وقتی اکثر مردم به بازی های ورق فکر می کنند، یکی از اولین مواردی که به ذهن می رسد احتمالا UNO است. در ابتدا در سال 1971 ایجاد شد، اکثر مردم احتمالا حداقل یک بار در زندگی خود UNO بازی کرده اند. فرض اصلی بازی این است که کارت هایی را از دست خود بازی کنید که با شماره یا رنگ آخرین کارت بازی مطابقت دارند. با محبوبیت UNO، بازی‌های اسپین‌آف زیادی در طول سال‌ها ساخته شده‌اند. بیشتر این بازی‌ها شامل گرفتن مکانیک از UNO و استفاده از آنها در انواع دیگر بازی‌های رومیزی بود. UNO تا زمان انتشار DOS در سال گذشته هرگز دنباله واقعی نداشت. تنها 47 سال طول کشید تا UNO بالاخره دنباله‌اش را دریافت کند، بنابراین کنجکاو بودم که چگونه خواهد شد. علیرغم اینکه DOS دنباله غیر رسمی UNO است، با UNO تفاوت زیادی دارد که از جهاتی خوب است و از جهات دیگر منجر به مشکلات می شود.

یکی دیگر از مشکلات DOS این است که بسیاری از تعاملات پخش کننده را از UNO حذف می کند. UNO در واقع تعاملات زیادی با بازیکن دارد زیرا می توانید کارتی را که بازیکن بعدی باید مطابقت دهد تغییر دهید. کنترل بر روی کارتی که بازیکن بعدی باید مطابقت دهد به شما امکان می دهد بر سرنوشت او در بازی تأثیر بگذارید. این به شما این امکان را می‌دهد که وقتی می‌خواهید شمع را به عدد/رنگی تغییر دهید که بازیکن بعدی نمی‌تواند روی آن بازی کند، با بازیکنان درگیر شوید. تقریباً همه اینها در DOS حذف می شوند. شما واقعاً نمی توانید با بازیکن بعدی کار کنید زیرا هر کارتی که بازی می کنید منجر به حذف کارت ها و اضافه شدن کارت های جدید به میز می شود. به غیر از وادار کردن بازیکن به کشیدن کارت به دلیل انجام یک مسابقه رنگی دو کارتی، واقعاً نمی‌توانید روی هیچ یک از بازیکنان دیگر تأثیر بگذارید.

علاوه بر این، DOS تمام کارت‌های ویژه‌ای را که می‌توانید استفاده کنید حذف می‌کند. با بازیکنان دیگر درگیر شود پرش، معکوس، ترسیم دو و غیره در DOS گنجانده نشده است. تمام کارت های ویژه در DOS برای کمک به نگهدارنده بازیکن استفاده می شودآنها را به جای تنبیه بازیکنان دیگر. در UNO می توانید از این کارت ها برای جلوگیری از بیرون رفتن بازیکن استفاده کنید. این در DOS امکان پذیر نیست زیرا نمی توانید آنها را مجبور به کشیدن کارت یا از دست دادن نوبت خود کنید. با توجه به اینکه تعامل بازیکن بخش مهمی از UNO است، می‌توانید فوراً متوجه شوید که متأسفانه در DOS وجود ندارد.

