मूलतः 1970 मध्ये मुलांचा बोर्ड गेम Buckaroo! तेव्हापासून छापण्यात आले आहे. गेल्या काही वर्षांत हा खेळ अली बाबा, क्रेझी कॅमल आणि कांगारू गेम यासह अनेक नावांनीही गेला आहे. बकरू असताना! एक अतिशय लोकप्रिय मुलांचा खेळ आहे जो मी लहान असताना खेळला नाही. माझ्या लहानपणापासून या खेळाच्या कोणत्याही आवडत्या आठवणी नसल्यामुळे मी असे म्हणू शकत नाही की माझ्याकडून या खेळाच्या खूप अपेक्षा होत्या. हे फक्त दुसर्‍या सामान्य मुलांच्या निपुणता/स्टॅकिंग गेमसारखे दिसत होते. मी बकरू पाहू शकतो! मुलांसोबत चांगले काम करत आहे परंतु सर्वात लहान मुलांव्यतिरिक्त इतर कोणालाही आकर्षित करण्यासाठी ते पुरेसे नाही.

या खेळाडूने खोगीरात एक भांडे जोडले आहे.

एक तुकडा ठेवल्यानंतर तीनपैकी एक गोष्ट घडेल:

1. जर खेचर बोकड (मागचे पाय बेसपासून वर आले) तर ज्या खेळाडूने शेवटचा आयटम जोडला त्याला गेममधून काढून टाकले जाईल. पाय परत पायावर दाबून आणि शेपटीच्या स्थितीत लॉक करून खेचर रीसेट केले जाते.

   खेचराने बक केले आहे त्यामुळे आयटम खेळणारा शेवटचा खेळाडू गेममधून काढून टाकला जातो.

2. एखादी वस्तू खेचरावरून पडल्यास, आयटम खेळणारा शेवटचा खेळाडू काढून टाकला जातो खेळ पासून.

   एक आयटम खेचरावरून घसरला आहे त्यामुळे आयटम जोडणारा शेवटचा खेळाडू गेममधून काढून टाकला जातो.

3. जर काहीही झाले नाही, तर पुढचा खेळाडू आपली पाळी घेतो.

गेम जिंकणे

खेळाडू दोनपैकी एका मार्गाने गेम जिंकू शकतो:

1. ते शेवटची वस्तू खेचरावर यशस्वीरित्या ठेवतात.

   सर्व आयटम खेचरमध्ये जोडले गेले आहेत त्यामुळे आयटम जोडणारा शेवटचा खेळाडू गेम जिंकतो.

2. इतर सर्व खेळाडूंना गेममधून काढून टाकण्यात आले आहे.

माझे बकारूबद्दलचे विचार!

खेळाचे वय 4+ असल्‍यामुळे हे अगदी स्पष्ट असले पाहिजे, बकारू! लहान मुलांसाठी बनवलेला खेळ आहे. गेम हा तुमच्या मुलांचा मूलभूत कौशल्य/स्टॅकिंग गेम आहे. खेळाडू खेचराच्या मागील बाजूस वस्तू ठेवतात. ते वस्तू अशा प्रकारे ठेवण्याचा प्रयत्न करतात जिथे ते पडणार नाहीतखेचर खेळाडूंनी खेचराच्या घोंगडीवर जास्त दबाव टाकू नये याची काळजी घेणे देखील आवश्यक आहे कारण ते खेचराला चालना देईल ज्यामुळे खेळाडू संपेल. लहान मुलांना खेळ कसा खेळायचा हे समजण्यात कोणतीही अडचण नसावी.

मी बकरू खेळलो नाही! कोणत्याही लहान मुलांसोबत पण मला विश्वास आहे की ते खेळाचा आनंद घेतील. खेळ खेळण्यास सोपा आहे आणि मला वाटते की बर्‍याच मुलांना थीम आवडेल. बहुतेक गेम पाच मिनिटांपेक्षा कमी काळ टिकणारा गेम देखील खूपच लहान आहे. मला फक्त लहान मुलांची काळजी असेल ती म्हणजे खेचर बोकल्यावर ते घाबरतील. मला खेचराची तुलना जॅक-इन-द-बॉक्सशी करायला आवडते. खेचर अचानक बोकू शकते जे काही मुलांना घाबरवू शकते आणि घाबरवू शकते. मुळात जॅक-इन-द-बॉक्समुळे घाबरलेल्या मुलांना बकरूचा हा पैलू कदाचित आवडणार नाही! काही मुले घाबरत असली तरी, मला वाटते की खेचर जेव्हा बोकड घेण्याचा निर्णय घेतो तेव्हा बरीच लहान मुले हसतील.

