ਆਪਣੀ ਵਾਰੀ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।

ਖੇਡ ਦਾ ਅੰਤ

ਗੇਮ ਦੋ ਤਰੀਕਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕਿਸੇ ਇੱਕ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਖਤਮ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ।

ਜੇਕਰ ਇੱਕ ਖਿਡਾਰੀ ਦੂਜੇ ਖਿਡਾਰੀ ਦੇ ਸ਼ੈਤਾਨ ਤਿਕੋਣ ਨੂੰ ਫੜ ਲੈਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਹੀ ਗੇਮ ਹਾਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਲਾਲ ਖਿਡਾਰੀ ਕੋਲ ਹੈ ਪੀਲੇ ਤਿੰਨ ਤਿਕੋਣ ਨੂੰ ਹਾਸਲ ਕੀਤਾ। ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਤਿਕੋਣ ਨੂੰ ਸ਼ੈਤਾਨ ਦੇ ਤਿਕੋਣ ਵਜੋਂ ਚੁਣਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਲਾਲ ਖਿਡਾਰੀ ਗੇਮ ਹਾਰ ਗਿਆ।

ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਦੂਜੇ ਖਿਡਾਰੀ ਦੇ ਤਿਕੋਣਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਤਿੰਨ ਨੂੰ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਪਹਿਲਾ ਖਿਡਾਰੀ ਗੇਮ ਜਿੱਤ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਲਾਲ ਖਿਡਾਰੀ ਨੇ ਤਿੰਨ ਤਿਕੋਣਾਂ 'ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ ਹੈ ਇਸ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਗੇਮ ਜਿੱਤ ਲਈ ਹੈ।

ਸ਼ੈਤਾਨ ਦੇ ਤਿਕੋਣ 'ਤੇ ਮੇਰੇ ਵਿਚਾਰ

ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਗੇਮਾਂ ਦੀ ਸਮੀਖਿਆ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਤਾਂ ਮੈਂ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਅਤੇ ਨਕਾਰਾਤਮਕ ਦੋਵਾਂ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਨਾ ਪਸੰਦ ਕਰਦਾ ਹਾਂ। ਜਦੋਂ ਇਹ ਸ਼ੈਤਾਨ ਦੇ ਤਿਕੋਣ ਦੀ ਗੱਲ ਆਉਂਦੀ ਹੈ ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਹ ਇਮਾਨਦਾਰ ਹੋਣਾ ਇੰਨਾ ਆਸਾਨ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਖੇਡ ਤੋਂ ਲੈਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਨਹੀਂ ਹਨ. ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਮੈਂ ਗੇਮ ਲਈ ਸਿਰਫ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਗੱਲਾਂ ਲੈ ਸਕਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਇਹ ਚੁੱਕਣਾ ਅਤੇ ਖੇਡਣਾ ਤੇਜ਼ ਅਤੇ ਆਸਾਨ ਹੈ। ਖੇਡ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਸਿੱਧੀ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਤੁਸੀਂ ਇਸਨੂੰ ਸਿਰਫ ਕੁਝ ਮਿੰਟਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਖਿਡਾਰੀ ਨੂੰ ਸਿਖਾ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਗੇਮ ਸਿਰਫ਼ ਪੰਜ ਤੋਂ ਦਸ ਮਿੰਟਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਕਾਫ਼ੀ ਛੋਟੀ ਹੈ।

Devil’s Triangle ਨਾਲ ਸਮੱਸਿਆ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਅਜਿਹਾ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਕਦੇ ਵੀ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਟੈਸਟ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਮੈਂ ਦੇਖ ਸਕਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਡਿਜ਼ਾਈਨਰ ਕੀ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ ਪਰ ਇਹ ਸਹੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ। ਮੁੱਖ ਗੇਮਪਲੇ ਮਕੈਨਿਕ ਟੁੱਟਿਆ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਾ ਹੈ.ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਖਿਡਾਰੀ ਦੂਜੇ ਖਿਡਾਰੀ ਦੇ ਤਿਕੋਣਾਂ ਨੂੰ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਬੋਰਡ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਆਪਣੇ ਤਿਕੋਣਾਂ ਨੂੰ ਘੁੰਮਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਖਿਡਾਰੀ ਆਪਣੇ ਤਿਕੋਣਾਂ ਨੂੰ ਅਜਿਹੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਲਿਜਾਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ਜੋ ਦੂਜੇ ਖਿਡਾਰੀ ਦੇ ਤਿਕੋਣਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਨੂੰ ਘੇਰ ਲਵੇਗਾ। ਪਹਿਲਾਂ ਇਹ ਇੱਕ ਵਿਨੀਤ ਮਕੈਨਿਕ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਪਦਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਹੋਰ ਐਬਸਟਰੈਕਟ ਗੇਮਾਂ ਦੇ ਸਮਾਨ ਹੈ. ਇਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਪਦਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਇਹ ਇੱਕ ਚੰਗੀ ਖੇਡ ਲਈ ਬਣਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ।