علاوه بر همه اینها، من فکر می‌کنم DOS احتمالاً می‌تواند شانس بیشتری نسبت به UNO داشته باشد. شانس از چند حوزه مختلف می آید. آنچه که بسیار مهم است کارت هایی هستند که در نوبت شما رو به بالا هستند. کارت‌هایی که رو به بالا هستند تعیین می‌کنند که آیا می‌توانید کارت بازی کنید یا خیر و چند کارت را می‌توانید بازی کنید. اگر کارت‌های رو به بالا با کارت‌هایی که در دست دارید کار نمی‌کنند، هیچ شانسی وجود ندارد که بتوانید در نوبت خود کارت بازی کنید. اساساً شما می خواهید کارت های شماره وحشی # یا بالاتر در نوبت شما روی میز رو به بالا باشد. بازی کردن روی این کارت‌ها بسیار ساده‌تر است، زیرا شما فرصت دارید دو کارت برای مطابقت با کارت رو به بالا بازی کنید. کارت ها و کارت های ویژه کارت‌های پایین‌تر بهتر هستند، زیرا می‌توان آن‌ها را روی کارت‌های رو به بالا بازی کرد و همچنین می‌توان آن‌ها را برای مسابقه دو کارتی به کارت دیگری اضافه کرد. به ویژه کارت های ویژه بسیار قدرتمند هستند. کارت‌های DOS وحشی واقعاً به به دست آوردن تطابق دو رنگ کارت کمک می‌کنند، زیرا به عنوان یک کارت کم ارزش از هر رنگی عمل می‌کنند. # کارت ها کاملاً تقلبی هستنداگر چه. از آنجایی که آنها می توانند مانند هر عددی در بازی عمل کنند، شما می توانید آنها را در هر نوبتی بازی کنید. آنها حتی قدرتمندتر هستند زیرا می توانید آنها را به هر یک از کارت های دیگر خود اضافه کنید و استفاده از آنها را برای مطابقت دو کارتی آسان می کند. اساساً به هر بازیکنی که بهترین کارت داده شود، بازی را برنده خواهد شد.

DOS عاقلانه در اصل همان چیزی است که از یک بازی کارتی Mattel انتظار دارید. در حالی که این دو بازی ممکن است کاملاً متفاوت باشند، کارت های موجود در DOS من را تا حدی به یاد UNO می اندازند. سبک کارت ها بسیار شبیه به هم هستند. کارت ها بسیار ابتدایی هستند اما رنگارنگ هستند. آنها چیز خاصی نیستند اما هدف خود را برآورده می کنند.

در پایان نمی دانم دقیقاً در مورد DOS چه فکری کنم. چیزهایی هست که در بازی دوست دارم و چیزهایی هست که فکر می کنم می توانست بهتر باشد. بر اساس قوانین رسمی، من فکر می کنم UNO بازی بهتری است زیرا ظریف تر است و به عنوان یک بازی کارت پرکننده بهتر عمل می کند. با این حال، داس پتانسیل های دست نخورده زیادی دارد. فقط به نظر می رسد که بازی چیزی را از دست داده است. برخی از قوانین خانه خوب که تعداد کارت هایی را که می توانید در هر دور بازی کنید محدود می کند، احتمالاً بازی را به شدت بهبود می بخشد. در حالی که فکر می‌کنم UNO بازی بهتری است، با برخی قوانین خانگی خوب، می‌توانم ببینم DOS به بازی بهتری تبدیل می‌شود.

آیا باید DOS را بخرید؟

به‌عنوان دنباله غیررسمی UNO، من این کار را انجام دادم. واقعا نمی دانم در مورد DOS چه فکری کنم. من فکر می‌کردم که قرار است یک اسپین‌آف دیگر UNO با تعدادی دیگر باشدتغییرات جزئی در قوانین در حالی که DOS از UNO الهام می‌گیرد، بلافاصله متوجه می‌شوید که این دو بازی آن‌طور که انتظار دارید مشترک نیستند. تفاوت های اصلی این است که شما مجبور نیستید رنگ ها را مطابقت دهید (خارج از جوایز)، و اینکه می توانید در هر نوبت کارت های بیشتری بازی کنید. این باعث می‌شود که تطبیق کارت‌های شما بسیار آسان‌تر شود که باعث می‌شود دورها کمی سریع‌تر حرکت کنند. به نظر می رسد که DOS کمی استراتژی بیشتری دارد زیرا تصمیمات استراتژیک در بازی وجود دارد. مشکل این است که خلاص شدن از شر کارت هایی که منجر به پایان دورهای خیلی سریع می شود بسیار آسان است. DOS همچنین بسیاری از تعاملات پخش کننده UNO را از دست داده است. DOS ایده های خوبی دارد، اما واقعاً به برخی قوانین خانه نیاز دارد تا به خوبی UNO باشد.

اگر واقعاً هرگز طرفدار بازی های کارتی پرکننده ساده نبوده اید، DOS برای شما مناسب نیست. برای طرفداران UNO تصمیم در مورد DOS کمی پیچیده تر خواهد بود. اگر فکر می کنید DOS قرار است بسیار شبیه UNO بازی کند، ممکن است ناامید شوید. همچنین احتمالاً برخی از تعاملات بازیکن را از دست خواهید داد. اگر مفهوم بازی برای شما جالب به نظر می رسد و بازی های ساده با ورق را دوست دارید، ممکن است ارزش بررسی DOS را داشته باشد.

