Hoewel Aggravation oorspronkelijk in 1962 werd gemaakt door het bedrijf Co-5, dankt het veel van zijn inspiratie aan het oude Indiase spel Pachisi/Parcheesi dat honderden tot duizenden jaren geleden werd gemaakt. Pachisi heeft zelfs veel andere bordspellen geïnspireerd, waaronder Ludo, Sorry en Trouble. Omdat ik Parcheesi een tijdje geleden heb gespeeld, kan ik niet zeggen dat ik hoge verwachtingen had van Aggravation.Hoewel Parcheesi een behoorlijk spel was, is het eigenlijk een heel doorsnee rol- en zetspel. Hoewel Aggravation een eenvoudig rol- en zetspel is, is er niet genoeg aan het spel om het interessant te houden.

Hoe Mens-Erger-Je-Niet spelen

Setup

• Elke speler kiest een kleur en neemt alle vier de knikkers van die kleur. Ze plaatsen hun knikkers in de basis die overeenkomt met hun kleur.
• Alle spelers nemen een dobbelsteen en gooien ermee. De speler met de hoogste worp mag het spel beginnen.

Het spel spelen

Een speler begint zijn beurt met het gooien van een dobbelsteen. Om een speelstuk van zijn basis te verwijderen, moet een speler een één of een zes gooien. Als een speler een knikker van zijn basis verwijdert, plaatst hij deze op zijn startveld.

Deze speler heeft een één gegooid en heeft dus één van de knikkers uit zijn basis verwijderd.

Zodra een speler een knikker uit zijn basis heeft, kan hij een willekeurig getal gebruiken om deze met de klok mee over het speelbord te bewegen. Tijdens het bewegen over het speelbord kan een speler geen knikker naar hetzelfde veld of langs een andere knikker bewegen.

De gele speler heeft een vier gegooid, dus heeft hij een van zijn knikkers vier plaatsen van zijn startveld verplaatst.

Als een speler zijn knikker op een vakje zet dat bezet is door een knikker van een andere speler, stuurt de speler de knikker van de andere speler terug naar zijn basis.

De groene speler heeft een drie gegooid waarmee hij de groene knikker kan verplaatsen naar het veld waar de witte knikker ligt. Hierdoor wordt de witte knikker teruggestuurd naar het honk van de witte speler.

Als een speler een zes gooit en deze kan gebruiken, mag hij nog een beurt doen.

Snelkoppelingen

Als een speler op een van de zes snelkoppelingsvelden in de hoek komt, heeft hij de mogelijkheid om de snelkoppelingsvelden te gebruiken om over het speelbord te bewegen. Als een knikker een beurt begint op een snelkoppelingsveld, kan de speler het gegooide nummer gebruiken om de knikker met de klok mee over de snelkoppelingsvelden te bewegen. Als een speler het snelkoppelingsgat bereikt voordat hij thuis is, kan hij de resterende velden gebruiken om van de snelkoppeling af te gaan.naar hun huis.

Deze groene knikker ligt op een shortcut-veld. De groene speler kan toekomstige worpen gebruiken om deze knikker tussen de shortcut-velden te verplaatsen.

Spelers kunnen er ook voor kiezen om de super-snelkoppeling te gebruiken. Als een speler op het middengat kan landen door precies te tellen, kunnen ze hun knikker in het middengat plaatsen. Als een speler een knikker in het middengat heeft, kunnen ze een één gebruiken om de knikker van het middengat naar een van de snelkoppelingsgaten te verplaatsen.

De blauwe speler heeft één van zijn knikkers naar het super-snelkoppelingsveld verplaatst. Als de blauwe speler één gooit, kan hij zijn knikker naar één van de snelkoppelingsvelden verplaatsen.

Einde van het spel

De eerste speler die alle vier de knikkers in zijn huis heeft, wint.

De groene speler heeft alle vier zijn knikkers thuis gekregen en heeft dus het spel gewonnen.

