Pierwotnie wydany w 1903 roku Flinch to gra karciana, która zawsze była dość popularna w mojej rodzinie. Kiedy byłem młodszy, wielu członków rodziny regularnie grało w tę grę. Pamiętam nawet, że często grałem w Flinch, gdy byłem młodszy. Mimo to nie grałem w tę grę od dłuższego czasu. Flinch to gra należąca do grupy gier karcianych, które mają bardzo podobne założenie. W oparciu o ich wiekFlinch lub Spite and Malice były prawdopodobnie jednymi z pierwszych, chociaż były one również prawdopodobnie oparte na starszych grach karcianych o podobnych założeniach. Później pojawiły się gry takie jak Dutch Blitz lub bardziej znany Skip-Bo. Pamiętam, że Flinch bardzo mi się podobał, kiedy byłem dzieckiem, więc byłem ciekawy, czy gra nadal będzie się utrzymywać teraz, gdy jestem znacznie starszy. Flinch jest daleki od wysoceOryginalna gra karciana, ale jest na tyle prosta, że można czerpać z niej dobrą, bezmyślną zabawę.

Jak grać w Flinch

Warunki

Aby ułatwić śledzenie reszty zasad, oto kilka terminów, których będę używał w pozostałej części sekcji zasad.

Stos gier Na początku gry każdy z graczy otrzyma dziesięć kart, które zostaną ułożone zakryte w stos. Górna karta zostanie odwrócona i umieszczona na wierzchu pozostałych kart.

Ręka Karty trzymane w ręce będą nazywane ręką gracza, który może je przeglądać w dowolnym momencie, ale nie może ich pokazywać innym graczom.

Stos Stos składa się ze wszystkich kart, które nie tworzą stosów gry lub rąk gracza. Karty te zostaną podzielone na grupy po pięć i ułożone na tacy. Jeśli stos kiedykolwiek się wyczerpie, weź wszystkie stosy, które zostały zagrane na środek stołu i mają na sobie piętnaście kart i potasuj je, aby utworzyć nowy stos.

Stosy rezerwowe Każdy gracz będzie miał swój własny zestaw pięciu stosów rezerwowych. Na koniec swojej tury każdy gracz doda kartę do jednego z pięciu stosów rezerwowych. Jeśli gracz ma mniej niż pięć stosów rezerwowych, następna karta, którą położy, musi utworzyć nowy stos rezerwowy.

Ten gracz zakończył swoją turę i zdecydował się wziąć czternastą kartę z ręki i odłożyć ją, aby rozpocząć swój pierwszy stos rezerw.

Gdy gracz posiada pięć stosów rezerwowych, wszelkie dodatkowe karty rezerwowe mogą być zagrywane na wierzch dowolnego ze stosów rezerwowych. Gracz nie może nigdy spojrzeć na karty znajdujące się poniżej najwyższej karty w dowolnym ze swoich stosów rezerwowych. Gracz nie może również nigdy przenieść karty z jednego stosu rezerwowego na inny stos rezerwowy.

Ten gracz zakończył swoją turę. Ponieważ ma już pięć stosów rezerwowych, umieści swoją następną kartę na wierzchu jednego z pięciu stosów. Ten gracz zdecydował się umieścić swoją trzynastą kartę. Dobrym miejscem na umieszczenie karty byłby wierzch czternastki.

Oto przykładowa konfiguracja przed każdym graczem. Stos z dwójką na wierzchu to stos gry gracza. Pięć stosów poniżej stosu gry to stosy rezerw gracza. Wreszcie karty po prawej stronie to ręka gracza (inni gracze oczywiście nie będą w stanie zobaczyć tych kart).

Konfiguracja

• Wybierz gracza, który będzie rozdającym i potasuje wszystkie karty.
• Krupier rozda każdemu graczowi dziesięć kart, które utworzą stosy gry.
• Każdy gracz otrzyma pięć dodatkowych kart, które utworzą jego rękę.
• Pozostałe karty zostaną wykorzystane do utworzenia stosu.
• Grę rozpocznie gracz siedzący po lewej stronie krupiera.

