खेळाडूने त्यांच्या सर्व चिप्स फेरीसाठी खेळल्या असतील आणि डुकराचे पोट फुटले नसेल (पडले नसेल), तर पुढील खेळाडूला प्ले पास द्या. चिप खेळताना डुक्कराचे पोट फुटले, तर खेळाडूची पाळी लगेच संपते. डुकराच्या पोटातील सर्व चिप्स रंगानुसार क्रमवारी लावल्या जातात. ज्या खेळाडूने पोट फोडले त्याला त्यांच्या चिप्ससाठी जागा मिळत नाही. इतर खेळाडूंना डुकराच्या प्रत्येक चिपसाठी त्यांचे प्यादे पुढे सरकवायचे आहेत. नंतर पोट पुन्हा डुकरावर टाकले जाते आणि पुढचा खेळाडू त्यांची वळण सुरू करतो.

खेळाडूंपैकी एकाने डुकराचे पोट फोडले आहे. ज्याने पोट काढले त्याला शून्य जागा मिळते. अन्यथा हिरव्या खेळाडूला एक जागा, पिवळ्या खेळाडूला दोन जागा, लाल खेळाडूला तीन जागा आणि निळ्या खेळाडूला चार जागा मिळतील.

जोपर्यंत कोणीतरी अंतिम रेषेपर्यंत पोहोचत नाही तोपर्यंत खेळ सुरू राहतो. तो खेळाडू गेम जिंकतो. जर दोन खेळाडू एकाच वळणावर अंतिम रेषेपर्यंत पोहोचले, तर जो खेळाडू ट्रॅकच्या बाजूने दूर गेला असेल तो टायब्रेकर जिंकतो. जर खेळाडू अजूनही बरोबरीत असतील तर ज्याच्या समोर सर्वात कमी चिप्स असतील (ज्याकडे सर्वात जास्त चिप्स अजूनही डुकरांमध्ये आहेत) तो विजेता आहे.

माझे विचार

क्लॉस ट्युबर, सर्वात जास्त ओळखले जाते सेटलर्स ऑफ कॅटन तयार करण्यासाठी, बोर्ड गेम उद्योगात प्रसिद्ध आहे. मी स्वत:ला क्लॉस ट्युबरचा चाहता मानेन कारण सेटलर्स ऑफ कॅटन हा माझ्या आवडत्या बोर्ड गेमपैकी एक आहे आणि मी त्याचा आनंदही घेतलाविक्षिप्त विक्षिप्त पश्चिम. पॉप बेलीची निर्मिती SimplyFun या कंपनीने केली आहे जी बहुतांश भाग मुलांचे/कौटुंबिक खेळ बनवते. माझे स्वतःचे कोणतेही मूल नसल्यामुळे मी कौटुंबिक/मुलांच्या खेळाचा मोठा चाहता नसलो तरी, SimplyFun मध्ये सॉलिड गेम बनवण्याचा कल असतो. पॉप बेली हा खेळ मी सामान्यतः खेळतो असे नसले तरी, वरील कारणांमुळे मला उत्सुकता होती. पॉप बेलीकडे काही मनोरंजक गेमप्लेच्या कल्पना आहेत, परंतु तुमचे लक्ष वेधून घेणे हे अगदी सोपे आहे.

गेममागील गेमप्ले मेकॅनिक्स एक प्रकारचे मनोरंजक आहेत. गेमप्ले सुधारित रोल आणि मूव्ह गेमसारखा आहे. रोल आणि मूव्ह गेमप्रमाणे, तुमचा फासेचा रोल गेममधील तुमचे यश ठरवतो. पारंपारिक रोल आणि मूव्ह गेमच्या विपरीत, फासे केवळ अप्रत्यक्षपणे तुम्हाला बोर्डभोवती फिरवतात. तुम्ही तुमच्या फीड चिप्स किती आणि कुठे ठेवू शकता हे फासे ठरवतात. फीड चिप्स शेवटी तुम्हाला गेमच्या बोर्डभोवती फिरवतात.

डाइसचा थेट हालचालींवर परिणाम होत नसल्यामुळे, गेममध्ये थोडे धोरण आहे. साहजिकच ज्या डुकरांच्या पोटात सर्वात जास्त जागा शिल्लक आहे त्यांना खायला द्यायचे आहे. जर डुक्कर भरलेले दिसत असेल तर त्यात चिप्स ठेवण्याचे कोणतेही कारण नाही जोपर्यंत तुम्हाला फासे रोलमुळे सक्ती केली जात नाही. तुमच्या सर्व चिप्स एकाच बास्केटमध्ये ठेवू नयेत म्हणून तुम्हाला तुमच्या चिप्स थोड्या प्रमाणात पसरवण्याचा प्रयत्न करा. जर तुम्ही तुमच्या सर्व चिप्स एका डुक्करमध्ये ठेवल्या आणि तुम्ही त्या डुक्करला पॉपिंग केले तर तुमचे बरेच नुकसान होईल.मोकळी जागा पॉप बेली हा धोरणात्मक खेळापासून खूप दूर आहे, परंतु मला हे आवडते की गेमने सामान्य रोल आणि मूव्ह गेममध्ये काही सोपी रणनीती जोडण्याचा एक मनोरंजक मार्ग शोधला आहे.