Teamvarianten

In het partnerspel vormen de spelers een partnerschap met de speler wiens huis zich aan de andere kant van het bord bevindt. Tijdens het partnerspel kunnen de spelers langs de knikkers van hun partner bewegen, maar niet langs hun eigen knikkers. Als ze op een veld komen dat bezet is door hun partner, sturen ze de knikker van die speler terug naar hun basis. Als een van de twee spelers al zijn knikkers in zijn huis heeft, wordt zijn worp gebruikt om te bewegen.Als beide spelers al hun knikkers op hun eigen plek hebben, winnen ze het spel.

In het teamspel verdelen de spelers zich in teams van drie. De teamleden wisselen van plaats op het speelbord. Het teamspel volgt dezelfde regels als het partnerspel. Als een speler al zijn knikkers in zijn huis heeft gekregen, gooit hij voor zijn teamgenoten. Voordat de speler gooit, moet hij echter aangeven welke speler zijn dobbelsteenworp gaat gebruiken. Als alle drie de spelers alle knikkers in hun huis hebben gekregen, wordt de dobbelsteen voor hun teamgenoten gegooid.van hun knikkers naar huis, wint het team het spel.

Mijn gedachten over verergering

Mens-Erger-Je-Niet maakt samen met de spellen die ik al heb genoemd en een flink aantal andere spellen deel uit van een groep spellen die veel van hun inspiratie te danken hebben aan Pachisi. In principe zijn al deze spellen de definitie van een algemeen rol-en-beweeg-spel. Spelers gooien om beurten met de dobbelstenen en verplaatsen hun speelstukken over het bord. Het uiteindelijke doel is om al je speelstukken terug naar je thuis te krijgen. Als jeAls je op een speelstuk van een andere speler terechtkomt, kun je het terugsturen naar de basis en moet het speelstuk opnieuw over het bord worden verplaatst. Het grootste verschil tussen de spellen zit in de vorm van de beweging (aantal dobbelstenen of kaarten) en de grootte en vorm van het speelbord. Er zijn nog enkele andere kleine verschillen, maar voor het grootste deel spelen al deze spellen in principe hetzelfde. Als jeooit een van deze andere spellen hebt gespeeld, heb je al een goed idee van wat je kunt verwachten van Aggravation.

Aangezien ik Parcheesi al heb besproken, ga ik niet veel tijd besteden aan het bespreken van de mechanieken die al deze spellen met elkaar gemeen hebben. Voor het grootste deel spelen ze als zeer algemene rol- en bewegingsspellen. Aggravation is eenvoudig en rechttoe rechtaan, waardoor het spel het goed zal doen bij jongere kinderen en mensen die niet veel bordspellen spelen. De rol- en bewegingsmechanieken vertrouwen sterk opEr kunnen enkele beslissingen in het spel zijn (meestal vrij voor de hand liggend) maar je lot wordt bepaald door hoe goed je de dobbelsteen gooit. Als je slecht gooit (zoals ik deed) heb je geen kans om het spel te winnen.

In plaats daarvan wil ik het hebben over wat uniek is in Aggravation. Het belangrijkste unieke mechanisme in Aggravation zijn de shortcuts. Als een speler op een van de shortcut-velden komt, kan hij toekomstige worpen gebruiken om tussen de shortcut-velden te bewegen en zo de meeste velden op het bord te omzeilen. Ik vind het idee van de shortcuts om een paar redenen erg leuk.

De belangrijkste reden waarom ik de sneltoetsen zo leuk vind, is dat ze het spel een stuk sneller maken. Het duurt een heleboel beurten om een stuk over het hele bord te verplaatsen. Je kunt een paar velden verwijderd zijn van de veilige situatie en dan kan een andere speler je stuk slaan, waardoor je het hele bord opnieuw moet doorlopen. Een van de grootste problemen die ik had met Parcheesi is het feit dat het spel veel te lang duurde om het te spelen.lang. Mens-Erger-Je-Niet is een stuk korter dan Parcheesi, gedeeltelijk door de shortcuts. Hoewel je een klein risico neemt door de shortcuts te gebruiken (omdat andere spelers ze waarschijnlijk ook zullen gebruiken, wat het makkelijker maakt om je stukken te slaan) is het voordeel het meer dan waard. Door de shortcuts te gebruiken kun je een stuk binnen een paar beurten van je start naar je thuis krijgen.