Grając w grę

Aby rozpocząć turę gracza, musi on sprawdzić swój stos kart i rękę w poszukiwaniu jednej karty. Jeśli gracz ma jedną kartę, musi zagrać ją na środek stołu, aby utworzyć kolejny stos kart.

Obecny gracz ma jedną kartę, więc jest zmuszony zagrać ją na środek stołu.

Po rozpoczęciu stosu z jedynką, następną kartą, która zostanie zagrana na stos, jest dwójka i tak dalej. Trwa to do momentu dodania do stosu piętnastki.

Bieżący gracz ma trzy karty, które chciałby zagrać. Ponieważ jeden ze stosów na środku stołu ma na wierzchu dwójkę, bieżący gracz zagrywa na niego swoją trójkę.

Po sprawdzeniu wszystkich kart, gracz sprawdza swój stos do gry, rękę i stosy rezerwowe w poszukiwaniu innych kart, które może zagrać. Gracz musi zagrać dowolną kartę ze swojego stosu do gry, ale może zrezygnować z zagrania karty z ręki lub stosu rezerwowego.

Ten gracz ma dwójkę na wierzchu swojego stosu kart, którą musi zagrać na kartę z jedynką na środku stołu, w przeciwnym razie zostanie ukarany.

Jeśli graczowi skończą się karty na ręce, weźmie on wierzchnią grupę kart ze stosu.

Gdy gracz skończy zagrywać karty, doda jedną z kart z ręki do jednego ze swoich stosów rezerwowych zgodnie z zasadami opisanymi powyżej.

Jedynym zastrzeżeniem jest to, że jeśli na początku gry dany gracz nie był w stanie zagrać jednej karty, nie doda karty do stosu rezerwowego. Będzie to trwało do momentu, gdy jeden z graczy będzie w stanie zagrać jedną kartę. Jeśli żaden z graczy nie jest w stanie zagrać jednej karty na początku gry, wszyscy gracze odłożą wszystkie karty z ręki, aby rozpocząć swoje stosy rezerwowe. Każdy gracz będzie następnieBędzie to trwało tak długo, aż ktoś będzie w stanie zagrać jedną kartę.

Po dodaniu karty do stosu rezerw gra przechodzi na kolejnego gracza zgodnie z ruchem wskazówek zegara.

Dodatkowe zasady

Wyzwania

Na początku swojej tury gracz musi najpierw zagrać ze swojego stosu gry, jeśli to możliwe. Jeśli gracz tego nie zrobi, inny gracz może rzucić mu wyzwanie, a gracz, który popełnił błąd, musi wziąć kartę ze stosu gry gracza rzucającego wyzwanie i dodać ją na spód własnego stosu gry. Tura bieżącego gracza kończy się natychmiast.

Gracz może również rzucić wyzwanie graczowi, który uważa, że ma jedną kartę w ręce, a jej nie zagrał. Jeśli gracz rzucający wyzwanie miał rację, gracz rzucający wyzwanie będzie musiał wziąć kartę ze stosu gry gracza rzucającego wyzwanie i dodać ją na spód własnego stosu. Jeśli jednak gracz nie miał żadnej karty w ręce, gracz rzucający wyzwanie musi wziąć jedną kartę ze stosu gry gracza rzucającego wyzwanie.Jeśli graczowi udało się rzucić wyzwanie, jego tura natychmiast się kończy.

Gdy kilku graczy rzuca wyzwanie w tym samym czasie, gracz znajdujący się najbliżej lewej strony gracza, któremu rzucono wyzwanie, otrzymuje punkty za to wyzwanie.

