Spooky Stairs (AKA Geistertreppe) Bordspelbespreking en spelregels

Kenneth Moore 25-04-2024
Kenneth Moore

De Spiel Des Jahres awards worden over het algemeen beschouwd als de Oscars of Emmy's van de bordspelindustrie. Het winnen van een van de jaarlijkse awards is een teken van een kwalitatief goed bordspel en leidt over het algemeen tot succes/populariteit voor de spellen die worden gekozen. Hoewel ik niet veel spellen heb gespeeld die Spiel Des Jahres awards hebben gewonnen, zijn alle spellen die ik heb gespeeld op zijn minst zeer solide spellen. DitDit brengt ons bij het spel Spooky Stairs van vandaag dat ook bekend staat als Geistertreppe en dat in 2004 de Kinderspiel Des Jahres (kinderspel van het jaar) won. Omdat het de winnaar van de kinderprijs is en ik geen jonge kinderen heb om het spel mee te spelen, wist ik niet wat ik van Spooky Stairs zou vinden. De winnaars van de kinderprijs worden meestal gegeven aan spellen voor het hele gezin, dus ik wist niet wat ik van Spooky Stairs zou vinden.Na het spelen van het spel moet ik zeggen dat Spooky Stairs beter geschikt is voor jongere kinderen.

Hoe te spelen

Hoe Spooky Stairs spelen

Setup

Plaats het speelbord in het midden van de tafel. Elke speler kiest een kleur. Ze plaatsen het speelstuk van hun kleur op het startveld en leggen een schijf van dezelfde kleur voor zich om hun kleur aan te geven. De jongste speler mag eerst.

Het spel spelen

Een speler begint zijn beurt met het gooien van de dobbelsteen. Als de speler een getal gooit, verplaatst hij zijn speelstuk het corresponderende aantal velden naar voren op het speelbord.

De groene speler heeft een twee gegooid en zet zijn speelfiguur twee stappen vooruit.

Als een speler een spook gooit, plaatst de speler een spookfiguur op een van de speelstukken. Als het spook eenmaal op een speelstuk is geplaatst, mag het spook voor de rest van het spel niet meer worden omgedraaid om te zien welk speelstuk eronder zit. Als een speelstuk is bedekt met een spook, verplaatst de speler voor de rest van het spel het spook naar voren waarvan hij denkt dat zijn speelstuk eronder zit.

Een van de spelers heeft een spooksymbool gegooid en kiest ervoor om het spook bovenop het groene speelfiguur te plaatsen.

Als alle figuren een spook hebben, kan de speler met elk spooksymbool dat hij gooit de posities van twee spoken verwisselen. Als je het spel met de geavanceerde regels speelt, kan een speler die een spooksymbool gooit ervoor kiezen om de kleurenschijven van twee spelers te verwisselen, waardoor het speelfiguur van elke speler verandert.

Zie ook: Memoir '44 bordspelbespreking en spelregels

Op alle spelersstukken is een spook geplaatst. Omdat er nog een spook is gerold, kan de speler de positie van twee spoken verwisselen of de gekleurde fiches van twee spelers verwisselen als de geavanceerde regels worden gebruikt.

Einde van het spel

Het spel eindigt als een van de spoken/speelstukken de bovenste trede bereikt (hoeft niet precies geteld te worden). Als er een spook boven het stuk zit, wordt het spook verwijderd om te laten zien welk stuk als eerste de finish heeft bereikt. Degene die het stuk controleert dat als eerste de finish heeft bereikt, wint het spel.

Een spook heeft het finishveld bereikt. Onder het spook zat het gele speelfiguur, dus de gele speler wint het spel.

Mijn gedachten over Spooky Stairs

Voordat ik begin met het bespreken van mijn gedachten over Spooky Stairs, wil ik er nogmaals op wijzen dat ik Spooky Stairs niet met jongere kinderen heb gespeeld. Aangezien de doelgroep van het spel gezinnen met jonge kinderen zijn, is Spooky Stairs niet gemaakt met een volwassen publiek in gedachten. Als jouw groep binnen de doelgroep valt, zul je dus veel meer plezier aan het spel beleven dan mijn groep deed.

