Skip-Bo is een kaartspel dat oorspronkelijk werd gemaakt in 1967, maar het heeft een veel langere geschiedenis dan dat. Skip-Bo haalde veel inspiratie uit het traditionele kaartspel Spite and Malice. In Spite and Malice combineerden spelers verschillende standaardsets speelkaarten. Spelers speelden kaarten naar de tafel in numerieke volgorde en de eerste speler die als eerste al zijn kaarten kwijt was, won het spel.Als kind herinner ik me dat ik het kaartspel Flinch (een ander spel gebaseerd op Spite and Malice) vaak speelde. Omdat ik Flinch leuk vond, was ik geïnteresseerd in het uitproberen van Skip-Bo. Skip-Bo is een hersenloos kaartspel dat iedereen kan spelen, maar mist genoeg strategie om meer dan een gemiddeld kaartspel te zijn.

Hoe skip-Bo spelen

Setup

Schud de kaarten. Deel de kaarten open uit aan de spelers op basis van het aantal spelers:

• 2-4 spelers: elk 30 kaarten
• 5+ spelers: elk 20 kaarten

Deze kaarten vormen je voorraadstapel. Elke speler draait de bovenste kaart van zijn voorraadstapel om naar de getallenkant.

De rest van de kaarten wordt met de beeldzijden naar beneden op tafel gelegd om de trekstapel te vormen. De jongste speler mag het spel beginnen.

Het spel spelen

Elke speler begint zijn beurt met het trekken van kaarten van de trekstapel totdat hij vijf kaarten op de hand heeft.

Na het trekken van kaarten kunnen spelers kaarten naar het midden van de tafel spelen. Spelers kunnen kaarten uit hun hand spelen, de bovenste kaart van hun voorraadstapel of een van de bovenste kaarten van een van hun aflegstapels. Als een speler de bovenste kaart van zijn voorraadstapel speelt, draait hij de volgende kaart om. Skip-Bo kaarten worden behandeld als wilds.

Deze speler kan een Skip-Bo kaart spelen als elke andere getallenkaart.

Er kunnen maximaal vier bouwstapels tegelijkertijd in het midden van de tafel worden gemaakt. Om een bouwstapel te maken moet een speler één kaart uitspelen.

Deze speler heeft één kaart gespeeld om een nieuwe bouwstapel te maken.

Naast het maken van een nieuwe bouwstapel kunnen spelers een kaart uitspelen op een willekeurige bouwstapel die één hoger is dan de bovenste kaart op de bouwstapel. Als één van de bouwstapels twaalf bereikt, wordt de stapel afgelegd. Als de trekstapel geen kaarten meer heeft, worden alle afgelegde bouwstapels opnieuw geschud.

Deze speler kan de negen van zijn aflegstapel op de acht spelen. Dan kan hij de tien uit zijn hand spelen. Hij kan de elf uit zijn voorraadstapel spelen. Tot slot kan hij de twaalf uit zijn hand spelen.

Als een speler alle vijf de kaarten uit zijn hand kan spelen, mag hij vijf nieuwe kaarten trekken van de trekstapel en verder gaan met zijn beurt.

Zodra een speler alle kaarten heeft gespeeld die hij kan/wil spelen, legt hij een van de kaarten uit zijn hand af op een van de vier aflegstapels voor zich. Spelers kunnen meerdere kaarten op elke aflegstapel leggen en er zijn geen regels over waar je een kaart mag leggen als het om aflegstapels gaat.

De vier stapels aan de linkerkant zijn de aflegstapels van de speler. De andere stapel is de voorraadstapel van de speler.

Nadat een speler een van zijn kaarten heeft afgelegd, gaat het spel met de klok mee naar de volgende speler.

Einde van het spel

Het spel eindigt als een van de spelers de laatste kaart van zijn voorraadstapel uitspeelt. Deze speler wint het spel.

Als spelers meerdere spellen willen spelen, krijgt de winnaar van het spel punten. De speler krijgt 25 punten voor het winnen en vijf punten voor elke kaart die overblijft in de voorraadstapels van de andere speler. De eerste speler die 500 punten heeft gescoord, wint het spel.

Partner Spelen

Als de spelers met partners willen spelen, kunnen beide partners elkaars voorraad- en aflegstapels gebruiken. Partners kunnen echter nooit over strategie discussiëren. Het spel eindigt als de voorraadstapels van beide partners leeg zijn.