اگر مایل به خرید DOS هستید، می توانید آن را به صورت آنلاین پیدا کنید: Amazon، eBay <. 1>کارت

کارت‌های بازی

بازیکنان سعی می‌کنند کارت‌هایی را بازی کنند که با اعداد روی کارت‌های رو به بالا مطابقت داشته باشد. بازیکنان می‌توانند کارت‌ها را مطابقت دهند، حتی اگر رنگ‌های روی کارت‌هایی که بازی می‌کنند با رنگ‌های روی کارت‌هایی که مطابقت دارند مطابقت نداشته باشد.

بازیکن بعدی باید با نه آبی یا سه رنگ زرد مطابقت داشته باشد.

دو راه برای تطبیق کارت رو به بالا وجود دارد.

ابتدا یک بازیکن می تواند کارتی را بازی کند که دقیقاً با شماره روی یکی از کارت های رو به بالا مطابقت دارد (تطابق یک عدد).

این بازیکن یک سه کارت آبی بازی کرده است تا با سه کارت زرد مطابقت داشته باشد.

در غیر این صورت یک بازیکن می تواند دو کارت بازی کند که مجموع آنها به یکی از کارت های رو به بالا می رسد (تطابق شماره دو ).

این بازیکن یک کارت پنج قرمز و یک چهار کارت سبز برای مطابقت با نه آبی بازی کرده است.

یک بازیکن می‌تواند یک مسابقه تک عددی یا یک مسابقه دو عددی انجام دهد. روی دو کارت رو به بالا در وسط جدول. یک بازیکن ممکن است دو مسابقه را روی یک کارت رو به بالا انجام ندهد.

تطابق رنگی

در حالی که بازیکن مجبور نیست هنگام بازی با کارت ها رنگ را مطابقت دهد، در صورتی که کارت بازی کند، پاداش دریافت می کند. قادر به هماهنگی با رنگ پاداشی که بازیکن دریافت می‌کند بستگی به این دارد که یک بازی یک یا دو عددی انجام دهد.

اگر بازیکنی یک کارت را بازی کند که با شماره و رنگ یکی از کارت‌های رو به بالا مطابقت داشته باشد، یک مسابقه تک رنگ ایجاد کرده است. . آنها می‌توانند یکی از کارت‌ها را از روی دستشان رو به بالا بگذارندمیز. این کار در پایان نوبت بازیکن انجام می شود و منجر به وجود سه کارت رو به بالا روی میز می شود.

این بازیکن یک پنج آبی بازی کرده است تا با پنج کارت آبی موجود در جدول مطابقت داشته باشد.

اگر بازیکنی دو کارت بازی کند که مجموعاً یکی از کارتهای رو به بالا باشد و هر دو کارت نیز با رنگ کارت رو به بالا مطابقت داشته باشند، پاداش اضافی دریافت خواهند کرد. در پایان نوبت، آنها می‌توانند یکی از کارت‌ها را از رو به بالا روی میز بگذارند و یک انبوه دیگر برای بازی ایجاد کنند. همه بازیکنان دیگر نیز باید یک کارت از انبوه قرعه کشی بکشند.

این بازیکن یک چهار و سه زرد بازی کرده است تا با هفت زرد مطابقت داشته باشد.

یک کارت بکشید

اگر بازیکنی نتواند یا نمی‌خواهد یکی از کارت‌های رو به بالا را مطابقت دهد، کارتی را از روی انبوه قرعه کشی می‌کشد.

بعد از کشیدن می‌توانید از کارتی که به تازگی کشیده‌اید استفاده کنید. با یکی از کارت‌های رو به بالا مسابقه بدهید.

اگر بازیکنی با هیچ یک از کارت‌های روی میز مطابقت نداشته باشد، می‌تواند یکی از کارت‌ها را از رو به بالا روی میز بازی کند. با این کار یک انبوه دیگر برای بازی ایجاد می شود.