ਸਮੱਸਿਆ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਐਗਜ਼ੀਕਿਊਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਇਹ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਕੰਮ ਨਾ ਕਰਨ ਦਾ ਮੁੱਖ ਕਾਰਨ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਅੰਦੋਲਨ 'ਤੇ ਕੁਝ ਪਾਬੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਤੁਸੀਂ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਿਕੋਣ ਨੂੰ ਬੋਰਡ 'ਤੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਖਾਲੀ ਥਾਂ 'ਤੇ ਲਿਜਾ ਸਕਦੇ ਹੋ ਜਿਸਦਾ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਇੱਕ ਖਾਲੀ ਪਾਸੇ ਹੋਵੇ। ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਲਗਭਗ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਿਕੋਣ ਨੂੰ ਬੋਰਡ 'ਤੇ ਕਿਤੇ ਵੀ ਲਿਜਾਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਵੱਲ ਖੜਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਦੂਜੇ ਖਿਡਾਰੀ ਦੇ ਤਿਕੋਣਾਂ ਨੂੰ ਹਾਸਲ ਕਰਨਾ ਬਹੁਤ ਮੁਸ਼ਕਲ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਖਿਡਾਰੀ ਦੇ ਟੁਕੜੇ ਨੂੰ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਤਿਕੋਣ ਨੂੰ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਪਾਉਂਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਉਹ ਉਸ ਤਿਕੋਣ ਨੂੰ ਬੋਰਡ ਦੇ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਸਥਾਨ 'ਤੇ ਲੈ ਜਾਣਗੇ। ਇਹ ਅੱਗੇ ਅਤੇ ਅੱਗੇ ਖੇਡ ਦੌਰਾਨ ਜਾਰੀ ਹੈ. ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਦੂਜੇ ਖਿਡਾਰੀ ਦੇ ਟੁਕੜਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਨੂੰ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਦਾ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਤਰੀਕਾ ਹੈ ਫਾਇਦਾ ਉਠਾਉਣਾ ਜਦੋਂ ਉਹ ਗਲਤੀ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤਿੰਨ ਗਲਤੀਆਂ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਪਹਿਲਾ ਖਿਡਾਰੀ ਗੇਮ ਗੁਆ ਦੇਵੇਗਾ।

ਇਸ ਸਮੱਸਿਆ ਦਾ ਇਸ ਤੱਥ ਦੁਆਰਾ ਮਦਦ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਪਹਿਲੇ ਖਿਡਾਰੀ ਨੂੰ ਖੇਡ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਫਾਇਦਾ ਹੁੰਦਾ ਜਾਪਦਾ ਹੈ। ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪਹਿਲੇ ਖਿਡਾਰੀ ਦਾ ਇੱਕ ਫਾਇਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਸਾਰੇ ਟੁਕੜਿਆਂ ਨੂੰ ਰੱਖਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪਹਿਲੀ ਚਾਲ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਗੇ. ਇਹ ਦਿੰਦਾ ਹੈਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਦੂਜੇ ਖਿਡਾਰੀ ਦੇ ਤਿਕੋਣਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਨੂੰ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਲੱਭਣ ਦਾ ਵਧੀਆ ਮੌਕਾ ਹੈ। ਕਿਉਂਕਿ ਉਹਨਾਂ ਕੋਲ ਇੱਕ ਤਿਕੋਣ ਦਾ ਫਾਇਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਇਹ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਭਵਿੱਖ ਦੇ ਮੋੜਾਂ 'ਤੇ ਤਿਕੋਣਾਂ ਨੂੰ ਕੈਪਚਰ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਫਾਇਦਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਦੂਜੇ ਖਿਡਾਰੀ ਨੂੰ ਵੀ ਸੰਭਾਵਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਰੱਖਿਆਤਮਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਖੇਡਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਖਿਡਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਲਗਾਤਾਰ ਆਪਣੇ ਤਿਕੋਣਾਂ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਦੇ ਰਾਹ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਕਰਨ ਦੀ ਸਮੱਸਿਆ ਆਉਂਦੀ ਹੈ।