De andere reden waarom ik de snelkoppelingen leuk vind, is dat ze meer beslissingen aan het spel toevoegen. Met de normale snelkoppelingen denk ik dat het risico de beloning meer dan waard is. Desalniettemin waardeer ik het dat het spel spelers wat meer keuzes geeft. De interessantere snelkoppeling is de supersnelkoppeling. De supersnelkoppeling werkt als de normale snelkoppelingen, behalve dat het meer risico en beloning heeft. Je kunt naar het middelste veld bewegenAls je een getal gooit dat je precies op het veld plaatst, dan hoef je alleen maar een één te gooien om naar een andere snelkoppeling op het bord te gaan. Met de supersnelkoppeling kun je een stuk heel snel terugbrengen naar je thuisbasis. Je neemt echter wel een behoorlijk risico. Omdat er maar één veld in het midden is, kan een andere speler gemakkelijk jouw stuk slaan en het terugsturen naar je basis. Eris ook het feit dat je een één moet gooien om je speelfiguur van het veld te verplaatsen, wat een tijdje kan duren en je speelfiguur kwetsbaar maakt om geslagen te worden.

Hoewel ik de sneltoetsen leuk vond, is er niet echt iets anders in Aggravation dat het onderscheidt van alle andere vergelijkbare rol- en bewegingsspellen. Dit is een van de gebieden waar ik Parcheesi prefereerde. Hoewel ik het leuk vind dat Aggravation gestroomlijnder en korter is, zijn er niet zoveel beslissingen te nemen als in Parchessi. Parcheesi is ook niet erg strategisch, maar het geeft spelers de mogelijkheid omIn Parcheesi voelde het alsof je meer controle had over je lot.

Wat betreft de componenten kan ik eigenlijk alleen iets zeggen over de versie van het spel uit 1965 die ik gespeeld heb. In principe wordt elke versie van Aggravation geleverd met dobbelstenen, knikkers en het speelbord. Hoewel sommige versies beter zullen zijn dan andere, zijn de componenten voor het grootste deel vrij basic. Het artwork is vrij algemeen. Het speelbord is een basisspelbord uit de jaren 1960/1970. De componenten dienen hun eigenlijke doel.doel, maar ik zou ze ook niet als erg boeiend beschouwen.

Moet je Aggravation kopen?

Pachisi, de inspiratiebron voor Mens-Erger-Je-Niet, heeft door de jaren heen veel rol- en zetspellen geïnspireerd. Het is dan ook geen verrassing dat Mens-Erger-Je-Niet veel gemeen heeft met alle andere soortgelijke spellen die door Pachisi zijn geïnspireerd. In de kern is het een heel eenvoudig rol- en zetspel. Je gooit de dobbelstenen in de hoop al je stukken eerder thuis te krijgen dan de andere spelers. Je kunt ook de stukken van de andere spelersHet enige unieke mechanisme dat Aggravation heeft zijn de snelkoppelingsvelden. De snelkoppelingsvelden zijn een leuke toevoeging omdat ze het spel versnellen terwijl ze ook wat beslissingen aan het spel toevoegen. Behalve de snelkoppelingsvelden heeft Aggravation echter niet echt iets nieuws dat je niet in de vele andere Pachisi-achtige spellen kunt vinden.

Als je al een van de andere Pachisi stijl spellen hebt gespeeld, zou je al een goed idee moeten hebben of je Aggravation leuk zou vinden. Als je niet echt geeft om de sneltoetsen is er geen reden om Aggravation te kopen in plaats van een van de andere spellen. Anders zal je beslissing waarschijnlijk afhangen van hoeveel je van rol- en bewegingsspellen houdt. Als je van eenvoudige rol- en bewegingsspellen houdt, zul jewaarschijnlijk genieten van Aggravation, anders zou ik aanraden het te laten liggen.

Als je Aggravation wilt kopen, kun je het online vinden: Amazon, eBay