Ένα άτομο έχει πεθάνει κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες. Σας έχουν δοθεί πολύ λίγες πληροφορίες σχετικά με την υπόθεση. Μπορείτε εσείς μαζί με μια ομάδα φίλων και συγγενών σας να λύσετε το μυστήριο χρησιμοποιώντας μόνο ερωτήσεις τύπου ναι ή όχι; Αυτή είναι η υπόθεση πίσω από τις Μαύρες Ιστορίες, μια σειρά από πενήντα μυστήρια με λύσεις που μπορεί να μην είναι τόσο προφανείς όσο φαίνονται αρχικά. Ενώ μπορείτε να συζητήσετε ανΤο Black Stories είναι στην πραγματικότητα ένα παιχνίδι, είναι μια αρκετά ικανοποιητική εμπειρία.

Πώς να παίξετε Black Stories

Ένας παίκτης επιλέγεται ως κύριος του γρίφου, ενώ οι υπόλοιποι παίκτες θα είναι οι μαντέψουν.

Κάθε μυστήριο ξεκινά με τον αινιγματάρχη να διαβάζει το μπροστινό μέρος της κάρτας στους υπόλοιπους παίκτες. Το μπροστινό μέρος της κάρτας θέτει την υπόθεση του μυστηρίου. Στη συνέχεια, ο αινιγματάρχης διαβάζει το πίσω μέρος της κάρτας στον εαυτό του, προκειμένου να εξοικειωθεί με την υπόλοιπη ιστορία. Στη συνέχεια ξεκινά το παιχνίδι.

Όλοι οι παίκτες, εκτός από τον γρίφο, πρέπει να συνεργαστούν για να προσπαθήσουν να λύσουν το μυστήριο. Οι παίκτες κάνουν ερωτήσεις με ναι ή όχι προκειμένου να μάθουν περισσότερες πληροφορίες για τις συνθήκες που περιβάλλουν το μυστήριο. Αν οι παίκτες κάνουν ερωτήσεις που δεν μπορούν να απαντηθούν με ναι ή όχι, πρέπει να επαναδιατυπώσουν την ερώτησή τους. Αν οι παίκτες κάνουν μια ερώτηση χρησιμοποιώντας μια λανθασμένη υπόθεση, ο γρίφοςmaster θα πρέπει να τους πει ότι η ερώτησή τους βασίζεται σε λανθασμένη υπόθεση. Τέλος, αν οι παίκτες κάνουν άσχετες ερωτήσεις ή πηγαίνουν σε λάθος κατεύθυνση, ο master αινιγμάτων μπορεί να βοηθήσει τους παίκτες να επιστρέψουν στο σωστό δρόμο.

Μόλις οι παίκτες λύσουν το μυστήριο, ο αρχηγός του γρίφου διαβάζει το πίσω μέρος της κάρτας, ώστε οι παίκτες να ακούσουν ολόκληρη την ιστορία. Αν παιχτεί άλλος γύρος, ένας νέος παίκτης αναλαμβάνει το ρόλο του αρχηγού του γρίφου.

Οι σκέψεις μου για τις μαύρες ιστορίες

Για να μπω κατευθείαν στο θέμα, θεωρώ αμφισβητήσιμο το κατά πόσο οι Μαύρες Ιστορίες θα πρέπει να θεωρούνται καν "παιχνίδι". Γενικά τα παιχνίδια βασίζονται στο ότι οι παίκτες είτε ανταγωνίζονται ο ένας τον άλλον είτε συνεργάζονται προκειμένου να επιτύχουν κάποιο στόχο, ο οποίος οδηγεί στο να κερδίσουν ή να χάσουν οι παίκτες το παιχνίδι. Το θέμα με τις Μαύρες Ιστορίες είναι ότι δεν υπάρχει κανένα από τα παραδοσιακά στοιχεία ενός παιχνιδιού. Δεν μπορείς να κερδίσεις ή να χάσειςBlack Stories. Εκτός από την επίλυση του μυστηρίου, δεν υπάρχει κανένας στόχος στο παιχνίδι. Μπορείτε να λύσετε ένα μυστήριο γρήγορα, αλλά δεν υπάρχουν ανταμοιβές για να το κάνετε. Το Black Stories έχει πραγματικά μόνο έναν μηχανισμό: να κάνετε ερωτήσεις με ναι ή όχι. Αντί να αποκαλέσετε το Black Stories παιχνίδι, νομίζω ότι ο καταλληλότερος όρος θα ήταν μάλλον να το αποκαλέσετε δραστηριότητα.