ਗੇਮ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਮੂਰਖ ਮਕੈਨਿਕ ਗੇਮ ਦਾ ਨਾਮ "ਸ਼ੈਤਾਨ ਦਾ ਤਿਕੋਣ" ਹੈ। ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਆਧਾਰ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਦੋਵੇਂ ਖਿਡਾਰੀ ਇੱਕ ਤਿਕੋਣ ਚੁਣਦੇ ਹਨ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸ਼ੈਤਾਨ ਦੇ ਤਿਕੋਣ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰੇਗਾ। ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਹੋਰ ਖਿਡਾਰੀ ਇਸ ਤਿਕੋਣ ਨੂੰ ਹਾਸਲ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਹੀ ਗੇਮ ਗੁਆ ਬੈਠਦਾ ਹੈ। ਸ਼ੈਤਾਨ ਦਾ ਤਿਕੋਣ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਜਾਲ ਵਾਂਗ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਤੋਂ ਦੂਜੇ ਖਿਡਾਰੀ ਨੂੰ ਬਚਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਸਿਧਾਂਤਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇਹ ਮਾੜਾ ਮਕੈਨਿਕ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਖਿਡਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਦੂਜੇ ਖਿਡਾਰੀ ਦੇ ਤਿਕੋਣਾਂ ਨੂੰ ਕੈਪਚਰ ਕਰਨ ਵੇਲੇ ਸਾਵਧਾਨ ਰਹਿਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰੇਗਾ। ਖਿਡਾਰੀ ਆਪਣੇ ਸ਼ੈਤਾਨ ਦੇ ਤਿਕੋਣ ਨੂੰ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦੇਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ ਜਿਸ ਨਾਲ ਖਿਡਾਰੀ ਕਦੇ ਵੀ ਇਹ ਯਕੀਨੀ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋਣਗੇ ਕਿ ਦੂਜਾ ਖਿਡਾਰੀ ਕੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ।

ਸਮੱਸਿਆ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਗੇਮ ਖਿਡਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਇਹ ਜਾਣਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੀ ਕਿ ਕੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਿਕੋਣ ਦੀ ਸੰਖਿਆ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹ ਫੜੇ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦੇ। ਇਸ ਲਈ ਖਿਡਾਰੀ ਦੂਜੇ ਖਿਡਾਰੀ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦੇਣ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰੱਥ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਖੁਦ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ ਕਿ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਿਕੋਣ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਕਿੰਨੀ ਹੈ। ਖਿਡਾਰੀ ਸਿਰਫ ਤਿਕੋਣਾਂ ਨੂੰ ਕੈਪਚਰ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਮੀਦ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਤਿਕੋਣ ਨੂੰ ਕੈਪਚਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਗੇਮ ਗੁਆ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਮਕੈਨਿਕ ਆਖਰਕਾਰ ਕਿਸਮਤ ਨੂੰ ਜੋੜਦਾ ਹੈਇੱਕ ਖਿਡਾਰੀ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਗੇਮ ਜਿੱਤ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਫਿਰ ਬੇਤਰਤੀਬੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇੱਕ ਤਿਕੋਣ ਦੀ ਚੋਣ ਕਰੋ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਹੀ ਗੇਮ ਹਾਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।

ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਖਿਡਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਤਿਕੋਣਾਂ 'ਤੇ ਨੰਬਰਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦੇ ਕੇ ਇਸ ਨਿਯਮ ਨੂੰ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਠੀਕ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਰੱਖਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਅਤੇ ਪੂਰੀ ਖੇਡ ਦੌਰਾਨ। ਇਹ ਇੱਕ ਖਿਡਾਰੀ ਨੂੰ ਇਹ ਜਾਣਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕਿਹੜਾ ਤਿਕੋਣ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸ਼ੈਤਾਨ ਦਾ ਤਿਕੋਣ ਹੈ ਅਤੇ ਦੂਜੇ ਖਿਡਾਰੀ ਨੂੰ ਇਸ ਨੂੰ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਹੇਰਾਫੇਰੀ ਕਰੇਗਾ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਹ ਮਕੈਨਿਕ ਨੂੰ ਥੋੜਾ ਬਿਹਤਰ ਬਣਾ ਦੇਵੇਗਾ, ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਲਗਦਾ ਕਿ ਇਹ ਇਸ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸੁਧਾਰ ਕਰੇਗਾ. ਤੁਹਾਡੇ ਸ਼ੈਤਾਨ ਦੇ ਤਿਕੋਣ ਨੂੰ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਲਈ ਦੂਜੇ ਖਿਡਾਰੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਰਣਨੀਤੀ ਹੋਵੇਗੀ. ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਤੁਸੀਂ ਦੂਜੇ ਖਿਡਾਰੀ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਨ ਵਿੱਚ ਸੱਚਮੁੱਚ ਚੰਗੇ ਨਹੀਂ ਹੋ, ਇਹ ਅਜੇ ਵੀ ਕਾਫ਼ੀ ਬੇਤਰਤੀਬ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਭਾਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਸ਼ੈਤਾਨ ਦਾ ਤਿਕੋਣ ਚੁਣਦੇ ਹੋ ਜਾਂ ਨਹੀਂ।