In de kern is Spooky Stairs een rol- en bewegingsspel. Je gooit met de dobbelsteen en verplaatst het corresponderende aantal velden. Als dit alles was wat Spooky Stairs had, zou het spel niet verschillen van de honderden tot duizenden andere rol- en bewegingsspellen voor kinderen die zijn uitgebracht. Het enige unieke mechanisme in Spooky Stairs is het idee om een geheugenspel te mixen met het rol- en bewegingsmechanisme. Tenzij er eenAls je echt geluk hebt, wordt het speelstuk van elke speler op een bepaald moment bedekt door een spook. Aangezien je niet onder het spookfiguur kunt kijken, moet je voor de rest van het spel onthouden welk spook je personage verbergt. Hoewel dit de rol- en bewegingsmechanica van het spel niet drastisch verandert, is de formule goed genoeg aangepast om het spel anders te laten aanvoelen dan de typische rol- en bewegingsmechanica.spel.

Hoewel Spooky Stairs me niet echt aansprak, snap ik nog steeds waarom Spooky Stairs het Kinderspiel Des Jahres heeft gewonnen. De Spiel Des Jahres-stemmers kiezen over het algemeen graag spellen die makkelijk te spelen zijn en tegelijkertijd iets origineels doen. Spooky Stairs voldoet aan beide kwaliteiten. Het spel is echt heel makkelijk en kan in een paar minuten worden geleerd. Spooky Stairs is zo toegankelijk dat kinderen vanBijna elke leeftijd zou het spel moeten kunnen spelen. Ik zie jongere kinderen echt genieten van het spel vanwege het leuke thema, de toegankelijkheid en de korte lengte.

Het andere waar het spel echt lof voor verdient, zijn de onderdelen. Het spel heeft een schattig thema en de onderdelen ondersteunen het thema goed. Ik ben dol op de houten onderdelen van het spel, vooral de schattige spookjes. Het spel is heel slim met hoe het magneten gebruikt om de speelstukken onder de spookjes te verbergen. Het speelbord is stevig en het artwork is heel goed. Er is echtniets te klagen wat betreft de onderdelen.

Zie ook: LCR Wild Dice Game: spelregels en instructies

Hoewel ik me kan voorstellen dat Spooky Stairs heel goed werkt voor jonge kinderen en hun ouders, zie ik het spel gewoon niet werken voor oudere kinderen en volwassenen. Spooky Stairs is gewoon te makkelijk voor oudere spelers, waardoor het spel behoorlijk saai wordt. Tenzij je niet oplet, een verschrikkelijk geheugen hebt of zo dronken/ high bent dat je niet meer helder kunt denken, zie ik niet dat mensen veel moeite hebben met het onthouden vanAangezien het geheugenmechanisme het enige is dat Spooky Stairs onderscheidt van elk ander rol- en bewegingsspel, speelt Spooky Stairs als elk ander rol- en bewegingsspel omdat het geheugenaspect zo gemakkelijk is.

Omdat het geheugenmechanisme niet echt een rol speelt, vertrouwt Spooky Stairs bijna volledig op geluk. Als alle spelers zich kunnen herinneren waar hun speelstenen zich bevinden, wint de speler die het beste gooit het spel. Als je met de dobbelsteen gooit, wil je een hoog getal gooien of een spooksymbool. Als je als eerste aan de beurt bent, wil je een hoog getal gooien zodat je sneller bij de finish bent. Als je als eerste aan de beurt bent, wil je een hoog getal gooien zodat je sneller bij de finish bent.Als je niet op de eerste plaats staat, wil je waarschijnlijk een spook gooien zodat je je stuk kunt ruilen met het stuk dat op de eerste plaats staat. Buiten het feit dat mensen vergeten welk stuk van hen is, zou de gelukkigste speler Spooky Stairs elke keer moeten winnen.

