Hoe te spelen

Om het spel te beginnen klikt u één buik op alle varkens. Elke speler neemt een pion en alle 20 voederchips van dezelfde kleur. De pionnen worden op de startlijn geplaatst. In spellen met vier en drie spelers stopt elke speler twee van zijn voederchips in één van de varkens. In een spel met twee spelers stoppen beide spelers twee chips in twee verschillende varkens. Elk varken wordt vervolgens willekeurig op één van de gekleurde dekens in demidden van het bord.

De jongste speler begint het spel door met beide dobbelstenen te gooien. Het getal geeft aan hoeveel fiches de speler aan de varkens moet geven. De kleurendobbelsteen geeft één van de twee varkens aan waaraan de speler fiches moet geven. De speler mag de andere kleur kiezen. Als de "?" wordt gegooid, mag de speler beide varkens kiezen waaraan hij fiches moet geven. De speler moet minstens één fiche aan beide varkens geven.De extra fiches kunnen worden verdeeld tussen de twee gekozen varkens in elke hoeveelheid die de speler wil. Bij het voeren van de varkens moet de volledige fiche in het varken gaan voordat de speler naar de volgende fiche gaat.

In dit scenario heeft de speler een vijf gegooid en een groen symbool. De speler moet vijf fiches gebruiken waarbij minstens één fiche in het varken op de groene deken moet worden geplaatst. Een van de fiches moet ook in een van de andere varkens worden geplaatst. De laatste drie fiches kunnen in een van de twee geselecteerde varkens worden geplaatst.

Als de speler al zijn fiches voor de ronde heeft uitgespeeld en er geen varkensbuik is verschenen (afgevallen), gaat het spel naar de volgende speler. Als tijdens het uitspelen van een fiche een varkensbuik verschijnt, is de beurt van de speler onmiddellijk voorbij. Alle fiches in de varkensbuik worden op kleur gesorteerd. De speler die de buik heeft geopend, krijgt geen velden voor zijn fiches. De andere spelers mogen hun pion één stap vooruit zetten.De buik wordt dan terug op het varken geknald en de volgende speler begint zijn beurt.

Eén van de spelers heeft de buik van het varken opengeknald. Degene die de buik heeft opengeknald krijgt nul vakjes. Anders zou de groene speler één vakje krijgen, de gele speler twee vakjes, de rode speler drie vakjes en de blauwe speler vier vakjes.

Het spel gaat door totdat iemand de finish bereikt. Die speler wint het spel. Als twee spelers in dezelfde beurt de finish bereiken, wint de speler die het verst op het spoor zou zijn gekomen. Als de spelers nog steeds gelijk staan, is degene die het minste aantal fiches voor zich heeft (de meeste fiches nog in de varkens heeft) de winnaar.

Mijn gedachten

Klaus Teuber, vooral bekend van Kolonisten van Catan, is een bekendheid in de bordspelindustrie. Ik beschouw mezelf als een fan van Klaus Teuber, omdat Kolonisten van Catan een van mijn favoriete bordspellen is en ik ook genoten heb van Wacky Wacky West. Pop Belly is geproduceerd door SimplyFun, een bedrijf dat voornamelijk spellen voor kinderen en gezinnen maakt. Hoewel ik geen grote fan ben van spellen voor gezinnen en kinderen, omdat ik niet zo'n fan ben van het maken van spellen voor kinderen, ben ik geen fan van het maken van spellen voor kinderen.Hoewel ik zelf geen kinderen heb, maakt SimplyFun meestal degelijke spellen. Hoewel Pop Belly niet het soort spel is dat ik normaal gesproken zou spelen, was ik toch geïntrigeerd door de eerder genoemde redenen. Hoewel Pop Belly een aantal interessante spelideeën heeft, is het gewoon te simpel om je aandacht vast te houden.

De gameplay achter het spel is best interessant. De gameplay is een soort aangepast rol- en bewegingsspel. Net als bij een rol- en bewegingsspel bepaalt je worp met de dobbelstenen je succes in het spel. In tegenstelling tot een traditioneel rol- en bewegingsspel verplaatsen de dobbelstenen je alleen indirect over het bord. De dobbelstenen bepalen hoeveel en waar je je voederchips kunt plaatsen. De voederchips zijn uiteindelijkverplaatsen je over het speelbord.