Przypadkowe ujawnienie kart

Jeśli gracz ujawni jedną z kart ze swojej ręki, musi spróbować ją zagrać. Jeśli nie będzie w stanie jej zagrać, doda ją z powrotem do swojej ręki. Jego tura zakończy się natychmiast. Jeśli gracz ujawni kartę podczas tury innego gracza, musi ją zagrać na początku swojej następnej tury lub straci swoją turę.

Impas

Czasami może dojść do sytuacji, w której nikt nie będzie chciał zagrać karty, a w stosie zabraknie kart. Jeśli gracz ma kartę, której nie chce zagrać, ale może, będzie musiał ją zagrać w takiej sytuacji. Jeśli jest więcej niż jeden gracz, który może przełamać impas, pierwszy gracz, który ma kartę, która może przełamać impas, musi ją zagrać.

Koniec gry

Pierwszy gracz, który pozbędzie się wszystkich kart ze swojego stosu, wygrywa grę.

Ten gracz zagrał ostatnią kartę ze swojego stosu kart gry. Ten gracz wygrał grę.

Warianty

Flinch ma wiele wariantów zasad, których można użyć do urozmaicenia rozgrywki.

Gracze mogą zdecydować się na rozpoczęcie stosów na środku stołu od jedynek lub piętnastek. Stosy rozpoczynające się od piętnastek będą przesuwały się w dół, a stosy rozpoczynające się od jedynek będą przesuwały się w górę.

Gracze mogą rozpoczynać stosy od ósemek, a następnie budować w obu kierunkach od ósemki.

Jeśli gracze chcą grać z partnerami, gra przebiega tak samo, z wyjątkiem kilku poprawek. Podczas gry z partnerem gracz może również używać kart ze stosu gry i stosu rezerw swojego partnera. Jeśli gracz może zagrać zarówno ze swojego stosu gry, jak i ze stosu partnera, musi najpierw zagrać ze swojego stosu. Gracze mogą zostać wyzwani za to, że nie zagrali ani ze swojego stosu gry, ani ze stosu partnera.stosu, udzielając partnerowi informacji, nie zagrywając jednej karty lub nie zaglądając pod stosy rezerwowe żadnego z graczy.

Inne gry

Poniżej znajduje się lista innych gier, w które można grać talią Flinch.

Muggins

Konfiguracja

Potasuj karty i rozdaj je graczom. Każdy gracz będzie trzymał wszystkie karty w ręce zakryte.

Grając w grę

Zaczynając od gracza siedzącego po lewej stronie rozdającego, każdy gracz bierze dolną kartę z ręki i ujawnia ją wszystkim graczom. Jeśli karta jest jedynką, zagrywają ją na środek stołu, co rozpoczyna nowy stos. W przeciwnym razie, jeśli karta jest o jeden wyższa niż jeden ze stosów na środku stołu, zagrywają ją na odpowiedni stos. Gdy gracze zaczną tworzyćGracz może zagrać kartę na stos zapasów innego gracza, jeśli jest ona o jeden wyższa lub niższa od górnej karty na stosie. Gdy gracz może zagrać na stos środkowy lub stos zapasów innego gracza, musi zagrać na stos na środku stołu. Jeśli gracz jest w stanie zagrać wylosowaną kartę, dobiera następną kartę i próbuje ją zagrać.

Trwa to do momentu dobrania karty, której nie mogą zagrać. Umieszczają tę kartę odkrytą przed sobą, co rozpoczyna ich stos kart akcji. Następnie gra przechodzi na kolejnego gracza.

Kiedy gracz może zagrać wierzchnią kartę ze swojego stosu kart dostępnych, musi ją zagrać. Gracz zagra wszystkie karty ze swojego stosu kart dostępnych, zanim będzie mógł dobrać karty ze spodu ręki.

Jeśli graczowi nie uda się zagrać karty w odpowiednim momencie, inny gracz może rzucić mu wyzwanie, używając określenia "Muggins". Gracz, któremu nie udało się zagrać karty, weźmie wierzchnią kartę z ręki gracza rzucającego wyzwanie i doda ją na wierzch własnego stosu akcji.