Για πολλούς ανθρώπους η ιδέα ότι το Black Stories είναι περισσότερο μια δραστηριότητα παρά ένα παιχνίδι θα τους απωθήσει. Γενικά δεν είμαι μεγάλος οπαδός των παιχνιδιών που είναι ως επί το πλείστον απλά δραστηριότητες, αλλά το Black Stories εξακολουθεί να είναι αρκετά καλό παρά την έλλειψη πραγματικών μηχανισμών παιχνιδιού. Νομίζω ότι το Black Stories πετυχαίνει επειδή ο μοναδικός μηχανισμός στο παιχνίδι λειτουργεί πραγματικά αρκετά καλά. Δεν θα σκεφτόσασταν ότι ένα ολόκληρο παιχνίδι που βασίζεται στογύρω από τις ερωτήσεις ναι ή όχι θα ήταν πολύ καλό, αλλά στην πραγματικότητα λειτουργεί αρκετά καλά για κάποιο λόγο.

Νομίζω ότι το Black Stories πετυχαίνει επειδή είναι πραγματικά διασκεδαστικό να προσπαθείς να λύσεις τα μυστήρια που παρουσιάζει το παιχνίδι. Κάθε κάρτα σου δίνει πολύ λίγες πληροφορίες για να ξεκινήσεις το κάθε μυστήριο. Βασικά, μαθαίνεις ότι ένα άτομο έχει πεθάνει (στις περισσότερες περιπτώσεις) μαζί με ένα μικρό στοιχείο για να ξεκινήσεις προς τη σωστή κατεύθυνση. Στην αρχή θα σκεφτόσουν ότι θα ήταν αδύνατο να λύσεις αυτά τα μυστήρια με τόσολίγες πληροφορίες, αλλά σύντομα ανακαλύπτετε ότι με μερικές έξυπνες ερωτήσεις μπορείτε να μάθετε νέες πληροφορίες πολύ γρήγορα με μια απλή ερώτηση ναι ή όχι. Το καλύτερο μέρος του παιχνιδιού είναι όταν οι παίκτες αρχίζουν σιγά-σιγά να ξετυλίγουν το μυστήριο. Αν και δεν υπάρχει πραγματικά μεγάλος στόχος στο παιχνίδι, το βρήκα αρκετά ικανοποιητικό να λύνω τα μυστήρια του παιχνιδιού.

Όσον αφορά τα μυστήρια, είναι λίγο χτυπημένα ή άστοχα. Δίνω πολλά εύσημα στο παιχνίδι για μερικά από τα μυστήρια, αφού πραγματικά σε κάνουν να σκεφτείς. Τα καλά μυστήρια θα σε κρατήσουν σε αμηχανία μέχρι να ανακαλύψεις μια πληροφορία-κλειδί που θα ανοίξει ολόκληρο το μυστήριο. Μερικά από τα μυστήρια μπορεί να είναι κάπως έξω από τα νερά τους, αλλά οι καλύτερες υποθέσεις είναι πραγματικά δημιουργικές και πηγαίνουν προς κατευθύνσεις που θαδεν θα το περίμενε κανείς.