Als je het spel uitsluitend met volwassenen of oudere kinderen speelt, zul je de geavanceerde regels willen gebruiken als je ook maar enige uitdaging wilt. In principe dwingen de geavanceerde regels je om te onthouden wie alle vier de geesten bestuurt, omdat de geavanceerde regels spelers toestaan om de kleuren van spelers te verwisselen, wat sommige spelers in de war kan brengen. Als je echter tijdens het hele spel opletAls je niet op de eerste plaats staat, zul je kleuren willen ruilen met de speler die op de eerste plaats staat of je zult twee stukken van de andere spelers willen ruilen om te proberen ze in verwarring te brengen. Hoewel dit het spel een beetje uitdagender maakt, denk ik niet dat het veel doet om de moeilijkheidsproblemen met het spel op te lossen.

De laatste klacht die ik heb over Spooky Stairs is de lengte. Hoewel de korte lengte goed is voor jongere kinderen die geen langere spellen kunnen spelen, is het veel te kort. Persoonlijk zie ik het spel meestal vijf tot tien minuten duren. De korte lengte maakt het spel nog makkelijker voor volwassenen en zorgt er alleen maar voor dat geluk nog meer gaat overheersen, omdat je heel weinig tijd hebt om een slechte worp goed te maken. Hoewel ikhet spel niet veel langer zou hebben gemaakt, denk ik dat het spel wel vijf of tien minuten langer had kunnen zijn.

Moet je Spooky Stairs kopen?

Als je kijkt naar de beoordeling die ik aan Spooky Stairs heb gegeven, denk je waarschijnlijk dat ik Spooky Stairs een slecht spel vind. Dat is niet helemaal juist. Als spel voor volwassenen/oudere kinderen is Spooky Stairs geen goed spel. Het is veel te gemakkelijk om te onthouden welk stuk van jou is, waardoor het geheugenaspect uit het spel verdwijnt. Het spel is dan gedwongen om volledig op geluk te vertrouwen. Spooky Stairs is niet gemaaktVoor de doelgroep van jonge kinderen en hun ouders vind ik Spooky Stairs eigenlijk best een goed spel. Het spel doet iets unieks met het algemene rol- en beweegspel en het spel heeft een aantal erg leuke onderdelen. Toen ik het spel beoordeelde, moest ik het wel beoordelen voor volwassenen, omdat ik het met hen heb gespeeld. Als je jongere kinderen hebt, is het spelzou waarschijnlijk aanzienlijk hoger gewaardeerd worden.

Als je geen jonge kinderen hebt, zie ik je niet echt genieten van Spooky Stairs. Als je echter jonge kinderen hebt en denkt dat ze het spookthema leuk zullen vinden, denk ik dat je heel wat plezier aan Spooky Stairs kunt beleven.

Als je Spooky Stairs wilt kopen, kun je het online vinden: Amazon, eBay

Kenneth Moore

Kenneth Moore is een gepassioneerde blogger met een diepe liefde voor alles wat met gaming en entertainment te maken heeft. Met een bachelordiploma in Schone Kunsten heeft Kenneth jarenlang zijn creatieve kant verkend, waarbij hij zich bezighield met alles, van schilderen tot knutselen. Zijn ware passie is echter altijd gamen geweest. Van de nieuwste videogames tot klassieke bordspellen, Kenneth leert graag alles over alle soorten games. Hij creëerde zijn blog om zijn kennis te delen en inzichtelijke recensies te geven aan andere enthousiastelingen en informele spelers. Als hij niet aan het gamen is of erover schrijft, is Kenneth te vinden in zijn kunststudio, waar hij graag media mixt en experimenteert met nieuwe technieken. Hij is ook een fervent reiziger en ontdekt elke kans die hij krijgt nieuwe bestemmingen.