پایان نوبت

بعد از اینکه بازیکنی کارت(ها) را بازی کرد یا کارتی کشید، نوبت آنها به پایان می رسد.

همه کارت‌های جفت‌های همسان از میز برداشته می‌شوند و در انبوه دور ریختنی قرار می‌گیرند.

اگر کمتر از دو کارت رو به بالا در وسط جدول وجود دارد، یک کارت(ها) را از بالا بردارید. از شمع قرعه کشی وآن را رو به بالا روی میز قرار دهید اگر بازیکنی بتواند کارت(های) را برای مسابقات رنگی زمین بگذارد، پس از اضافه شدن کارتهای انبوه قرعه کشی، آن را رو به بالا می گذارد.

بازی سپس در جهت عقربه های ساعت به بازیکن بعدی منتقل می شود.

کارت های ویژه

دو کارت ویژه در DOS وجود دارد.

Wild DOS : یک کارت DOS وحشی به عنوان دوتا از هر رنگی وقتی کارت را بازی می کنید، می توانید تصمیم بگیرید که چه رنگی باشد. اگر یک کارت DOS وحشی رو به بالا روی میز باشد، زمانی که آن را مطابقت می دهید می توانید رنگ آن را تعیین کنید.

کارت Wild DOS مانند دو آبی عمل می کند. همراه با سه آبی، این بازیکن یک تطابق رنگی دو کارتی ایجاد کرد.

Wild # : یک کارت # وحشی عمل می کند. به عنوان هر عددی بین 1-10 رنگ نشان داده شده در کارت. وقتی بازیکنی کارت را بازی می‌کند، تعیین می‌کند که به عنوان چه عددی عمل می‌کند. اگر یک کارت # وحشی روی میز رو به بالا باشد، بازیکن زمانی که با آن مطابقت می کند، شماره آن را انتخاب می کند.

این بازیکن یک کارت # وحشی زرد و یک سه کارت زرد بازی کرده است. کارت # وحشی مانند یک چهار برای ایجاد یک تطابق رنگ دو کارته عمل می کند.

DOS

وقتی بازیکنی فقط دو کارت در دست دارد، باید DOS را بگوید. اگر بازیکن دیگری متوجه شد که شما DOS را نمی گویید، باید دو کارت از قرعه کشی به دست خود اضافه کنید. اگر در حین نوبت از شما دعوت شود، دو کارت را در پایان نوبت خود می کشید.

پایان راند

دوره به پایان می رسد.وقتی یکی از بازیکنان آخرین کارت را از دست خود خلاص می کند. بازیکنی که از شر تمام کارت های خود خلاص شود، بر اساس کارت هایی که در دست سایر بازیکنان باقی مانده است، امتیاز کسب می کند. کارت‌ها امتیازهای زیر را دارند:

• تعداد کارت: ارزش اسمی
• Wild DOS: 20 امتیاز
• # Wild: 40 امتیاز

بازیکنی که در این دور پیروز شد امتیازهای زیر را کسب خواهد کرد: زرد وایلد # – 40 امتیاز، Wild DOS – 20 امتیاز و کارت های شماره – 28 امتیاز (5 + 4 + 10 + 6 + 3).

پایان بازی

اولین بازیکنی که 200 امتیاز به دست آورد برنده بازی است.

نظرات من در مورد DOS

اعتراف می کنم که کمی نسبت به آن شک داشتم DOS زمانی که من برای اولین بار در مورد آن شنیدم. UNO با یک بازی عمیق فاصله زیادی دارد، اما من همیشه نقطه ضعفی برای آن داشته ام. UNO استراتژی بسیار کمی دارد و به شانس زیادی متکی است، اما به دلایلی بازی کار می کند. فکر می‌کنم دلیل اینکه UNO را دوست دارم این است که این نوع بازی است که می‌توانید بدون اینکه فکر زیادی در مورد کاری که انجام می‌دهید بنشینید و بازی کنید. این همان چیزی است که UNO را به یک بازی کارت پرکننده کامل تبدیل می‌کند.