Το πρόβλημα είναι ότι ενώ τα μισά από τα μυστήρια είναι αρκετά καλά, τα άλλα μισά είναι είτε πάρα πολύ εύκολα είτε απλά δεν είναι τόσο ενδιαφέροντα. Μερικά από τα μυστήρια που καταλήξαμε να παίξουμε ήταν τόσο απλά που πιθανόν να μαντέψαμε την απάντηση μέσα σε πέντε με δέκα ερωτήσεις. Μερικά από τα άλλα μυστήρια είναι "παραμύθια" που πιθανόν να έχετε ακούσει κάποια στιγμή. Για παράδειγμα μία από τις κάρτεςπου καταλήξαμε να χρησιμοποιήσουμε ήταν στην πραγματικότητα μια ιστορία που δοκιμάστηκε από τους Mythbusters. Για αυτά τα μυστήρια, αν κάποιος είναι εξοικειωμένος με την ιστορία, μάλλον θα πρέπει να αποσυρθεί από τον γύρο.

Ένα πράγμα που μου άρεσε στις Μαύρες Ιστορίες, το οποίο δημιουργεί επίσης κάποια προβλήματα, είναι το γεγονός ότι το παιχνίδι δεν έχει πραγματικά κανόνες. Εκτός από το ότι μπορείτε να κάνετε μόνο ερωτήσεις με ναι ή όχι, μπορείτε βασικά να παίξετε το παιχνίδι όπως θέλετε. Τα θετικά του ότι έχει πολύ λίγους μηχανισμούς είναι το γεγονός ότι το παιχνίδι είναι πολύ εύκολο να το πάρεις και να το παίξεις. Απλά κάνε ερωτήσεις και προσπάθησε να λύσεις το μυστήριο. Σε περίπουένα λεπτό ο καθένας μπορεί να πάρει και να παίξει το παιχνίδι. Αυτό σημαίνει ότι το παιχνίδι μπορεί να λειτουργήσει καλά σε ένα πάρτι ή με άτομα που δεν παίζουν πολλά επιτραπέζια/χαρτοπαιχνίδια.

Το πρόβλημα με την έλλειψη κανόνων όμως είναι ότι το παιχνίδι εξαρτάται πραγματικά από το πώς θέλει να το χειριστεί ο γρίφος. Ο γρίφος μπορεί είτε να είναι επιεικής με τις ενδείξεις είτε να αφήσει τους παίκτες να αναρωτιούνται άσκοπα καθώς δεν σημειώνουν καμία πρόοδο προς την επίλυση του μυστηρίου. Προσωπικά πιστεύω ότι ο γρίφος πρέπει να βρίσκεται κάπου στη μέση. Αν ο γρίφος δίνει πάρα πολλές ενδείξεις, οτο παιχνίδι δεν είναι πολύ διασκεδαστικό, καθώς είναι πάρα πολύ εύκολο να λυθεί το μυστήριο. Αν ο γρίφος είναι πολύ αυστηρός όμως οι παίκτες θα απογοητευτούν καθώς θα πηγαίνουν προς κατευθύνσεις που δεν τους φέρνουν πιο κοντά στην επίλυση του μυστηρίου. Οι γρίφοι πρέπει να αφήνουν τους παίκτες να παλεύουν για λίγο πριν αρχίσουν να τους δίνουν κάποια μικρά στοιχεία για να τους δείξουν τη σωστή κατεύθυνση. Ο γρίφος πρέπει επίσης να ξέρει πότε νανα πούμε ότι οι παίκτες είναι αρκετά κοντά, αφού οι παίκτες είναι απίθανο να καταλάβουν όλες τις μικρές λεπτομέρειες ορισμένων περιπτώσεων.

Το γεγονός ότι οι περισσότερες από τις ιστορίες ασχολούνται με φόνο/θάνατο θα πρέπει να είναι ένας καλός δείκτης, αλλά θα ήθελα να επισημάνω ότι οι Μαύρες Ιστορίες δεν πρόκειται να είναι για όλους. Μερικές από τις ιστορίες μπορεί να είναι κάπως σκοτεινές / ενοχλητικές / μακάβριες και δεν θα απευθύνονται σε όλους. Δεν θα έλεγα ότι κάποια από τις ιστορίες είναι τόσο τρομερή, αλλά δεν θα συνιστούσα να παίξετε το παιχνίδι με παιδιά, καθώς είναι περισσότερο για εφήβους / ενήλικες.παιχνίδι. Δεν θα έλεγα ότι οι ιστορίες είναι πολύ χειρότερες από την τυπική σας ιστορία μυστηρίου δολοφονίας, αλλά αν η ιδέα του να ανακαλύψετε πώς δολοφονήθηκε/σκοτώθηκε ένα άτομο σας απωθεί, το παιχνίδι μάλλον δεν θα είναι για εσάς.