Mijn gedachten over Skip-Bo

Dus voordat ik inga op mijn specifieke gedachten over Skip-Bo, wil ik graag uitleggen waarom Skip-Bo geen bijzonder origineel idee is voor een kaartspel. Zoals ik al zei, was het originele Spite and Malice een kaartspel dat gebruik maakte van standaard kaartspellen en spelers hadden de taak om kaarten met een hoger nummer op elkaar te leggen. In 1894 werd het kaartspel Flinch gemaakt, dat gebruik maakte van een kaartspel van 150 kaarten.In 2003 werd er een moderne versie van Spite and Malice gemaakt die een paar speciale kaarten aan de mix toevoegde, maar nog steeds het belangrijkste mechanisme van het spelen van hoger genummerde kaarten behield. Dit zijn slechts een paar van de kaartspellen die dezelfde basismechanica als Skip-Bo delen.

Als je ooit een van de eerder genoemde spellen hebt gespeeld, weet je al wat je kunt verwachten van Skip-Bo, omdat het in principe hetzelfde spel is met slechts een paar kleine aanpassingen. Voor degenen onder jullie die nog nooit een van deze spellen hebben gespeeld, Skip-Bo is een vrij algemeen kaartspel. Je trekt kaarten en speelt dan kaarten naar het midden van de tafel die een nummer hoger zijn dan de kaarten die op dat moment bovenin liggen.Het doel van het spel is om alle kaarten van je omgekeerde stapel weg te spelen.

Ik denk dat de beste manier om Skip-Bo te beschrijven is als een hersenloos kaartspel. Net als UNO en heel wat andere kaartspellen, is Skip-Bo een spel dat zo eenvoudig is dat je niet echt hoeft na te denken over een bepaalde beurt. De regels zijn zo eenvoudig dat als je tot twaalf kunt tellen, je geen problemen zou moeten hebben om het spel te spelen. Skip-Bo is het soort spel dat je kunt spelen metHet is het perfecte type spel om te spelen als je je hersenen wilt uitschakelen en iets wilt spelen dat ontspannend is en je hersenen niet belast.

Skip-Bo is een perfect bruikbaar spel dat leuk kan zijn in korte doses. Ik had wat plezier met het spel, maar tegelijkertijd vond ik een aantal problemen met het spel.

Het grootste probleem dat ik met het spel had, was de lengte. Bij spellen als UNO is een van de sterkste punten van het spel hoe kort het spel is. Helaas is dit niet het geval bij Skip-Bo. Hoewel de lengte heel makkelijk aan te passen is door te veranderen met hoeveel kaarten je begint in je stapel, is het spel veel te lang als je de regels volgt die bij het spel worden geleverd. Het spel raadt aan om te beginnen met20-30 kaarten, maar dat is naar mijn mening veel te veel. Persoonlijk zou ik maximaal tien kaarten aanraden. Skip-Bo is een spel dat 15-20 minuten zou moeten duren, maar uiteindelijk 45-60 minuten duurt. Als je de scoreregels gebruikt, duurt het spel zelfs nog langer.

Naast het weggooien van te veel kaarten, is een ander probleem waardoor het spel te lang duurt, het feit dat je gemakkelijk meerdere ronden kunt doorlopen zonder dat er spelers kaarten spelen. Spelers kunnen ofwel geen kaarten hebben die ze daadwerkelijk kunnen spelen of een speler kan ervoor kiezen om geen kaarten uit hun hand-/aflegstapel te spelen, omdat dit de andere spelers alleen maar helpt. Dit kan theoretisch leiden totzo slecht dat je het spel niet kunt uitspelen omdat niemand de kaarten heeft die nodig zijn om een van de stapels te vergroten of omdat de speler(s) die ze controleren weigeren ze uit te spelen.

Behalve dat het spel te lang duurt, heeft het ook het probleem dat het niet genoeg strategie heeft en te veel op geluk vertrouwt. Hoewel ik niet zou zeggen dat Skip-Bo geen strategie heeft, zou ik ook niet zeggen dat het veel strategie heeft. De enige strategie in het spel is kiezen wanneer je kaarten speelt en hoe je kaarten aan je aflegstapels toevoegt.

Bij het kiezen van het beste moment om kaarten te spelen, moet je met twee dingen rekening houden. Je moet waarschijnlijk geen kaart naar een van de stapels spelen als het een van de andere spelers gaat helpen en niet jou. Anders moet je beslissen of de kaart waardevol is om te houden of dat het beter is om de kaart te spelen zodat je de volgende beurt een andere kaart kunt trekken. Als de kaart je niet echt helpt, moet je hem weggooiende bovenste kaart van je voorraadstapel is, kun je hem waarschijnlijk beter spelen zodat je de volgende beurt meer kaarten kunt trekken.