دلیل اصلی که من نسبت به DOS شک داشتم این است که احساس می‌کردم تلاشی برای کسب درآمد سریع از نام UNO است. اگرچه این بازی هرگز به طور رسمی دنباله UNO نامیده نمی شود، بازی با مقایسه اجرا می شود. من احساس کردم که اساسا قرار است با چند ترفند کوچک UNO شود. به عنوان مثال، من فکر کردم که بازی ممکن است فقط چند مورد را به شما بدهدکارت های مختلف و شاید شمع بازی دوم با اشاره به نام DOS. پس از انجام بازی، من واقعاً از تفاوت DOS با UNO شگفت زده شدم.

کاملاً واضح است که DOS از UNO الهام گرفته است. درست مانند UNO، شما در تلاشید تا از شر تمام کارت های دست خود خلاص شوید. این کار با تطبیق اعداد روی کارت های شما با اعداد روی میز انجام می شود. در حالی که DOS کمی دشوارتر از UNO است، اما هنوز هم یک بازی کارتی بسیار ساده است که می توانید آن را انتخاب کنید و بدون توضیح زیاد بازی کنید. به همین دلیل فکر می‌کنم DOS یک بازی کارت پرکننده بسیار خوب است اگر چیزی می‌خواهید که نیازی به فکر کردن زیاد به آن نداشته باشید.

DOS ممکن است از UNO الهام گرفته باشد، اما تا حدی بازی می‌کند. متفاوت تفاوت اصلی بین DOS و UNO تاکید بر اعداد به جای رنگ است. در UNO می توانید رنگ یا عدد را مطابقت دهید تا از شر کارت خلاص شوید. این مورد در DOS نیست زیرا نمی توانید کارت ها را فقط با رنگ آنها مطابقت دهید. شما فکر می کنید که این کار خلاص شدن از شر کارت های خود را بسیار سخت تر می کند، زیرا فقط می توانید کارت ها را با شماره آنها مطابقت دهید.

این در DOS بسیار دور از ذهن است، زیرا در واقع برعکس است. در واقع بازی کردن کارت در DOS نسبت به UNO بسیار ساده تر است. این از سه قانون اضافه شده به DOS است که به طور قابل توجهی گیم پلی را تغییر می دهد. در UNO شما فقط مجاز به بازی یک کارت در هر نوبت هستید. در DOS که محدودیتحذف می شود. شما می توانید یک کارت (ها) را به دو دسته مختلف در هر نوبت بازی کنید. از آنجایی که می‌توانید در هر نوبت حداقل دو برابر کارت بازی کنید، طبیعی است که راحت‌تر از شر کارت‌های خود خلاص شوید.

مکانیکی که تأثیر بیشتری بر گیم‌پلی دارد، توانایی برای مطابقت با یک کارت رو به بالا، دو کارت بازی کنید. بازیکنان می‌توانند به جای اینکه کارت‌هایی را بازی کنند که دقیقاً با اعداد روی میز مطابقت دارند، دو کارت بازی کنند که جمع آنها به یکی از کارت‌های رو به بالا می‌رسد. این ممکن است زیاد به نظر نرسد اما در واقع چیزهای زیادی به بازی اضافه می کند. هر زمان که ممکن است می خواهید دو کارت بازی کنید زیرا به شما کمک می کند سریعتر از شر کارت خلاص شوید. این بدان معنی است که شما همیشه باید از فرصت هایی آگاه باشید که در آن می توانید کارت های خود را برای مطابقت با کارت های رو به بالا ترکیب کنید. این در واقع یک جزء آموزشی کوچک به بازی اضافه می‌کند، زیرا می‌توانم ببینم که از DOS برای آموزش مهارت‌های اولیه اضافه کردن به بچه‌های کوچک‌تر استفاده می‌شود.

تغییر نهایی که بازی کارت در DOS را آسان‌تر می‌کند از این واقعیت ناشی می‌شود که شما می‌توانید اگر می خواهید اساسا رنگ کارت ها را نادیده بگیرید. رنگ ها هیچ تاثیری بر اینکه بتوانید یک مسابقه را در بازی انجام دهید ندارد. می توانید کارت هایی را بازی کنید که رنگ های کاملاً متفاوتی دارند. حتی می‌توانید دو کارت بازی کنید که مجموعاً یک کارت رو به بالا است و هیچ کدام از کارت‌ها نباید با رنگ کارت رو به بالا مطابقت داشته باشند. این دو کارت حتی نباید با یکدیگر مطابقت داشته باشند. پس از بازی UNO برای مدت طولانی استبه نوعی عجیب است که بتوانید رنگ های روی کارت ها را نادیده بگیرید.