मला बकरूची सर्वात मोठी समस्या होती! आहे की गेममध्ये इतके काही नाही. मुळात खेळाडू फक्त खेचराच्या घोंगडीवर वस्तूंचे स्टॅकिंग करतात. खेळात एवढेच आहे. खेळातील एकमेव रणनीती म्हणजे खोगीरचे क्षेत्र शोधणे जेथे आपण वस्तू ठेवू शकता आणि खेचर बोकड होऊ नये म्हणून हळूवारपणे खाली ठेवू शकता. खेळात एवढेच आहे. जोपर्यंत एखेळाडू खरोखर बेफिकीर आहे खेळ मुख्यतः नशीब खाली येतो.

रणनीतीचा अभाव निराशाजनक आहे परंतु स्पष्टपणे लहान मुलांसाठी बनवलेल्या खेळाकडून अपेक्षित आहे. गेमप्लेमधूनच मोठी समस्या येते. समस्या अशी आहे की जोपर्यंत तुम्ही अत्यंत निष्काळजी असाल तोपर्यंत खेचराचा बोकड बनवणे कठीण होणार आहे. आम्ही सर्वात सोपी अडचण वापरून प्रथम गेमचा प्रयत्न केला आणि आम्हाला खोगीरवर वस्तू ठेवताना आणि खेचर कधीही बोकत नसतानाही काळजी घ्यावी लागली नाही. ब्लँकेटवर हेतुपुरस्सर ढकलण्यापलिकडे तुम्ही सर्वात सोप्या अडचणीत खेचर बोकड बनवताना मला दिसत नाही. त्यानंतर आम्ही अडचण सर्वोच्च पातळीवर नेली. या स्तरावर खेचर एकदाच बोकले पण बहुतेक वस्तू आधीच खोगीरावर ठेवल्या गेल्यानंतर. खेचर अधूनमधून उच्च अडचण स्तरावर झेपावतो तरीही खेचराला चालना देण्याबद्दल काळजी न करता आयटम ठेवणे खूप सोपे आहे.

तुम्हाला एक सोपा खेळ हवा असेल तर हा कदाचित इतका मोठा असू शकत नाही समस्या. बर्‍याच लोकांसाठी यामुळे गेमला थोडासा त्रास होतो. स्टॅकिंग गेम्स इतके मनोरंजक नसतात जेव्हा कॉन्ट्रॅप्शन ठोठावण्याचा / ट्रिगर करण्याचा धोका नसतो. हे जाणूनबुजून होते की नाही हे मला खरोखरच उत्सुकता आहे. लहान मुलांसाठी हे सोपे करण्यासाठी गेम अशा प्रकारे डिझाइन केलेला मला दिसत आहे कारण शेवटी ते लक्ष्य प्रेक्षक आहेत. त्यांनी का बनवले ते मला माहित नाहीसर्वोच्च अडचण अजूनही खूपच सोपे आहे. दुसरा पर्याय असा आहे की खेचर इतके चांगले डिझाइन केलेले नव्हते त्यामुळे ते ट्रिगर करणे कठीण आहे. मी गेमची 2004 आवृत्ती खेळून संपवली आणि गेमच्या आधीच्या आवृत्त्या ट्रिगर करणे सोपे होते असे वाटते त्यामुळे मला वाटते की हे दोन्हीपैकी काही असू शकते.

कारण हे मिळवणे आश्चर्यकारकपणे कठीण आहे खेचर ते बोकड, बहुतेक गेम वस्तू अशा प्रकारे ठेवण्यासाठी खाली येणार आहेत जिथे ते खेचरावरून पडणार नाहीत. खेचर ज्या वेळेस बोचले त्या बाहेर, खेचरावरून तुकडा पडल्यामुळे इतर सर्व खेळाडू बाहेर पडले. खेचरावर प्रथम वस्तू ठेवणे खरोखर सोपे आहे परंतु एकदा काठीवरील सर्व पेग वापरल्यानंतर ते थोडे कठीण होते. खोगीरावर जास्त जागा नसल्यामुळे समस्या उद्भवते आणि काही वस्तू ज्या तुम्हाला ठेवायच्या आहेत त्या खूपच अवजड आहेत. अशा प्रकारे तुमची जागा संपेल जिथे तुम्ही वस्तू सुरक्षितपणे स्टॅक करू शकता. जोपर्यंत खेळाडू पेग्स वाढवून चांगले काम करत नाहीत, तोपर्यंत तुम्ही अशा ठिकाणी पोहोचू शकाल जिथे तुम्हाला फक्त एकमेकांच्या वर आयटम स्टॅक करावे लागतील. जेव्हा तुम्ही या टप्प्यावर पोहोचता तेव्हा खेळाडूंना आशा करणे आवश्यक आहे की ते भाग्यवान ठरतील की त्यांनी ठेवलेली वस्तू खेचरावरून सरकत नाही.

काही मार्गांनी मला हे आवडते की गेम खेचरावर उपलब्ध जागा मर्यादित करतो. इतर मार्गांनी मला वाटते की ते गेमला खरोखर दुखावते. जागा मर्यादित करण्याबद्दल चांगली गोष्ट म्हणजे हे आहेमुळात एकमेव मेकॅनिक जो गेममध्ये कोणतीही अडचण जोडतो. जर गेमने तुम्हाला आयटम ठेवण्यासाठी भरपूर जागा दिली, तर कोणत्याही खेळाडूला काढून टाकणे जवळजवळ अशक्य होईल. तथापि, समस्या अशी आहे की हे यादृच्छिक प्रकाराचे बनते कारण शेवटी जे खेळाडू जिंकतात त्यांना काढून टाकले जाईल कारण ते दुर्दैवी होते आणि त्यांचे आयटम सरकले होते.