Omdat de dobbelstenen geen directe invloed hebben op de beweging, heeft het spel een beetje strategie. Het is duidelijk dat je de varkens wilt voeren die de meeste ruimte over hebben in hun buik. Als een varken vol lijkt te zitten, is er geen reden om er fiches in te stoppen, tenzij je daartoe gedwongen wordt door de dobbelsteenworp. Je kunt proberen je fiches een beetje te spreiden om te voorkomen dat je al je fiches in één mand stopt. AlsAls je al je fiches in één varken stopt en dat varken uiteindelijk knalt, verlies je veel velden. Pop Belly is verre van een strategisch spel, maar ik vind het leuk dat het spel een interessante manier heeft gevonden om wat eenvoudige strategie toe te voegen aan een algemeen rol- en bewegingsspel.

Het grootste probleem met het spel is dat het is ontworpen voor kleine kinderen. Het spel is gewoon te makkelijk voor volwassenen. De varkens veranderen nooit van positie, dus nadat een varken is geknald, kunnen de spelers gewoon onthouden hoeveel fiches het varken kan bevatten. Als een van de varkens knalt, heeft de volgende speler een enorm voordeel omdat hij gewoon een heleboel fiches in het varken kan stoppen dat net is geknald. Als despelers tenminste nog enigszins kunnen onthouden hoeveel fiches elk varken heeft, komt het spel neer op wie het beste gooit.

De kleurendobbelsteen heeft de grootste impact. Omdat je gedwongen wordt om fiches te plaatsen in de kleur die je gooit, ga je het varken laten knallen als je de verkeerde kleur gooit en er is niets dat je kunt doen om dat te voorkomen. Ik zou zeggen dat 90% van de varkens die knalden te wijten waren aan een speler die gedwongen werd om een fiche te plaatsen in een overvol varken. Hoe goed je de kleurendobbelsteen gooit, bepaalt hoe goed je het doet in het spel.

De dobbelsteen met de getallen geeft de speler tenminste wat flexibiliteit. Hoog of laag gooien kan voordelig zijn voor de spelers. Als de varkens meestal leeg zijn, wil je een hoog getal gooien. Zo kun je de varkens vullen met veel fiches. Als de meeste varkens bijna vol zijn, wil je waarschijnlijk een laag getal gooien zodat je geen van de varkens laat ploffen.

Wat ik wel vreemd vond aan het spel was het thema. Ondanks dat het een spel voor jonge kinderen is, is het thema nogal verontrustend als je erover nadenkt. In wezen stop je in het spel varkens vol met eten tot hun magen ontploffen. Dat klinkt niet echt als een kinderspel, of wel? Ik betwijfel echter of jonge kinderen daar aan zullen denken, dus het thema is vrij onschuldig.

Tot slot zijn de onderdelen voor het grootste deel mooi. Ik vind het altijd leuk als spellen houten speelstukken bevatten. De varkens zijn gedetailleerd genoeg om niet af te leiden van het spel. Het enige echte probleem dat ik had met de onderdelen waren de varkensbuiken. Soms zijn ze moeilijk vast te klikken. Jongere kinderen kunnen wat problemen hebben met dit aspect van het spel en hebben misschien wat hulp nodig. Ik kon ook demagen blijven niet zitten na langdurig gebruik.

Eindoordeel

Pop Belly is een interessant spel. Het mechanisme is interessant en kan voor plezier zorgen. Het spel is echter erg afhankelijk van geluk. Bovendien is het spel te gemakkelijk voor volwassenen en oudere kinderen. Na een paar rondes heb je het spel door en dan wordt het een spel van wie het beste kan rollen. Als volwassene is Pop Belly het soort spel waar je waarschijnlijk één keer van kunt genieten, maar daarna geen interesse meer in hebt.weer aan het spelen.

Pop Belly is echter ontworpen voor jongere kinderen en ik denk dat het daar zal uitblinken. Ik denk dat jongere kinderen echt van het spel zullen genieten omdat het de juiste moeilijkheidsgraad voor hen heeft. Jongere kinderen hebben misschien wel wat hulp nodig bij het vastmaken van de varkensbuiken nadat ze eraf zijn geknald. Hoewel het thema een beetje verontrustend is als je erover nadenkt, kan ik me niet voorstellen dat jonge kinderen denkenAls het spel klinkt als iets dat je kind leuk zou vinden, zal het er waarschijnlijk ook plezier aan beleven.