Waarschijnlijk komt de meeste strategie in Skip-Bo van het kiezen van de manier waarop je kaarten toevoegt aan je aflegstapels. Als je geluk hebt en niet veel kaarten op je aflegstapels hoeft te houden, maakt het niet echt uit hoe je de kaarten speelt. Als je echter veel kaarten op je aflegstapels krijgt, wordt de beslissing een stuk interessanter. Over het algemeen zie ik twee manieren om het spelen van kaarten op je aflegstapels aan te pakkenDe eerste aanpak is om kaarten van hetzelfde nummer op elkaar te blijven stapelen. Hierdoor kun je de andere aflegstapels vrijmaken voor andere nummers, want als je ooit meer dan één van hetzelfde nummer nodig hebt, krijg je toegang tot een andere zodra je de eerste kaart speelt. De andere optie is om nummers in aflopende volgorde te stapelen. Dit werkt meestal omdat hetAls je de stapel echter te groot maakt, kun je misschien niet de kaarten spelen die je echt wilt, omdat ze bedekt zijn.

Het probleem met deze beide strategische beslissingen is dat het er niet echt toe doet, omdat geluk elke strategie die je wilt implementeren regelmatig in de war schopt. Je lot in het spel zal waarschijnlijk afhangen van hoeveel geluk je hebt. Ten eerste, als de kaarten in je stapel goed werken met de kaarten die op dat moment voor je liggen, kun je ze snel kwijtraken en het spel winnen. Ten tweede kunnen spelersAls een speler veel Skip-Bo kaarten trekt, heeft hij een enorm voordeel, omdat de Skip-Bo kaarten een soort van gemanipuleerd zijn. Ten slotte kan een speler gemakkelijk profiteren van het feit dat de speler voor hem een fout maakt, waardoor hij een van zijn kaarten kwijtraakt die hij anders niet had kunnen kwijtraken.

Het feit dat het spel te lang duurt en dat het spel erg afhankelijk is van geluk zorgt ervoor dat Skip-Bo na een tijdje een beetje saai wordt. Ik had plezier met Skip-Bo voor de eerste 15-20 minuten, maar na dat punt werd het spel een beetje saai. Met slechts een paar mechanics doe je uiteindelijk steeds hetzelfde tijdens het spelen van Skip-Bo. Met de weinige strategie en de grote afhankelijkheid van gelukNa een tijdje voelt het alsof het spel zichzelf afspeelt. Als het spel maar 15-20 minuten zou duren, zou dit niet zo erg zijn omdat het spel dan goed zou werken als opvulspel. Maar als je eenmaal bij de 20 minuten bent, begint het spel te slepen.

De onderdelen van Skip-Bo zijn eigenlijk wat je zou verwachten van een kaartspel. Het artwork is vrij generiek en de kwaliteit van de kaarten is wat je zou verwachten van een typisch kaartspel. Ik waardeer het wel dat het spel vrij veel kaarten bevat. Dit helpt het spel omdat het de noodzaak om te schudden vermindert en het ook mogelijk maakt om meer spelers te ondersteunen. Het feit dat je niet zo vaak hoeft te schuddenis leuk omdat bij normaal spel de kaarten uiteindelijk numeriek worden gesorteerd, wat betekent dat je de kaarten behoorlijk grondig moet schudden.

Moet je kopen op Skip-Bo?

In de kern is Skip-Bo een heel doorsnee maar onspectaculair kaartspel. Het spel is heel toegankelijk, want iedereen die tot twaalf kan tellen zou geen problemen moeten hebben om het spel te spelen. Je kunt het spel met plezier spelen als je het niet erg vindt dat een spel vooral draait om hersenloos plezier. De problemen met het spel komen vooral neer op de lengte en het gebrek aan strategie/afhankelijkheid van geluk. Als het spelHet duurde ongeveer 15-20 minuten en ik zou zeggen dat het vrij goed zou werken als een opvulspel. Maar als je de normale regels gebruikt, duurt het spel meestal dichter bij 45 minuten tot een uur. Skip-Bo heeft een paar gebieden voor strategie, maar voor het grootste deel is de strategie vrij eenvoudig en geluk zal over het algemeen de beslissende factor zijn in de meeste spellen. Dit wil niet zeggen dat Skip-Bo een verschrikkelijk spel ismaar het is vooral hersenloos plezier.

Als je niet echt van hersenloze kaartspellen houdt, is Skip-Bo waarschijnlijk niets voor jou. Als je Flinch of een van de andere soortgelijke spellen al in je bezit hebt, zie ik niet echt dat Skip-Bo anders genoeg is om een aankoop te rechtvaardigen. Mensen die echt van hersenloze kaartspellen houden, zullen Skip-Bo waarschijnlijk wel leuk vinden. Als je het spel goedkoop kunt kopen, is het misschien de moeite waard.

Als je Skip-Bo wilt kopen, kun je het online vinden: Amazon, eBay