गेमची सर्वात मोठी समस्या या वस्तुस्थितीमुळे येते की ते लहान मुलांसाठी डिझाइन केले होते. हा खेळ प्रौढांसाठी खूप सोपा आहे. डुक्कर कधीच पोझिशन्स बदलत नाहीत म्हणून डुक्कर पॉप झाल्यानंतर, डुक्कर किती चिप्स ठेवू शकतो हे खेळाडूंना आठवते. जेव्हा डुकरांपैकी एखादे डुक्कर पॉप होते, तेव्हा पुढच्या खेळाडूला खूप फायदा होतो कारण ते डुकराच्या आत फक्त काही चिप्स भरू शकतात. प्रत्येक डुक्कर किती चिप्स धारण करतो हे खेळाडूंना किमान काही प्रमाणात लक्षात राहिल्यास, खेळ कोण सर्वोत्तम रोल करतो यावर अवलंबून असतो.

रंग डायचा सर्वात मोठा प्रभाव असतो. तुम्‍हाला रोल करण्‍याच्‍या रंगात चिप्‍स ठेवण्‍याची सक्ती केली जात असल्‍याने, तुम्‍ही चुकीचा रंग लावल्‍यास तुम्‍ही डुक्‍कर पॉप करणार आहात आणि ते रोखण्‍यासाठी तुम्ही काहीही करू शकत नाही. मी असे म्हणेन की पॉपप झालेल्या डुकरांपैकी 90% डुकरांना जास्त भरलेल्या डुक्करमध्ये चिप ठेवण्यास भाग पाडले गेल्यामुळे होते. तुम्ही कलर डाई किती चांगल्या प्रकारे रोल कराल हे तुम्ही गेममध्ये किती चांगले करता हे ठरवेल.

डाई हा नंबर खेळाडूला कमीत कमी लवचिकता देतो. उंच किंवा कमी रोल करणे खेळाडूंसाठी फायदेशीर ठरू शकते. जर डुक्कर बहुतेक रिकामे असतील तर तुम्हाला जास्त संख्या आणायची आहे. हे आपल्याला डुकरांना भरपूर चिप्ससह भरण्यास अनुमती देईल. जर बहुतेक डुक्कर भरल्याच्या जवळ असतील तरीही तुम्हाला कदाचित कमी रोल करायचा असेलसंख्या म्हणून तुम्ही कोणत्याही डुकरांना पॉप बनवू नका.

मला गेमबद्दल एक गोष्ट विचित्र वाटली ती म्हणजे थीम. लहान मुलांचा खेळ असूनही, थीमचा विचार केल्यास ती त्रासदायक आहे. मूलत: गेममध्ये तुम्ही डुकरांचे पोट फुटेपर्यंत त्यांना अन्न भरत आहात. हे तुमच्यासाठी लहान मुलांच्या खेळासारखे वाटत नाही. मला शंका आहे की कोणतीही लहान मुले याबद्दल विचार करणार आहेत तरीही थीम खूपच निरुपद्रवी आहे.

शेवटी बहुतेक भाग छान आहेत. मला नेहमी आवडते जेव्हा खेळांमध्ये लाकडी खेळाचे तुकडे असतात. खेळापासून विचलित होऊ नये म्हणून डुकरांना पुरेसा तपशील दाखवतात. मी डुक्कर बेली जेथे घटक होते फक्त वास्तविक समस्या. काहीवेळा ते परत स्नॅप करणे कठीण आहे. लहान मुलांना खेळाच्या या पैलूमध्ये काही समस्या असू शकतात आणि त्यांना काही मदतीची आवश्यकता असू शकते. दीर्घकाळापर्यंत वापर केल्यावरही पोट टिकून राहू शकत नाही हे मला दिसले.

अंतिम निकाल

पॉप बेली हा एक मनोरंजक खेळ आहे. यांत्रिकी मनोरंजक आहेत आणि काही मजा देऊ शकतात. खेळ मात्र नशिबावर खूप अवलंबून असतो. याव्यतिरिक्त, हा खेळ प्रौढ आणि मोठ्या मुलांसाठी खूप सोपा आहे. दोन फेऱ्यांनंतर तुम्ही गेम शोधू शकता आणि नंतर कोण सर्वोत्तम रोल करू शकतो याचा गेम बनतो. एक प्रौढ म्हणून पॉप बेली हा गेमचा प्रकार आहे ज्याचा तुम्ही एकदा आनंद घेऊ शकता पण नंतर पुन्हा खेळण्यात रस नसेल.

पॉप बेली लहान मुलांसाठी डिझाइन केले होते आणि मीते तिथेच चमकेल असा विचार करा. मला वाटते की लहान मुले खरोखरच गेमचा आनंद घेतील कारण ही त्यांच्यासाठी योग्य अडचण पातळी असावी. लहान मुलांना डुकराचे पोट उघडल्यानंतर त्यांना काही मदतीची आवश्यकता असू शकते. जेव्हा तुम्ही त्याबद्दल विचार करता तेव्हा ही थीम एक प्रकारची त्रासदायक असते, परंतु मी कल्पना करू शकत नाही की कोणत्याही लहान मुलांनी त्याबद्दल पुरेसा विचार केला की ती एक समस्या बनते. जर गेम तुमच्या मुलाला आवडेल असे वाटत असेल, तर बहुधा ते त्याचा आनंद घेतील.