ਹਾਲਾਂਕਿ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਐਬਸਟਰੈਕਟ ਰਣਨੀਤੀ ਗੇਮ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਕ ਨਹੀਂ ਸਮਝਾਂਗਾ, ਇਹ ਮੁੱਦੇ ਸ਼ੈਤਾਨ ਦੇ ਤਿਕੋਣ ਨੂੰ ਇੱਕ ਬੋਰਿੰਗ ਗੇਮ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਖੇਡ ਨਾਲ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਸਮੱਸਿਆ ਹੈ। ਸ਼ੈਤਾਨ ਦਾ ਤਿਕੋਣ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਮਜ਼ੇਦਾਰ ਖੇਡ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਤੁਸੀਂ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਹੀ ਚੀਜ਼ਾਂ ਬਾਰ ਬਾਰ ਕਰਦੇ ਹੋ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਕੋਈ ਆਖਰਕਾਰ ਜਿੱਤ ਨਹੀਂ ਲੈਂਦਾ। ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇਸ ਕਿਸਮ ਦੀਆਂ ਐਬਸਟ੍ਰੈਕਟ ਗੇਮਾਂ ਮਜ਼ਬੂਤ ​​ਰਣਨੀਤਕ ਗੇਮਪਲੇ ਨਾਲ ਕੁਝ ਸੰਜੀਦਾ ਗੇਮਪਲੇ 'ਤੇ ਕਾਬੂ ਪਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ ਜਿੱਥੇ ਤੁਸੀਂ ਦੂਜੇ ਖਿਡਾਰੀ ਨੂੰ ਪਛਾੜ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਹਿੱਸੇ ਲਈ ਅਜਿਹਾ ਲਗਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਸ਼ੈਤਾਨ ਦੇ ਤਿਕੋਣ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਨੂੰ ਗੜਬੜ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਦੂਜੇ ਖਿਡਾਰੀ 'ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕਰਨਾ ਪਏਗਾ. ਇਹ ਇੱਕ ਮਜਬੂਰ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਬੋਰਡ ਗੇਮ ਨਹੀਂ ਬਣਾਉਂਦਾ।

ਕੰਪੋਨੈਂਟ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇਖੇਡ ਠੋਸ ਪਰ ਅਸਪਸ਼ਟ ਦੀ ਪਰਿਭਾਸ਼ਾ ਹੈ। ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਹਿੱਸੇ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਕਾਫ਼ੀ ਟਿਕਾਊ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਬਹੁਤ ਮੋਟੇ ਪਲਾਸਟਿਕ ਦੇ ਬਣੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਦੇਖਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਨਹੀਂ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਕਾਫ਼ੀ ਕੋਮਲ ਹਨ. ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਵੀ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਕਿ ਕੀ ਇਹ ਮੇਰੇ ਦੁਆਰਾ ਲੱਭੀ ਗਈ ਕਾਪੀ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਸਮੱਸਿਆ ਸੀ ਪਰ ਇਸ ਵਿੱਚ ਰੰਗਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਲਈ ਦੋ ਇੱਕੋ ਜਿਹੇ ਨੰਬਰ ਵਾਲੇ ਤਿਕੋਣ ਸਨ. ਮੈਂ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਲਗਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਕਿ ਇਹ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਅਸਧਾਰਨ ਗਲਤੀ ਸੀ ਪਰ ਇਸਨੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਾਇਆ ਕਿ ਅਸੀਂ ਸ਼ੈਤਾਨ ਦੇ ਤਿਕੋਣ ਲਈ ਕਿਹੜੇ ਨੰਬਰ ਚੁਣ ਸਕਦੇ ਹਾਂ।

ਕੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸ਼ੈਤਾਨ ਦਾ ਤਿਕੋਣ ਖਰੀਦਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ?