यामुळे टर्न ऑर्डरवर आधीच जास्त अवलंबून राहते. तुम्ही गेममध्ये किती चांगले काम करता यात टर्न ऑर्डर मोठी भूमिका बजावू शकते. ज्या खेळाडूंना खोगीर पूर्णपणे झाकण्याआधी अधिक तुकडे खेळायला मिळतात त्यांना एक फायदा असतो कारण त्यांना त्यांची वस्तू अधिक जोखमीच्या ठिकाणी ठेवावी लागत नाही जिथे ते सरकण्याची अधिक शक्यता असते. टर्न ऑर्डरचे महत्त्वाचे कारण म्हणजे शेवटचा खेळ. काही कारणास्तव डिझायनर्सनी ठरवले की जर सर्व तुकडे खेचरात जोडले गेले तर शेवटचा तुकडा खेळणारा खेळाडू जिंकतो. मला वाटते की गेम संपवण्याचा हा एक भयंकर मार्ग आहे कारण गेममध्ये अजूनही इतर सर्व खेळाडूंनी गडबड केली नाही. मग एक तुकडा खेळणारा शेवटचा खेळाडू हा खेळ आपोआप जिंकू शकतो कारण त्यांना शेवटचा तुकडा ठेवायचा होता? यापैकी बहुतेक खेळ हे सर्व यशस्वीरित्या जोडले गेल्यास खेळाडूंनी तुकडे काढून घेणे सुरू करून खेळ चालू ठेवला. मला हा पर्याय आवडत नसला तरी तो बकरूपेक्षा चांगला आहे! करण्याचा निर्णय घेतला.

मी आधीच याबद्दल काही बोललो आहे पण मी म्हणेन की घटकबकरूसाठी गुणवत्ता! एकूणच सरासरी आहे. मला माहित नाही की खेचर क्वचितच टेकणे हे डिझाइन किंवा यांत्रिकीमधील त्रुटीमुळे होते. या समस्यांव्यतिरिक्त मला वाटते की हेस्ब्रो गेमसाठी घटक वाईट नाहीत. घटक जाड प्लास्टिकचे बनलेले आहेत म्हणून ते विस्तारित खेळाचा सामना करण्यास सक्षम असावेत. घटक देखील माझ्या अपेक्षेपेक्षा अधिक तपशीलवार आहेत. घटक गुणवत्ता विलक्षण नाही परंतु मुलांच्या खेळात तुम्ही खूप वाईट करू शकता.

तुम्ही बकरू विकत घ्यावा का!?

बकरू! अतिशय सामान्य निपुणता/स्टॅकिंग गेमची व्याख्या आहे. जर तुम्ही यापैकी एखादा खेळ आधी खेळला असेल तर तुम्हाला बकरू खेळण्यासारखे काय आहे याची आधीच चांगली कल्पना असावी! हा खेळ किती सोपा आणि जलद आहे असे मला वाटते की लहान मुले या खेळाचा थोडासा आनंद घेऊ शकतात. दुर्दैवाने हा खेळ इतर कोणालाही आकर्षित करत नाही. हे आश्चर्यकारक नाही की गेममध्ये कोणतीही रणनीती नाही आणि ते नशिबावर खूप अवलंबून आहे. सर्वात मोठी समस्या अशी आहे की स्टॅकिंग मेकॅनिक खरोखर गेममध्ये इतकी मोठी भूमिका बजावत नाही. तुम्ही निष्काळजी असल्याशिवाय खेचर पकडणे खरोखर कठीण आहे. खेळाडूंना आयटम ठेवण्यासाठी कोणतेही क्षेत्र नसल्यामुळे बहुतेक ते काढून टाकले जातील ज्यामुळे आयटम खेचरातून सरकतात. याचा अर्थ असा की टर्न ऑर्डर हा नियमितपणे कोण जिंकतो हे ठरवणारा घटक असतो. शेवटी तुमच्याकडे शैलीतील एक अतिशय सामान्य खेळ शिल्लक आहेलक्षणीयरीत्या चांगले पर्याय.

तुमच्याकडे लहान मुले नसतील ज्यांना या प्रकारचे खेळ आवडत असतील तर मी Buckaroo खरेदी करण्याची शिफारस करणार नाही! जर तुम्हाला लहान मुले असतील तरीही मी फक्त बकरूची शिफारस करेन! तुम्हाला ते काही डॉलर्समध्ये सापडल्यास.

तुम्हाला बकरू खरेदी करायचे असल्यास! तुम्ही ते ऑनलाइन शोधू शकता: Amazon, eBay