Gdy gracz wykorzysta wszystkie karty w swojej ręce, odwróci swój stos akcji, który utworzy jego nową rękę.

Koniec gry

Pierwszy gracz, który pozbędzie się wszystkich kart z ręki i stosu zapasów, wygrywa grę.

Autorzy

Konfiguracja

Wybierz rozdającego. Rozdający znajdzie cztery zestawy kart ponumerowane od 1 do 15. Potasuje wszystkie karty i rozda je graczom. Gracze będą trzymać karty w ręku i mogą na nie patrzeć w dowolnym momencie. Gracz po lewej stronie rozdającego rozpocznie grę.

Grając w grę

W swojej turze gracz prosi jednego z pozostałych graczy o kartę z określonym numerem. Aby poprosić o numer, gracz musi mieć ten numer na ręce.

Jeśli pytany gracz ma kartę, musi ją oddać pytającemu graczowi. Pytający gracz może następnie poprosić dowolnego gracza o kolejną kartę.

Obecny gracz może prosić o karty, dopóki nie poprosi o kartę, której nie ma gracz, do którego zwrócił się z prośbą. Następnie gra przechodzi na następnego gracza zgodnie z ruchem wskazówek zegara.

Gdy gracz zdobędzie wszystkie cztery karty o tym samym numerze, kładzie je tak, aby utworzyły "księgę".

Koniec gry

Gra kończy się, gdy wszystkie książki zostaną utworzone (zestaw czterech kart dla wszystkich piętnastu liczb zostanie skompletowany). Gracze podliczają, ile książek zdobyli. Gracz z największą liczbą książek wygrywa grę.

Cierpliwość (gra dla 1 gracza)

Konfiguracja

Znajdź cztery zestawy kart ponumerowane od 1 do 15. Potasuj wszystkie karty i rozdaj cztery odkryte karty na stole. Jeśli którakolwiek z odkrytych kart jest jedynką, umieść ją nad innymi odkrytymi stosami. Karty te będą nazywane górnymi stosami. Pozostałe stosy będą nazywane dolnymi stosami.

Grając w grę

Odwróć po jednej karcie z ręki i spróbuj dodać ją do jednego z odkrytych stosów. Jeśli wylosujesz jedynkę, zostanie ona dodana do górnego stosu, rozpoczynając nowy stos. Jeśli masz stosy z jedynką, będziesz budować na stosie zaczynającym się od dwójki i tak dalej. Wszystkie pozostałe stosy będziesz budować w dół po jednej liczbie na raz.

Jeśli nie możesz dodać karty do jednego z odkrytych stosów, dodasz ją do innego odkrytego stosu, zwanego stosem zapasów.

Oprócz dobierania kart z ręki, możesz także przenosić karty ze stosu akcji, a także z niższych stosów. Możesz zagrywać karty z dowolnego z nich na jeden z wyższych stosów, jeśli zawiera on następną potrzebną kartę. Możesz także łączyć niższe stosy razem lub dodawać karty do niższych stosów. Za każdym razem, gdy masz mniej niż cztery niższe stosy, bierzesz następną kartę z ręki, aby utworzyć kolejny niższy stos.

Koniec gry

Gra kończy się w momencie, gdy gracz wykorzysta wszystkie karty z ręki i nie będzie mógł przenieść więcej kart z zakrytych stosów. Jeśli gracz doda wszystkie karty do górnych stosów, wygrywa grę. Jeśli jedna lub więcej kart pozostanie w dolnych stosach lub w stosie akcji, gracz przegrywa.

Przejdź do sklepu

Konfiguracja

Weź cztery zestawy kart od 1 do 15. Potasuj je i rozdaj po sześć kart każdemu graczowi. Pozostałe karty są umieszczane zakryte na środku stołu, tworząc Sklep. Grę rozpoczyna gracz siedzący po lewej stronie rozdającego.