ਸ਼ੈਤਾਨ ਦੇ ਤਿਕੋਣ ਨੂੰ ਖੇਡਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਕੁਝ ਸੀ ਖੇਡ ਲਈ ਉਮੀਦ ਹੈ. ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਇਹ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਹੋਣ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪਰ ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਇਹ ਇੱਕ ਵਧੀਆ ਐਬਸਟਰੈਕਟ ਰਣਨੀਤੀ ਖੇਡ ਹੋਵੇਗੀ. ਡੇਵਿਲਜ਼ ਟ੍ਰਾਈਐਂਗਲ ਖੇਡਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੈਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨਾ ਪਏਗਾ ਕਿ ਗੇਮ ਇੱਕ ਟੁੱਟੀ ਗੜਬੜ ਵਾਂਗ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਗੇਮ ਸਿੱਖਣ ਲਈ ਆਸਾਨ ਹੈ ਅਤੇ ਖੇਡਣ ਲਈ ਤੇਜ਼ ਹੈ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਗੇਮ ਲਈ ਕੋਈ ਹੋਰ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਨਹੀਂ ਹਨ. ਮੁੱਖ ਗੇਮਪਲੇ ਮਕੈਨਿਕ ਖਿਡਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਭੱਜਣ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਟੁਕੜੇ ਨੂੰ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਦੇ ਨੇੜੇ ਪਹੁੰਚਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਸਿਰਫ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਖਿਡਾਰੀ ਦੇ ਤਿਕੋਣ ਨੂੰ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਣ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਉਹ ਗਲਤੀ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਫਿਰ ਤੁਸੀਂ ਸ਼ੈਤਾਨ ਦੇ ਤਿਕੋਣ ਮਕੈਨਿਕ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਦੇ ਹੋ ਜੋ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਖੇਡ ਵਿੱਚ ਕਿਸਮਤ ਜੋੜਦਾ ਹੈ. ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਜੋ ਬਚਿਆ ਹੈ ਉਹ ਇੱਕ ਬੋਰਿੰਗ ਗੇਮ ਹੈ ਜਿਸ ਬਾਰੇ ਤੁਸੀਂ ਬਹਿਸ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ ਟੁੱਟ ਗਈ ਹੈ।

ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਤੁਸੀਂ ਐਬਸਟ੍ਰੈਕਟ ਰਣਨੀਤੀ ਗੇਮਾਂ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ, ਮੈਂ ਸ਼ੈਤਾਨ ਦੇ ਤਿਕੋਣ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰਹਿਣ ਦੀ ਸਿਫ਼ਾਰਸ਼ ਕਰਾਂਗਾ। ਭਾਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਐਬਸਟਰੈਕਟ ਗੇਮਾਂ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਮੈਂ ਅਜੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਰਾਂਗਾDevil's Triangle ਦੀ ਸਿਫ਼ਾਰਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਗੇਮ ਨੂੰ ਇਸਦੇ ਅਧਿਕਾਰਤ ਨਿਯਮਾਂ ਦੇ ਤਹਿਤ ਖੇਡਣ ਦੀ ਸਿਫ਼ਾਰਸ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਹਨ. ਕੁਝ ਵਿਆਪਕ ਘਰੇਲੂ ਨਿਯਮਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਹਾਲਾਂਕਿ ਤੁਸੀਂ ਗੇਮ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਇਸ ਕਾਰਨ ਕਰਕੇ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਮੈਂ ਇਸਨੂੰ ਸਿਰਫ਼ ਉਦੋਂ ਹੀ ਚੁੱਕਣ ਦੀ ਸਿਫ਼ਾਰਸ਼ ਕਰਾਂਗਾ ਜੇਕਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਨਿਯਮਾਂ ਨਾਲ ਛੇੜਛਾੜ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਇਤਰਾਜ਼ ਨਹੀਂ ਹੈ ਅਤੇ ਗੇਮ ਨੂੰ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਸਸਤੀ ਹੈ।

ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਸ਼ੈਤਾਨ ਦੇ ਤਿਕੋਣ ਨੂੰ ਖਰੀਦਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਇਸਨੂੰ ਔਨਲਾਈਨ ਲੱਭ ਸਕਦੇ ਹੋ: ਐਮਾਜ਼ਾਨ, ਈਬੇ