شما نمی خواهید رنگ ها را کاملا نادیده بگیرید، زیرا هنوز هم بسیار مفید است که بتوانید کارت هایی را بازی کنید که با رنگ های کارت های رو به بالا مطابقت دارند. پاداش هایی که از رنگ های مشابه دریافت می کنید واقعاً می تواند به بازی کمک کند. اینکه بتوانید در پایان نوبت خود یک کارت اضافی را رو به بالا روی میز بگذارید یک پاداش بزرگ است. شما می توانید از شر یکی از کارت های خود خلاص شوید که خلاص شدن از شر آن دشوار است و در عین حال تعداد کارت های در دست خود را نیز کاهش دهید. اینکه بتوانید دو کارت همسان را بازی کنید حتی بهتر است زیرا می توانید بازیکنان دیگر را مجبور به کشیدن یک کارت کنید. این به شما این امکان را می دهد که نسبت به سایر بازیکنان برتری چهار کارتی کسب کنید. در حالی که شما معمولاً می خواهید آنچه را که به شما داده می شود بردارید، در صورت امکان احتمالاً می خواهید رنگ ها را تا حد امکان مطابقت دهید.

وقتی این سه چیز با هم ترکیب می شوند، راحت می توانید از دست کارت ها خلاص شوید. در UNO شما خوش شانس خواهید بود که در هر نوبت از شر یک کارت خلاص شوید. در DOS از نظر تئوری می توان از شر شش کارت در یک نوبت خلاص شد. در این وضعیت تئوری شما همچنین بازیکنان دیگر را مجبور خواهید کرد که دو کارت بکشند. این به بازیکنان این امکان را می دهد که تنها در یک نوبت نتیجه یک دور را به طور گسترده تغییر دهند. از آنجایی که خلاص شدن از شر کارت ها بسیار آسان است، دور در DOS بسیار سریعتر از UNO حرکت می کند. در DOS اکثر دورها پس از چند بار دور زدن جدول فقط با هر دور پایان می‌یابندچند دقیقه طول می کشد.

من احساسات متفاوتی در مورد این اضافات/تغییرات در DOS دارم. همانطور که قبلاً اشاره کردم دورهای بازی کمی سریعتر انجام می شود. من این را مثبت می بینم زیرا بازی های ورق پرکننده باید به سرعت انجام شوند. هیچ نیازی به نگرانی در مورد دورهای بدنام UNO وجود ندارد که هرگز به پایان نمی رسد زیرا بازیکنان نمی توانند آخرین کارت خود را خلاص کنند. بازیکنان در حداکثر ممکن است چند نوبت داشته باشند که نتوانند کارت بازی کنند. با توجه به اینکه بازی‌ها فقط چند دقیقه طول می‌کشد، لازم نیست مدت زیادی بازی کنید تا بازیکن به امتیاز 200 برسد.

مزیت دیگر این مکانیک‌های اضافی این است که احساس می‌کند DOS استراتژی بیشتری نسبت به UNO دارد. . در حالی که من همیشه از UNO لذت برده ام، آن را یک بازی استراتژیک نمی نامم. اگر کارتی دارید که با کارت فعلی رو به بالا مطابقت دارد، آن را بازی می کنید. انتخاب های زیادی در بازی وجود ندارد زیرا معمولاً کاملاً واضح است که در هر نوبت چه کاری باید انجام دهید. DOS نیز بسیار استراتژیک نیست، اما در مورد کارت بازی باید تصمیماتی گرفت. این عمدتاً از توانایی بازی یک یا دو کارت برای مطابقت با یک کارت همراه با دریافت جایزه برای رنگ های مشابه ناشی می شود. در بیشتر نوبت ها هنوز کاملاً واضح است که چه کاری باید انجام دهید، اما برخی از چرخش ها وجود دارد که در آن چند انتخاب دارید.

بیشتر مشکلاتی که من با DOS داشتم از این واقعیت ناشی می شود که بازی برای تطبیق کارت ها بسیار زیاد است. همانطور که من