Grając w grę

W swojej turze gracz wybiera jednego z pozostałych graczy i prosi go o wszystkie posiadane karty o określonym numerze. Gracz proszący musi mieć co najmniej jedną kartę, aby móc poprosić o numer. Jeśli gracz ma numer, musi dać graczowi proszącemu wszystkie karty o tym numerze, które aktualnie posiada. Obecny gracz może następnie poprosić gracza o inny numer.

Trwa to do momentu, w którym gracz poprosi o kartę, której nie posiada. Bieżący gracz dobiera wtedy kartę ze Sklepu i gra przechodzi na następnego gracza zgodnie z ruchem wskazówek zegara.

Gdy gracz zdobędzie wszystkie cztery karty o tym samym numerze, zagra je przed sobą.

Koniec gry

Gra kończy się, gdy wszystkie piętnaście czteroosobowych grup zostanie utworzonych. Gracz, który utworzy najwięcej grup, wygrywa grę.

Moje przemyślenia na temat Flinch

Jak wspomniałem na początku tej recenzji, Flinch należy do grupy gier karcianych, które mają bardzo podobne założenia. Jeśli znasz już Skip-Bo, powinieneś już wiedzieć, czego możesz się spodziewać po Flinch, ponieważ są to w zasadzie te same gry. Jedyne istotne różnice między tymi dwiema grami to rozkład kart i fakt, że Skip-Bo zawiera dzikie karty. Podczas gdy nowszyOprócz Skip-Bo, gry takie jak Spite and Malice, Dutch Blitz i wiele innych gier mają zasadniczo taką samą rozgrywkę jak Flinch. Z tego powodu, jeśli jesteś zaznajomiony z jedną z tych gier, powinieneś już mieć dobre wyobrażenie o tym, czego możesz się spodziewać po Flinch.

Dla tych, którzy nie są zaznajomieni ze Skip-Bo lub innymi podobnymi grami, najłatwiejszym sposobem na opisanie Flinch jest stwierdzenie, że pod wieloma względami przypomina ona konkurencyjnego pasjansa. Podobnie jak w przypadku pasjansa, założeniem gry jest zagrywanie kart, które są stopniowo wyższe niż poprzednio zagrane karty. Aby to zrobić, możesz zagrywać karty z ręki, stosów rezerwowych lub stosu gry. Ostatecznym celem gry jest pozbycie się kart z ręki.wszystkich kart ze swojego stosu, aby wygrać grę.

Jeśli brzmi to prosto, to powinno, ponieważ Flinch nie jest szczególnie skomplikowaną grą. Aby zagrać w tę grę, wystarczy umieć liczyć do 15. Jeśli gracze są zaznajomieni z innymi podobnymi grami karcianymi, powinieneś być w stanie nauczyć się różnic w Flinch w ciągu zaledwie kilku minut. Ci, którzy nie są zaznajomieni z podgatunkiem gier karcianych, nadal powinni być w stanie nauczyć się gry.w ciągu może pięciu minut.

Ponieważ gra jest tak prosta, nie powinno dziwić, że Flinch jest typem gry, którą określam jako bezmyślną zabawę. Flinch nigdy nie będzie uważany za szczególnie głęboką grę. Gra ma nieco więcej strategii, niż można by się początkowo spodziewać (więcej na ten temat później), ale tak naprawdę nie jest to gra, w której strategia odgrywa dużą rolę. Flinch to raczej rodzaj gry, w którą grasz, gdy nie chcesz.Jest to gra konwersacyjna, ponieważ nie trzeba zbyt wiele myśleć w danym momencie. Większość decyzji jest naprawdę oczywista i pod pewnymi względami gra się sama. Mimo to Flinch nadal może być przyjemny, ponieważ nadal fajnie jest móc pozbyć się kilku kart w swojej turze.