Εκτός από το ότι είναι αμφισβητήσιμο αν οι Μαύρες Ιστορίες είναι καν παιχνίδι, το μεγαλύτερο πρόβλημα με το παιχνίδι είναι το γεγονός ότι δεν υπάρχει σχεδόν καμία αξία επανάληψης στο παιχνίδι. Το παιχνίδι περιλαμβάνει 50 κάρτες που θα διαρκέσουν ένα αξιοπρεπές χρονικό διάστημα. Το πρόβλημα είναι ότι μόλις παίξετε όλες τις κάρτες το παιχνίδι χάνει σχεδόν όλη την αξία επανάληψης. Ενώ μπορεί να ξεχάσετε τις λύσεις σε μερικά από τα μυστήριααυτό είναι απίθανο για τα περισσότερα από αυτά, αφού οι λύσεις σε αρκετά από τα μυστήρια είναι αξιομνημόνευτες. Εκτός αν περιμένετε πολύ καιρό πριν χρησιμοποιήσετε ξανά τις ίδιες κάρτες, δεν νομίζω ότι θα ήταν τόσο ευχάριστο να χρησιμοποιήσετε τις ίδιες κάρτες για δεύτερη φορά. Τα καλά νέα είναι ότι το παιχνίδι δεν είναι τόσο ακριβό και υπάρχουν πολλές διαφορετικές εκδόσεις του παιχνιδιού (πάνω από 20 διαφορετικές εκδόσεις, αν και οι περισσότερες δεν είναι σεΑγγλικά).

Πρέπει να αγοράσετε μαύρες ιστορίες;

Το Black Stories είναι ένα ενδιαφέρον "παιχνίδι." Δεν υπάρχουν πραγματικά πολλά στο Black Stories καθώς το παιχνίδι έχει μόνο έναν μηχανισμό. Βασικά οι παίκτες κάνουν ένα σωρό ερωτήσεις ναι ή όχι προκειμένου να λύσουν ένα μυστήριο. Παρά την έλλειψη πραγματικού gameplay μου άρεσε αρκετά το Black Stories. Ενώ μερικά από τα μυστήρια δεν είναι τόσο σπουδαία, μερικά από τα μυστήρια είναι αρκετά ενδιαφέροντα και έχουν μια ανατροπή που δεν βλέπειςΤο πρόβλημα όμως είναι ότι το παιχνίδι έχει μικρή αξία επανάληψης, αφού μόλις τελειώσετε όλες τις κάρτες δεν υπάρχει ιδιαίτερος λόγος να ξαναδείτε τις κάρτες για δεύτερη φορά.

Αν δεν σας αρέσει πραγματικά η ιδέα ενός παιχνιδιού που βασίζεται μόνο σε ερωτήσεις με ναι ή όχι, το Black Stories μάλλον δεν θα είναι για εσάς. Αν ούτε το θέμα σας αρέσει, θα απέφευγα το παιχνίδι. Αν η ιδέα της επίλυσης κάποιων ενδιαφέρουσων μυστηρίων σας ιντριγκάρει, όμως, νομίζω ότι θα μπορούσατε να απολαύσετε αρκετά το Black Stories.

Αν θέλετε να αγοράσετε τις Μαύρες ιστορίες μπορείτε να τις βρείτε online: Αγοράστε τις Μαύρες ιστορίες στο Amazon, Dark Stories 2 στο Amazon, Dark Stories Real Crime Edition στο Amazon, eBay