Ponieważ gra jest głównie bezmyślną zabawą, nie jest zaskakujące, że gra opiera się na dużym szczęściu. Ludzie, którzy grali w tę grę, będą mieli pewną przewagę w grze, ponieważ będą wiedzieli, jak radzić sobie w określonych sytuacjach. Jednak przez większość czasu twój los w grze będzie prawdopodobnie zależał od tego, jakie karty zostaną ci rozdane i jakie karty znajdują się obecnie na środku stołu.Możesz mieć najlepszą strategię i nie mieć szans na wygraną, jeśli nie otrzymasz odpowiednich kart. W szczególności musisz otrzymać dobre karty do swojego stosu do gry. Zwykle chcesz mieć niższe karty lub karty, które współpracują z obecnymi najlepszymi kartami na środku stołu. Zwycięzca większości gier sprowadza się do tego, który gracz ma szczęście, aby zdobyć kilka kart w swoim stosie do gry, które są łatwe do zdobycia.Pozbycie się. Ktokolwiek otrzyma najlepszy stos na początku gry, prawdopodobnie będzie miał dość dużą przewagę w grze.

Podczas gdy duża część gry będzie zależeć od szczęścia w dobieraniu kart, istnieją pewne możliwości strategii w grze. Strategia nie wystarczy, aby pokonać pecha, ale jeśli dwóch graczy ma podobne szczęście, gracz z lepszą strategią prawdopodobnie wygra. Większość strategii w grze pochodzi z wyboru, kiedy zagrać karty, a kiedy je wstrzymać. Musisz zagrać dowolną kartę lubMożesz zagrać dowolną kartę ze swojego stosu, ale poza tym możesz wybrać, kiedy chcesz zagrać kartę. W większości przypadków nie chcesz zagrywać karty, chyba że pomoże ci to zagrać kartę z twojego stosu lub uniemożliwi innemu graczowi zagranie karty z jego stosu. Istnieje kilka sytuacji, w których opłaca się zaryzykować i zagrać karty, które mogą nie pomóc ci bezpośrednio.Zasadniczo przed podjęciem decyzji o zagraniu karty musisz dowiedzieć się, czy pomoże ona innym graczom. Jeśli pomoże to innemu graczowi, prawdopodobnie nie powinieneś zagrywać tej karty. Może to prowadzić do momentów, w których dochodzi do impasu, ponieważ gracze nie chcą zagrywać kart, które pomogą ich przeciwnikom. Takie sytuacje zwykle same się rozwiązują, ale jeśli tak się nie stanie, gracz jest zmuszony do przerwania gry.pat.

Poza wyborem, kiedy zagrać karty, innym obszarem, w którym strategia wchodzi w grę, są stosy rezerwowe. Stosy rezerwowe są dość interesujące, ponieważ to, jak zdecydujesz się dodać karty do stosów, może mieć dość duży wpływ na to, jak dobrze sobie radzisz. Kiedy nie masz ustawionych wszystkich pięciu stosów rezerwowych, decyzja ta jest dość oczywista, ponieważ wystarczy zagrać kartę, aby rozpocząć następny stos. Kiedy już maszPo przekroczeniu pięciu stosów sprawy stają się jednak bardziej interesujące. Musisz dowiedzieć się, który stos powinieneś zakryć. W większości przypadków chcesz zagrać kartę na inną kartę, jeśli jest ona o jedną niżej, ponieważ pozwala to na zagranie górnej karty, a następnie karty znajdującej się pod spodem. W miarę jak twoje stosy rosną, wprowadza to również element pamięci, ponieważ próbujesz zapamiętać, co znajduje się w każdym stosie. Na początku jest to całkiem ładne.Łatwo jest zapamiętać, co znajduje się w każdym stosie, ale gdy gracze zaczną impasować, dojdziesz do punktu, w którym będziesz miał tylko mgliste pojęcie o tym, co znajduje się w każdym stosie. Dobra pamięć może naprawdę pomóc w grze, ponieważ możesz zapamiętać, czy masz przydatne karty w jednym ze swoich rezerwowych stosów.

W wiele gier z tego podgatunku gier karcianych można grać standardową talią kart do gry. W pewnym sensie można grać w Flinch również standardową talią kart do gry (najlepiej dwiema taliami), nawet jeśli rozkład kart będzie nieco inny. Wspominam o tym głównie dlatego, że rozkład talii sprawia, że Flinch jest typem gry, która może być używana do wielu różnych gier.Ponieważ Flinch maIstniejąca od ponad 100 lat gra zgromadziła sporo wariantów zasad i innych gier, w które można grać za pomocą kart. Niektóre z nich wymieniłem powyżej w sekcji zasad, ale gra dodała inne na przestrzeni lat. Spośród powyższych wariantów zasad spróbowałem zagrać w grę z zasadą "ósemki" i muszę powiedzieć, że nie byłem jej wielkim fanem. Myślałem, że możliwość grania powyżej i powyżejPoniższe ósemki dodałyby interesującego zwrotu do gry, ale w większości przypadków sprawiłyby, że gra byłaby bardziej zagmatwana, niż to konieczne. Wiele z wariantów zasad nie zmienia drastycznie rozgrywki, ale dodaje trochę potencjalnej różnorodności do gry.

Ponieważ gra ma ponad 100 lat, nie powinno dziwić, że jakość komponentów będzie się różnić w zależności od wersji gry, w którą grasz. Wiele wersji jest podobnych, ale na przestrzeni lat nastąpiły pewne zmiany. Starsze wersje gry zawierają dziesięć zestawów kart od 1 do 15, podczas gdy niektóre z nowszych zestawów mają mniej kart, a także zawierają dzikie karty. Co doJeśli chodzi o wersję gry, której użyłem do tej recenzji (1963), powiedziałbym, że komponenty są prawie takie, jakich można się spodziewać. Grafika jest dość podstawowa, ale także prosta i rzeczowa.

Czy warto kupić Flinch?

Mając ponad sto lat, zawsze z pewną ostrożnością podchodzisz do gier takich jak Flinch, ponieważ większość tak starych gier nie jest już szczególnie dobra. Flinch jest daleki od świetnej gry, ale nie jest też zły. Podobnie jak wiele innych gier, takich jak Spite and Malice i Skip-Bo, Flinch jest w zasadzie konkurencyjnym pasjansem. Gracze rywalizują, aby pozbyć się wszystkich kart ze swojego stosu gry. Prowadzi to doTo naprawdę prosta gra, w której po prostu zagrywasz na siebie karty, które są o jeden numer wyższe. Prowadzi to do dość bezmyślnej gry, która nadal może być całkiem zabawna. W grze jest trochę strategii, ponieważ decydujesz, kiedy zagrywać karty i jak budować swoje stosy rezerwowe. Im więcej grasz w tę grę, tym lepiej powinieneś się w niej czuć. Szczęście w losowaniu nadal prawdopodobnie zadecyduje o tym, kto ostatecznie wygra.Flinch jest grą daleką od głębi, ale można się przy niej dobrze bawić, jeśli chcesz po prostu zagrać w coś łatwego i nie obchodzi cię, kto ostatecznie wygra.

Jeśli grałeś w gry takie jak Skip-Bo lub Spite and Malice i nie przepadasz za nimi, prawdopodobnie będziesz miał podobne odczucia w stosunku do Flinch, ponieważ są to w zasadzie te same gry. Ludzie, którzy nie dbają o proste gry karciane, prawdopodobnie również nie wyciągną wiele z Flinch. Jeśli jednak masz miłe wspomnienia z Flinch lub szukasz prostej, bezmyślnej gry karcianej, możesz zrobić o wiele gorzej niż Flinch.W dobrej cenie myślę, że warto sprawdzić Flinch.

Kup Flinch online: Amazon, eBay